بزرگنمايي:

آریا جوان - مدیرکل میراث فرهنگی استان هرمزگان می‌گوید: مجوز فعالیت معدن در تنگه بردول را سازمان صنعت و معدن صادر کرده است، تنها کاری که می‌توانستیم انجام دهیم با توجه به ثبت ملی نبودن محوطه، نخست تعیین حریم برای آن محوطه و اجازه‌ برداشت «تا 70 متر سنگ از کف رودخانه» بود، اما اگر این حریم را رعایت نکنند، میراث فرهنگی بار دیگر وارد می‌شود.
ایسنا: مردم شهرستان پارسیان در استان هرمزگان در طول هفته‌ گذشته با تحصن در محوطه‌ تاریخی – طبیعی «تنگه بردول» نسبت به صدور مجوز فعالیت یک معدن در این محوطه‌ تاریخی اعتراض کردند. آن‌ها معتقد بودند فعالیت این سنگ‌شکن در محوطه‌ تاریخی «بردول» هویت تاریخی‌شان را از بین می‌برد.
حمد مبارکی – فعال میراث فرهنگی و بومی شهرستان پارسیان – پیش‌تر درباره‌ این تحصن به ایسنا گفته بود: تنگه‌ «بردول» منطقه‌ای طبیعی و تاریخی با قدمت تاریخی بسیار زیاد است که تا همین 50 سال قبل مردم این منطقه در آن تنگه زندگی می‌کردند، اما با ایجاد شهرستان پارسیان در همین منطقه، به مرور تنگه بردول از جمعیت خالی شد، هرچند مردم منطقه همچنان آن منطقه را به عنوان هویت تاریخی شهر خود می‌دانند.
در این تنگه‌ تاریخی و طبیعی، در حال حاضر شش آسیاب آبی و جدول‌های ساروجی در داخل تنگه که تا بیرون تنگه نیز کشیده شده و مردم از آن استفاده می‌کردند باقی مانده است. همچنین از آب چشمه‌ داخل تنگه برای مصارف کشاورزی استفاده می‌شد، اما در صورت فعالیت معادن در این منطقه از شهرستان پارسیان، همه‌ این آثار تاریخی و هویت منطقه از بین می‌رود.»
این صحبت‌ها و عملکرد مردم پارسیان در دفاع از میراث فرهنگی و طبیعی این منطقه در حالی رخ داد که رضا برومند – مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی – در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا از موافقت این اداره کل نسبت به صدور مجوز فعالیت معدن خبر می‌دهد.
میراث فرهنگی کارش را انجام داد، با تعیین حریم محوطه مساحت قابل ورود را به آن‌ها اعلام کردیم و تا 70 متر کف رودخانه می‌توانند سنگ برداشت کننداو با تاکید بر این‌که مجوز استفاده از سنگِ کف رودخانه توسط سنگ‌شکن توسط سازمان صنعت معدن و تجارت صادر شده است، می‌گوید: استعلام برای صدور این مجوز را دو سال قبل از میراث فرهنگی گرفته بودند. با توجه به این‌که آن محدوده مشکلی نداشته، پاسخ استعلام را مثبت داده‌اند، تا این‌که با حضورم در اداره کل میراث فرهنگی استان هرمزگان در سال 97، مردم بار دیگر اعتراض خود را نسبت به این مجوز اعلام کردند.
او با اشاره به نامه‌نگاری‌هایش با فرماندار منطقه و درخواست توقف کار برای برطرف شدن شبهه‌ها، ادامه می‌دهد: در ادامه درخواست کردم تا تعدادی از کارشناسان پژوهشکده باستان‌شناسی با بررسی این محوطه نظرشان را نسبت به بخش‌های تاریخی و طبیعی منطقه اعلام کنند، که با توجه به ثبت ملی نبودن محوطه، نخست تعیین حریم برای آن انجام و اعلام شد که «تا 70 متر کف رودخانه برداشت سنگ منعی ندارد»، با این وجود بار دیگر از آن‌ها درخواست کردیم تا حریم محوطه افزایش پیدا کند تا هر احتمالی از تخریب را از بین ببرد و در نهایت آن حریم دوم را به سازمان صنعت و معدن اعلام کردیم.
