بزرگنمايي:

آریا جوان - ایسنا / کارگردان مستند «زمستان است» گفت: ای کاش در جشنواره فیلم فجر خط کشی جداگانه‌ای بین فیلم‌های مستند و داستانی در نظرنگیریم.
نحوه نمایش‌ فیلم‌های مستند در جشنواره فیلم فجر و بویژه در سالن رسانه با چالش‌ها و انتقادهای زیادی از سوی مستندسازان روبرو بوده چرا که ساعت نمایش فیلم‌ها معمولا اولین سانس بود و خالی ماندن سالن و همچنین نشست‌ها پرسش و پاسخ به حساب بی‌توجهی و تصمیم‌گیری نادرست مدیران جشنواره در انتخاب زمان نمایش گذاشته می‌شد اما امسال تصمیم بر این شده تا فیلم‌های مستند سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر در آخرین سانس سالن رسانه یعنی 22:30 نمایش داده شود.
در این‌باره مهرداد زاهدیان که با مستند «زمستان است» در جشنواره فجر حضور دارد، در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: واقعیت این است که سینمای مستند در بخش سینمای حرفه‌ای خیلی جدی تلقی نمی‌شود آن هم به این دلیل که اولا در چرخه اقتصادی نیست و بعد هم اینکه عده‌ای تصور می‌کنند چون جشنواره سینما حقیقت به عنوان جشنواره تخصصی آثار مستند برگزار می‌شود پس دیگر ضرورتی ندارد که فیلم‌های مستند در مهمترین ویترین سینمایی کشور حضور داشته باشند. همین نگاه سبب شده که جامعه مستندسازی مدام در حال تثبیت این واقعیت در عرصه کاری خود باشد.
او افزود: در حال حاضر وضعیت مطابق میل ما نیست و نمی‌شود گفت از آن خرسندیم. گمان می‌کنم مستندها باید همراه با جریان سینمایی کشور حرکت کنند و دیده شوند. ترجیح ما بر این بود که در جشنواره فجر خط کشی جداگانه در نظر گرفته نمی‌شد که این مسئله حتی در نحوه قرعه‌کشی آثار برای نمایش در سینمای رسانه هم وجود داشت. اگر مستند می‌تواند در عرصه عمومی نمایش داشته باشد طبعاً باید مثل سایر فیلم‌ها با آنها مواجه شویم.
زاهدیان در پاسخ به اینکه به دلیل رونمایی شدن مستندها و فیلم‌های کوتاه در جشنواره‌های پیش از فجر که دیده شدن آن‌ها جشنواره فجر و قرعه‌کشی با فیلم‌های تازه تولید شده چندان قابل دفاع نیست، گفت: این مسئله منطقی و قابل شنیدن است اما پیش‌تر هم مطرح شده بود که جشنواره فجر این را به عنوان استانداردهای خود بگذارد و اولین نمایش فیلم‌ها را به عنوان قاعده تعیین کند بویژه آنکه فیلم‌های مستند در فاصله زمانی کمی نسبت به فجر در جشنواره حقیقت اکران شده‌اند. اما اینکه فرض کنیم به دلیل این اشکال آیین‌نامه‌ای، به ماهیت خود فیلم مستند جور دیگری می‌شود نگاه کرد پذیرفتنی نیست. چون نوع برخورد با مستند به نحوی است که انگار این فیلم ها مثل یک توپ جمع کن هستند که پیش از شروع مسابقه اصلی شروع به گرم کردن می‌کنند و این نوع برخورد اشتباه است چرا که ما با مفهوم سینما مواجه هستیم.