بزرگنمايي:

آریا جوان - خراسان / عاشق دختری شده‌ام اما چون بیکارم و سربازی هم نرفته‌ام، می‌ترسم از او خواستگاری کنم. نمی‌دانم اصلا این موضوع را چطور با خانواده ام در میان بگذارم. 22 ساله‌ام و بعضی شب‌ها کابوس می‌بینم دختر مورد علاقه‌ام با پسر دیگری ازدواج کرده است، نمی‌خواهم او را از دست بدهم. چه کنم؟
برادر گرامی، هرچند بارها درخصوص مشاوره ازدواج و آمادگی‌های لازم برای این اقدام، مطالب زیادی در همین صفحه به چاپ رسیده ولی در عین حال، با توجه به نکات مطرح شده توسط شما در پیامک‌تان، مطالبی را برای کمک به شما خدمت‌تان عرض می‌کنم.
عاشق شدن کافی نیست
این‌که شما عاشق شده‌اید خیلی عجیب و اشتباه نیست ولی این‌که بر اساس چه معیارها و ملاک‌هایی عاشق شده‌اید، مهم‌تر از آن است. همان‌طور که می‌دانید زندگی واقعی با تصورات اولیه افراد در سنین نوجوانی و جوانی تفاوت‌های زیادی دارد و روبه‌رو شدن با واقعیت‌ها و فراز و نشیب‌های زندگی نیاز به زیرساخت‌هایی از قبیل رسیدن به بلوغ و استقلال فکری و عاطفی، استقلال اقتصادی، کسب هویت و جایگاه اجتماعی مستقل، داشتن توانایی لازم برای پذیرش و انجام مسئولیت‌های مربوط و ... دارد که اگر چند مورد از آن‌ها همزمان وجود نداشته باشد، می‌تواند مشکلاتی را برای فرد و خانواده‌اش به وجود آورد. به عنوان مثال اگر شرایط دیگر مهیا باشد، سربازی نرفتن شاید به تنهایی مشکلی ایجاد نکند ولی وقتی که با بیکاری، نداشتن درآمد، نداشتن استقلال و غیره همراه شود، قطعا آسیب هایی ایجاد می‌کند.
در پیامک‌تان نشانه‌های خوبی نمی‌بینم!
این‌که خود شما هنوز به این نتیجه نرسیده‌اید که شرایط ازدواج را دارید و احساس می‌کنید شرایط این‌قدر غیر قابل تصور است که نمی‌توانید با خانواده خودتان مطرح کنید، نشانه خوبی نیست یا حداقل مطلب شما این منظور را القا می‌کند. بنابراین بهتر است همه جوانب را فقط تحت تاثیر عشق و از منظر یک عاشق بررسی نکنید بلکه عقل و منطق را نیز با خود همراه کنید.
اهداف و برنامه‌های خود را مشخص کنید
این‌که هر جوانی نگران آینده خود باشد کاملا طبیعی است ولی مهم، نحوه اقدام برای برطرف کردن این نگرانی است چراکه یک اقدام نسنجیده و بی‌موقع به مراتب بدتر از اقدام نکردن است و بر همین اساس لازم است قبل از هر چیز برنامه خود را در انجام اموری مانند خدمت سربازی، شغل، رسیدن به استقلال و نهایتا کسب آمادگی‌های لازم برای ازدواج مشخص کنید. توجه داشته باشید این برنامه‌ها و هدف‌گذاری‌ها باید بر مبنای واقعیت‌ها و شرایط موجود باشد تا قابلیت اجرایی داشته باشد. آن‌گاه راحت‌تر می‌توانید با دفاع از آن، خانواده خود را متقاعد کنید تا با شما همراه شوند و اگر این چشم‌انداز قابل دفاع باشد، ممکن است خانواده آن دختر نیز بتوانند مهلتی را در نظر بگیرند تا شرایط ازدواج با دخترشان را مهیا کنید و نگرانی‌تان بابت از دست دادن این دختر نیز برطرف شود.
گفت‌و‌گو با خانواده را به تاخیر نیندازید
این که هر شب در این باره کابوس می‌بینید، دلیل درگیری شدید ذهنی شما درخصوص این مسئله است. بنابراین بهتر است گفت‌وگو با خانواده خود را خیلی به تاخیر نیندازید چون اگر حتی بعد از اقدام، به نتیجه ای نرسیدید، بهتر از این است که یک عمر خودتان را برای اقدام نکردن سرزنش کنید. مراجعه حضوری به یک مشاور باتجربه و دارای مجوز را نیز به شما توصیه می کنیم.
نویسنده : دکتر حسین محرابی| روان شناس