بزرگنمايي:

آریا جوان - محمدابراهیم عالمی می‌گوید جشنواره موسیقی نواحی ایران باید یک نتیجه و برآیندی داشته باشد که در سالیان آینده مردم بتوانند از آن استفاده کنند.


سرویس موسیقی هنرآنلاین: محمدابراهیم عالمی خواننده موسیقی مازندرانی فعالیت موسیقایی خود را از سال 1370 در گروه شواش در محضر استاد احمد محسن‌پور آغاز کرد. این گروه از سال 1394 به شواش مقوم تغییر نام داد و اجراهای مختلفی را از جمله در سی و دومین جشنواره موسیقی فجر روی صحنه برد. عالمی همچنین در بهمن 1396 به‌عنوان خواننده گروه موسیقی مازنی نیما در سی و سومین جشنواره موسیقی فجر روی صحنه رفت.
عالمی در گفت‌وگو با هنرآنلاین با تأکید بر لزوم حمایت بیشتر از هنرمندان موسیقی نواحی گفت: در درجه اول هنرمندان باید بیمه شوند که این مسئله تقریباً مشکل تمام هنرمندان کشور است. در درجه دوم باید شرایطی فراهم شود که هنرمندان حوزه موسیقی نواحی اشتغال داشته باشند و همچنین کمک‌های مالی حداقلی به آن‌ها شود. ضمن این که باید تسهیلات مسکن با سود سه الی چهار درصد به هنرمندان داده شود.
این خواننده همچنین در مورد منتقل شدن تجربیات نوازندگان موسیقی نواحی به نسل جدید گفت: افرادی که عاشقانه فعالیت می‌کنند، تجربیات آن‌ها به نسل جدید منتقل می‌شود، اما افرادی که برای تجارت پا به این عرصه گذاشته‌اند، خیر؛ در مازندران فردی سازهای کمانچه، لله وا، نی، ویولن و همچنین آواز را تدریس می‌کند. این کار تجارت است اما افرادی نیز در مازندران هستند که سازهای مختلفی را می‌نوازند، اما هیچ‌گاه سازهایی را که تخصص آنچنانی در آن ندارند تدریس نمی‌کند.
عالمی در مورد فراموشی موسیقی نواحی توسط فرزندان هنرمندان موسیقی نواحی خاطرنشان کرد: دلیل این موضوع در وهله اول تبلیغات کاذب کشورهای خارجی و در وهله دوم مسائل مالی است. چندی پیش با یکی از فرزندان یک موزیسین مازندران گفتگو کردم و ایشان به بنده گفتند که می‌خواهم ساز گیتار را آموزش ببینم و سازهای تار و سه‌تار قدیمی شده است. در صورتی که ساز گیتار برای کشورهای خارجی یک ساز قدیمی است.
این هنرمند در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به دوازدهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی ایران که از تاریخ 16 تا 19 آبان در شهر کرمان برگزار می‌شود، توضیح داد: جشنواره باید یک نتیجه و برآیندی داشته باشد که در سالیان آینده مردم بتوانند از آن استفاده کنند. به همین دلیل مسئولان جشنواره موسیقی نواحی کرمان باید اجراها را ضبط کنند تا آثار برای آیندگان بماند.
او توضیح داد: به‌عنوان مثال در سال 96 منظومه‌خوانی را ملاک قرار دادند و گروه‌ها در شهرهای مختلف کشور برنامه اجرا می‌کردند و منظومه خوانی را به‌عنوان رقابت انتخاب کردند و منظومه خوانانی از استان‌های مختلف دعوت کردند که منظومه‌خوانی کنند. بعد از این که این برنامه تمام شد، به برگزارکنندگان جشنواره گفتم که چرا این برنامه‌ها را ضبط نکردید و اگر در سالیان آینده دانشجویی پایان‌نامه‌ای در مورد منظومه خوانی داشته باشد و به دلیل اینکه هیچ آرشیوی از این جشنواره وجود ندارد، این دانشجو نمی‌تواند به‌خوبی از عهده این پایان‌نامه بربیاید و آن‌ها به بنده اعلام کردند که ما به این موضوع فکر نکرده بودیم که این برنامه را ضبط کنیم.
عالمی اضافه کرد: ضمن اینکه باید برای شرکت‌کنندگان امکانات رفاهی مناسب‌تری فراهم شود. مثلاً اگر فردی بخواهد از ساری به کرمان برود، چند ساعت زمان می‌برد. هزینه‌هایی که به هنرمندان پرداخت می‌شود، بسیار ناچیز است و تنها در حد ایاب و ذهاب آن‌هاست. بنابراین ضروری است مبالغی که به هنرمندان پرداخت می‌شود، افزایش پیدا کند.