برومند با تاکید بر این‌که در حال حاضر سازمان صنعت و معدن استان بر اساس همان نظر کارشناس پژوهشکده مجوزها را صادر کرده و مراحل قانونی در دست انجام است، می‌گوید: کاری که می‌توانستم انجام دهم، در نخستین مرحله درخواست از فرماندار برای توقف پروژه بود و ما اکنون خیال‌مان راحت است که کار درست را انجام داده‌ایم، مجوز کنونی اکنون براساس نظر کارشناسان باستان‌شناس میراث فرهنگی است و اداره کل میراث فرهنگی استان دیگر نمی‌تواند نظر خاصی بدهد.
اگر در حین برداشت سنگ، حریم را رعایت نکنند، میراث فرهنگی بار دیگر وارد می‌شود. دستگاه‌های مختلف حتی به لحاظ منابع طبیعی در این محوطه بیشتر جای مانور دارند تا میراث فرهنگی.
او اما درباره‌ نحوه‌ اعتراض مردم و پلاکاردهایی که با شعار «حفاظت از هویت و تاریخ تنگه بردول» در دست گرفته‌اند، می‌گوید: دستگاه متولی این پروژه سازمان صنعت، معدن و تجارت است. ما کاری را که باید انجام دهیم به پایان رساندیم. معتقدم دستگاه‌های مختلف حتی به لحاظ منابع طبیعی در این محوطه بیشتر جای مانور دارند تا میراث فرهنگی.
مدیرکل میراث فرهنگی استان هرمزگان اما به وجود تعدادی آسیابِ قدیمی که هنوز در فهرست آثار ملی ثبت نشده‌اند، در این محوطه‌ تاریخی اشاره و بیان می‌کند: با تعیین حریمِ آن‌ها، حفاظت از این بخش از محوطه را انجام داده‌ایم، اگر در حین برداشت سنگ، حریم را رعایت نکنند، میراث فرهنگی بار دیگر وارد می‌شود.
او درباره‌ ثبت ملی این محوطه‌ تاریخی، براساس ادعای مردم که می‌گویند تا 50 سال قبل در این تنگه زندگی می‌کردند، توضیحات بیشتری نمی‌دهد و حاضر نمی‌شود درباره‌ روندِ تهیه‌ پرونده‌ این محوطه برای ثبت ملی آن صحبت کند، اما اظهار می‌کند: مانند دیگر محوطه‌های تاریخی که بدون هیچ سروصدای رسانه‌ای آن‌ها را ثبت کرده‌ایم و سرانجام خبر ثبت ملی آن‌ها منتشر شد، می‌توانیم دیگر اقدامات‌مان را نیز انجام دهیم.
برومند در عین حال با تاکید بر وجود جاذبه‌های طبیعی در این محوطه نسبت به جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی، اظهار می‌کند: آن‌چه مربوط به ماست حفظ شده است، دیگر بخش‌ها احتمالا بیشتر مربوط به منابع طبیعی است که دیگر به ما برنمی‌گردد. در واقع آن‌چه من مسوولش هستم و حفظ میراث فرهنگی است، باید رعایت حریم شود.
او در حالی این صحبت را مطرح می‌کند که وزارتخانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از زمان فعالیتش به عنوان یک سازمان، بررسی محوطه‌های طبیعی تاریخی را نیز در دستور کار خود دارد و حتی علاوه بر ثبت ملی تعدادی محوطه‌ طبیعی در سراسر کشور، چند محوطه‌ طبیعی و منظر فرهنگی آن‌ها را نیز در فهرست میراث جهانی ثبت کرده است.