بزرگنمايي:

آریا جوان - نور علی تابنده، قطب دراویش گنابادی در بیمارستان مهر درگذشت. زندگی سیاسی او در نیم قرن گذشته پر فراز و نشیب بود.

قطب دراویش گنابادی از تاریخ 20 آذرماه به دلیل شدت بیماری در بیمارستان مهر تهران بستری شده بود.
نورعلی تابنده که بود؟
نورعلی تابنده ملقب به مجذوب‌علیشاه زاده 21 مهر ماه 1306 در گناباد بود و 92سال داشت. وی قطب سلسله نعمت‌اللهی سلطانعلیشاهی گنابادی است. نورعلی تابنده پس از انقلاب در کابینه دولت موقت مدتی معاون وزارت ارشاد، مدیر سازمان حج و زیارت و معاون وزارت دادگستری بود.
جدش ملا سلطان‌محمد گنابادی (سلطان علیشاه) (1251–1327 قمری) قطب وقت سلسله نعمت‌اللهی سلطان علیشاهی گنابادی بود و به سبب گسترش بسیار زیاد سلسله نعمت الهی در آن زمان (در زمان قطبیت ملاسلطان محمد) این سلسله بعد از او به نام «نعمت‌اللهی سلطان علیشاهی گنابادی» مشهور شد.
تعلیم و تربیت اولیه او تحت سرپرستی پدرش «محمد حسن بیچاره بیدختی» ملقب به صالح علیشاه بود. او در موطن خویش، گناباد، مقدمات علوم اسلامی را فرا گرفت و همچنین هیئت قدیم و نجوم را نزد پدر آموخت. سپس برای ادامه تحصیلات به تهران آمد و در سال 1324 شمسی از دبیرستان علمیه تهران با رتبه اول دانشنامه دیپلم ادبی دریافت کرد و سال بعد از همان دبیرستان دیپلم طبیعی نیز گرفت. آنگاه در دانشکده حقوق دانشگاه تهرانتحصیلات دانشگاهی را ادامه داده و در سال 1327 در رشته حقوق قضایی لیسانس گرفت و همزمان مطالعه و تحقیق را در معارف اسلامی خصوصاً فقه و اصول نزد استادان فن بالاخص برادر بزرگ خود حاج سلطان حسین تابنده ملقب به «رضا علیشاه ثانی» آموخت و در کلاس‌های درس محمود شهابی و سید محمد مشکوه و شیخ محمد سنگلجی شرکت کرد.
تابنده که در سال‌های اخیر حصر خانگی‌اش جنجال به‌پا کرده بود، ابتدا در وزارت امور خارجه مشغول به کار شد و پس از مدت کوتاهی در سال 1329 به وزارت دادگستری منتقل شد و مدت‌ها عهده‌دار شغل ریاست اداره سرپرستی دادسرای تهران و به دنبال آن مستشاری دادگاه استان تهران بود.
در اوایل خدمت دادگستری که در دادگستری مشهد مشغول به کار بود، برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در آنجا در سال 1336 شمسی درجه دکتری حقوق را از دانشگاه پاریس اخذ کرد.
او همچنین در رشته زبان فرانسه نیز مشغول به تحصیل بود و دیپلم آن را نیز دریافت کرد.
تابنده در ایام اقامت در فرانسه با اسلام‌شناس مشهور "هانری کربن" که علاقه به عرفان و معارف شیعه داشت، در تماس بود و در کلاس‌های درس وی حاضر می‌شد.
کربن که با بزرگان سلسله نعمت‌اللهی گنابادی آشنایی داشت و اظهار علاقه می‌کرد، به او توصیه و اصرار کرد که دربارهٔ این سلسله مطلبی بنویسد و به این ترتیب رساله‌ای به زبان فرانسه با موضوع «شرح مکتب و طریقه حاج ملاسلطان محمد گنابادی و یک قرن مکتب او» در انستیتوی تحقیقات عالیه زیر نظر کربن را دردست گرفت و به ثبت رسانید و یادداشت‌های تحقیق را فراهم آورد که البته به انجام نرسید.
وی پس از بازگشت به ایران در مشاغل مختلف قضایی در وزارت دادگستری و تدریس در دانشکده‌های حقوق مشغول شد. بار دیگر در شهریور 1347 با بورس دولت فرانسه جهت مطالعات حقوقی قضایی عازم پاریس شد و در مؤسسه بین‌المللی مدیریت I.I.A.P. مشغول به تحصیل و تحقیق گردید و موفق به اخذ دیپلم مدیریت قضایی از آن مؤسسه شد. پس از بازنشستگی در سال 1355 گاه به شغل وکالت دادگستری نیز اشتغال داشت و در دوران انقلاب 1357، وکالت تعدادی از روحانیون و دانشجویان مورد تعقیب را رایگان پذیرفت. پس از انقلاب هم مدت کوتاهی در دولت مهدی بازرگان به سمت معاونت وزارت ارشاد و معاون وزیر دادگستری منصوب شد و به عضویت هیئت امناء و مدیریت سازمان حج و زیارت درآمد. او دوباره در مهر 1359 خورشیدی، به درخواست خودش بازنشسته شد.
تابنده در کنار تحصیل علوم دینی و دانشگاهی و تحقیق و تألیف، در سال 1331 شمسی توسط پدرش وارد عرصه عرفان شد.
پس از درگذشت قطب وقت سلسله، علی تابنده ملقب به محبوبعلیشاه در 27 دی ماه 1375 با وصیتی که در تاریخ 28 مهر ماه 1371 (22 ربیع‌الثانی 1413) توسط وی نوشته شده بود به مقام جانشینی او با لقب طریقتی «مجذوب علیشاه» رسید.
نورعلی تابنده وکالت چهره‌های سیاسی مغضوب پیش از انقلاب را به عهده داشته‌است. از جمله در دوران پهلوی وکالت آیت الله پسندیده، برادر امام خمینی و آیت الله طاهری که بعدها امام جمعه اصفهان شد را بر عهده داشت و همچنین پس از انقلاب، وکالت افرادی چون عباس امیر انتظام در کارنامه وکالتش دیده می‌شود.
تابنده سال‌ها با نیروهای ملی مذهبی و نهضت آزادی نزدیک بود و از جمله امضاءکنندگان نامه مشهور 90 امضایی به اکبر هاشمی رفسنجانی بود که به دلیل امضای همین نامه بازداشت شد و 8 ماه در زندان بود. همسر او در همین دوره درگذشت. تابنده پس از کسب عنوان «قطب دراویش گنابادی» نیز در برخی از موضوعات سیاسی فعال بود و در مراسم بزرگداشت چهره‌های ملی-مذهبی شرکت می‌کرد.
او در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 از مهدی کروبی حمایت کرد چرا که در میان چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب، کروبی تنها کسی بود که در نامه‌هایی به مقامات مسئول از جمله وزیر اطلاعات وقت و مراجع تقلید به تخریب حسینیه دراویش گنابادی و آزار آن‌ها انتقاد کرده بود.
قطب دراویش گنابادی که پس از آشوب هوادارانش در خیابان پاسداران در انزوا بود، پس از مدتی بیماری درگذشت.