بزرگنمايي:

آریا جوان - داستان مرده‌های متحرک از وودو یعنی جادو باوری آفریقایی‌تباران دریای کارائیب سرچشمه می‌گیرد.

زامبی چیست؟
مرده‌های متحرک یا معمولا القابی هستند که به جسد‌های متحرکی بدون روح می‌دهند اما مغزشان فعال یا نیمه فعال است.
داستان مرده‌های متحرک از وودو یعنی جادو و باور آفریقایی‌تباران دریای کارائیب سرچشمه می‌گیرد.
بر پایهٔ بسیاری از داستان‌ها، مرده‌های متحرک با گاز گرفتن و وارد کردن بزاق خود به بدن قربانیانشان آنها را مانند خود به یک مرده متحرک تبدیل می‌کنند.
همچنین بر پایهٔ داستان‌ها، انسان باید در دهان مرده‌های متحرک نمک بریزد، زیرا آن‌ها بدین‌ وسیله به یاد می‌آورند که مرده‌اند و به گور خود بازمی‌گردند.

طول عمر بیشتر و تبدیل انسان‌ها به زامبی !
آزمایشگاه‌ها در سراسر جهان تلاش می‌کنند علل پیری را از بین ببرند و اخیرا در زمینه‌ فهم چرایی پیر شدن و مرگ سلول‌ها و چگونگی متوقف کردن این روند، به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته اند.
به همین ترتیب، دست یافتن به درمان بیماری‌هایی مثل سرطان،و پیشرفت‌هایی در زمینه‌ی واکسیناسیون و تغذیه، به معنی آن است که بشر در سراسر جهان طولانی‌تر از هر زمان دیگری در تاریخ خود زندگی می‌کند.
پیرترین فردی که تاکنون در زمین زیسته است، زنی فرانسوی به نام جین کالمن است که در سن 122 سالگی از دنیا رفت.
اکنون دانشمندان بر این باورند که انسان‌ها حداکثر تا سن 120 سالگی می‌توانند زنده بمانند، مگر آنکه پرهیز رژیمی بسیار سفت و سختی را آغاز کنند که شانس زنده ماندن را تا 180 سالگی افزایش می‌دهد.
اما Mauro Giacca، استاد علوم قلب و عروق از کالج کینگز لندن، می‌گوید زنده نگه داشتن بدن برای مدت طولانی‌تر (بیش از 120 سالگی) فایده‌ای ندارد، مگر آن که به دانش چگونگی مبارزه با از بین رفتن سلول‌های عصبی و تولید سلول‌های جدید مغزی دست پیدا کنیم.
وی خطاب به سمپوزیومی که در موسسه‌ی The Francis Crick در لندن برگزار شد گفت: بیش از 30 نظریه درباره‌ی چرایی پیر شدن انسان‌ها وجود دارد. احتمالا مجموعه‌ای از علل باعث پیری انسان می‌شود.»
وی افزود: اگر در جهانی می‌زیستیم که همه در برابر بیماری‌ها واکسینه بودند و هیچ نوع بیماری‌ای وجود نداشت، آیا می‌توانستیم تا ابد زنده بمانیم؟ قطعا نه.

ساعت بدن در تعابیر به چه معناست؟
ساعت درونی در واقع پاسخ تکامل به تحولات نوری و حرارتی پیرامون ماست.
به زبان ساده تنظیم فعالیت‌های بدنی مناسب در روز و شب، محصول هدایت و تنظیم این ساعت ژنتیک است، به همین خاطر در هر کدام از ما متفاوت عمل می‌کند.

