بزرگنمايي:

آریا جوان - داستان درخواست برای کنار رفتن حسن روحانی از قدرت، سابقه‌ای دست‌کم دو ساله دارد، اما حالا طیف موافقان و مخالفان جابه‌جا شده است.

به گزارش خبر فوری ، حسن روحانی رییس دوازدهمین دولت جمهوری اسلامی ایران در 42 سال گذشته است. فردی که از جرگه اصولگرایان برخاست ولی در نهایت با حمایت اصلاح طلبان به ساختمان پاستور رفت، هرچند که هیچ گاه خود را وامدار هیچ گروهی ندانست و تاکید داشت که در خط اعتدال حرکت می‌کند. روحانی این روزها بیش از هر زمان دیگری فشارهای سیاسی را تحمل می‌کند، فشارهایی که بستر آن عملکرد ضعیف دولت، عدم تحقق شعارهایش و نا‌امیدی طرفدارانش است. حالا حامیان دیروزش از او درخواست استعفا دارند، درخواستی که یک شبه نقل محافل شده اما عقبه ای دست‌کم دو ساله دارد.
زمستان 96 درخواست استعفای روحانی استارت خورد
زمستان 96 بود که در پی نارضایتی‌هایی موجود در کشور عده ای خواستار استعفای رییس جمهور شدند، سرفصل شعارهای منتقدین دولت در تظاهرات زمستان 96 استعفای دولت و شخص رییس جمهور بود. با آرامش نسبی فضا منتقدان نیز ظاهرا از این شعار خود کوتاه آمدند و یا حداقل آن را مسکوت گذاشتند. این درخواست از مشهد کلید خورده بود.
تیر ماه 97 در پی نابسامانی اوضاع اقتصادی کشور و کاهش ارزش پول ملی و در تنگنا بودن مردم برخی دوباره ساز استعفا روحانی کوک شد. برای مثال حسین موسویان که به مدت هشت سال معاون حسن روحانی در زمان دبیری وی در شورای عالی امنیت ملی بود طی نوشته‌ای شرایط را بحرانی ارزیابی کرده و نوشته بود: "بزرگان نظام باید قبل از هرچیز دراین مورد چاره‌اندیشی کنند؛ حتی به قیمت یک خانه‌تکانی اساسی در دولت یا حتی استعفای دولت فعلی و برگزاری انتخابات زودرس، زیرا استمرار وضع فعلی تا 2 سال دیگر، ممکن است موجب لطمات غیرقابل جبران شود".
روحانی اما شخصا داستان را خاتمه داد. او روز چهارشنبه ششم تیر ماه به قصد پایان دادن به داستان استعفا در نشست هم‌اندیشی مدیران ارشد دولت گفت: "اگر کسی فکر می‌کند دولت استعفا می‌دهد، کنار می‌کشد یا می‌رود، اشتباه می‌کند".
بهارستان نشینان طرح استیضاح را تا کشاندن روحانی به مجلس پی گرفتند
مرداد 97 سؤال 80 نماینده از رئیس‌جمهور در پنج محور را علی لاریجانی رییس مجلس قرائت کرد و گفت که رئیس‌جمهور موظف است طبق ماده 213 آیین‌نامه حداکثر تا مدت یک ماه برای پاسخ به سوالات در مجلس حاضر شود.
عدم موفقیت دولت در کنترل قاچاق کالا و ارز، استمرار تحریم‌های بانکی، عدم اقدام شایسته دولت دربارهٔ کاهش نرخ بیکاری، رکود اقتصادی شدید چند ساله و و کاهش شدید ارزش پول ملی از جمله محورهای سوال از رییس جمهور بود.
در نهایت در روز سه شنبه ششم شهریور جلسه علنی مجلس شورای اسلامی به ریاست علی لاریجانی و با دستور سؤال از رئیس‌جمهور برگزار شد و نمایندگان تنها دربارهٔ پرسش مربوط به تحریم‌های بانکی قانع شدند و پاسخ‌های حسن روحانی، دربارهٔ چهار سؤال دیگر را قانع‌کننده ندانستند.
تلاش مجدد برای طرح عدم کفایت سیاسی رییس‌جمهور و سکوت یکباره طراحان
بهمن 97 بار دیگر جمعی از نمایندگان مجلس به دنبال پیگیری طرح استیضاح رییس‌جمهور بودند . طرح عدم کفایت و استیضاح رئیس جمهور توسط جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی تهیه و تدوین شد. طرح استیضاح رئیس جمهور دارای 14 محور ازجمله عدم برخورد با بیکاری، سوءمدیریت در کنترل بازار ارز، وارد آمدن خسارت به منافع ملی، سومدیریت در کنترل قیمت کالاها اعلام شد. این طرح به امضای 18 نماینده مجلس رسید. نقدهای پیاپی امضا کنندگان به برجام و افزایش قیمت‌ها در محور طرح استیضاح قرار داشت و 3 بند از 14 محور طرح استیضاح به برجام اختصاص یافته بود. در نهایت در 6 اسفند 1397، اخبار منتفی شدن استیضاح رئیس جمهور با توجه به پس گرفته شدن امضای استیضاح کنندگان، منتشر شد.
این بار فعال سیاسی اصلاح طلب پیشنهاد می‌دهد
تا اینجای کار عموما اصولگراها و حتی گاهی نظامیان پرچمدار درخواست کنار رفتن حسن روحانی بودند اما این بار پس از اتفاقات تلخ آبان ماه سال جاری عباس عبدی فعال سیاسی اصلاح طلب است که خواستار استعفای رییس جمهورو برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری می‌شود. استدلال وی برای بیان این پیشنهاد جلوگیری از تنش بیشتر در درون ساختار قدرت و افزایش شکاف مردم با حکومت است. وی سپس در گفت و گویی تاکید دارد که پیشنهاد استعفا فقط پیشنهاد وی نیست، بلکه برخی وزرا نیز روی آن فکر می‌کنند. این پیشنهاد با واکنش منفی اصولگرایانی که تاکنون چندیدن بار برای تحقق این هدف گام برداشتند روبرو شد. حتی روزنامه کیهان که طیف تندروی اصولگرا تعریف می‌شود این پیشنهاد را بازی دشمن توصیف می‌کند. رسانه های وابسته به این طیف نیز این خط را دنبال می‌کنند که رادیکال ها می‌خواهند برای مذاکره به حاکمیت فشار بیاورند.
تمام این اظهار نظرها در حالی است که مقام معظم رهبری همواره پشت دولت ها بوده‌اند علیرغم انتقاداتی که ممکن است به عملکرد آنها داشتند، ولی همواره تاکید داشتند که دولتها باید تا پایان مهلت قانونی خود وظایف خود را به انجام برسانند. حمایت ایشان از تصمیم اخیر در مورد بنزین حکایت از نوع نگاه ایشان به این موضوع دارد.
نظر شما چیست ؟ آیا پایان زودهنگام عمر دولت دوازدهم اکنون به صلاح کشور است؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.