آیا واقعا انسان‌ها به زامبی تبدیل خواهند شد؟
به نظر می‌رسد که یک ساعت بیولوژیکی وجود دارد که طول عمر انسان را تا حدود 120 سالگی تنظیم کرده است و ما برای زنده ماندن بیش از این مدت برنامه ریزی نشده ایم.
با افزایش طول عمر انسان، بدون در نظر گرفتن مرگ سلول‌های مغزی در اثر افزایش سن، ما بدن‌هایی سالم خواهیم داشت، اما مغزهایمان به درستی عمل نمی‌کنند.
اگرچه در سراسر جهان هزینه‌های زیادی صرف متوقف یا معکوس کردن روند فراموشی می‌شود، اما هنوز هیچ درمان قطعی‌ای برای این بیماری وجود ندارد و بسیاری از شرکت‌های دارویی دیگر در این زمینه فعالیت نمی‌کنند، زیرا حتی پیشرفت نسبی هم در این زمینه نداشته اند.
جستجو برای یافتن «جام مقدس» جوانی یا به اصطلاح آب حیات در سراسر تاریخ بشریت وجود داشته است، اما دانشمندان درباره‌ی علل پیری و کار‌هایی که می‌توان درباره‌ی آن انجام داد، به دو دسته تقسیم می‌شوند.
یکی از نظریه‌هایی که به چرایی پیر شدن انسان‌ها می‌پردازد «نظریه‌ی رادیکال‌های آزاد» است.
بر اساس این نظریه همانطور که میتوکندری اکسیژن را به عنوان سوخت می‌سوزاند، ترکیبات بی ثباتی را نیز آزاد می‌کند که این ترکیبات به تمام بدن هجوم و مولکول‌ها و پروتئین‌های مهم را از بین می‌برند.
علی رغم ادعا‌های بسیار درباره‌ی نقش آنتی اکسیدان‌ها در پیشگیری از پیری، هنوز هیچ مطالعه‌ای ثابت نکرده است که این ترکیبات واقعا تفاوتی در روند پیری افراد ایجاد می‌کنند.
پیری همچنین می‌تواند به علت پیری senescence رخ دهد و زمانی است که سلول‌ها خاموش می‌شوند و دیگر قادر به تکثیر نیستند، اما هنوز زنده اند، برای همین سیستم دفع مواد زائد در بدن، آنها را پاکسازی نمی‌کند.
پیرشدن همچنین می‌تواند بهایی باشد که ما برای سرکوب تومور‌ها پرداخت می‌کنیم، برخی دانشمندان بر این باورند که کشتن این سلول‌ها قبل از آن که شانس سرطانی شدن پیدا کنند، ما را پیر می‌کند.
تنها روش اثبات شده برای پیشگیری از پیری، محدود کردن مصرف کالری به حدود دو سوم مصرف معمول است که در حیوانات نتایج موفقیت آمیزی داشته و طول عمر آن‌ها را تا 50 درصد افزایش داده است. در مورد انسان‌ها این بدان معناست که آنها می‌توانند تا 180 سالگی عمر کنند.
اما پرفسور Giacca معتقد است: «با اینکه افراد زیادی این نوع رژیم را رعایت می‌کنند، اما هنوز هم کار سختی است. مغز ما غذا را جستجو می‌کند و تا جایی که می‌تواند می‌خورد.»
«هیچ کس هنوز نمی‌داند چرا برخی حیوانات از برخی دیگر بیشتر عمر می‌کنند، یک نظریه می‌گوید که حیوانات بزرگتر بیشتر عمر می‌کنند، اما چنین چیزی همیشه صادق نیست؛ و ما هنوز نمی‌دانیم چرا این اتفاق می‌افتد.»
«اما چیزی که می‌دانیم این است که هر روز 80 هزار سلول مغزی را از دست می‌دهیم و هنوز هیچ راهی برای بازتولید این سلول‌ها نداریم، بنابراین فردی که به سن 80 یا 90 سالگی می‌رسد در حدود 10 تا 15 درصد از مغزش را از دست داده است، به همین علت است که حرکاتش کند می‌شود، و کندتر فکر می‌کند.»
«همه‌ اینها پیش از گرفتار شدن به بیماری آلزایمر است که افزایش سرعت تخریب سلول‌های عصبی است؛ بنابراین اگر این مشکلات حل نشود و انسان طول عمر طولانی‌تری به دست آورد، قلب سالم، اما مغزی تهی خواهد داشت.»