بزرگنمايي:

آریا جوان - ایسنا / یک استاد حقوق بین الملل گفت: محرومیت باشگاه‌های ایرانی از میزبانی مسابقات، یک اقدام بسیار جدی در مغایرت با مفاد اساسنامه AFC است.
امیرساعد وکیل درباره اقدام کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) مبنی بر محروم ساختن باشگاه‌های ایرانی گفت: اقدام کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) مبنی بر محروم ساختن باشگاه‌های ایرانی از حق میزبانی در مسابقات فوتبال اخیر شاید به نظر ساده بیاید اما در حقیقت یک اقدام بسیار جدی در مغایرت با مفاد اساسنامه AFC است. به عبارتی سه محور اساسی اساسنامه AFC که درسال 2019 مورد اصلاح قرار گرفت؛ به طور جدی با این اقدام کنفدراسیون فوتبال آسیا مغایرت دارد و اگر AFC بر موضع خود مبنی بر محرومیت باشگاه‌های ایرانی از میزبانی مسابقات پافشاری کند، در حقیقت آبرویی برای خود باقی نخواهد گذاشت.
این وکیل دادگستری ادامه داد: اولین نکته جدی در اساسنامه AFC که به عنوان یکی از اهداف این سازمان بین المللی در ماده 2 مورد تصریح قرار گرفته، ارتقای فوتبال در پرتو ارزش‌های وحدت بخش و انسان دوستانه است. هدف AFC باید این باشد که از فوتبال به عنوان وسیله ای برای ارتقا و توسعه ارزش هایی که منجر به اتحاد بیشتر می شود، استفاده کند و همین طور ارزش های نوع دوستانه را افزایش و ارتقا دهد لذا در همین ماده گسترش روابط دوستانه بین ملت‌ها به عنوان یکی از اهداف AFC مطرح شده است. متاسفانه این رویکردی که AFC اتخاذ کرده دقیقا خلاف موج اهتمام به گسترش روابط دوستانه بین ملت ها تلقی می شود.
وکیل تصریح کرد: پیشگیری از روش‌ها و رویه‌های نادرستی که ممکن است اعتبار مسابقات را زیر سوال ببرد، هدف دیگری است که باید AFC در اساسنامه خودش دنبال کند اما شاهد هستیم لابی گری‌ها و سیاسی بازی‌هایی که برخی از کشورهای منطقه در AFC به راه انداخته‌اند، رویه‌هایی را ایجاد می کند که نه تنها زمینه تفرق، عدم وحدت و فاصله گرفتن بیشتر ملت‌ها را فراهم می کند و نه تنها فوتبال را به وسیله‌ای برای جداکردن بیشتر ملت‌ها تبدیل می‌کند؛ بلکه اعتبار این مسابقات هم با نبود کشور مطرح و قابل توجهی مثل ایران کاملا زیر سوال می رود و حتی این شائبه را ایجاد می کند که به نوعی AFC در راستای سیاست‌های جانبدارانه خود به سمت درآوردن بازی و درآوردن نتیجه حرکت می کند. به این ترتیب آنچه که اتفاق می‌افتد روح همبستگی آسیا توسط AFC تخریب می‌شود.
این وکیل دادگستری ادامه داد: بند دوم ماده 3 اساسنامه AFC تصریح کرده که AFC باید در مسایل مربوط به سیاست و مذاهب و ادیان هیچ جانبداری نداشته باشد. در بند اول ماده 3 اساسنامه نیز تصریح می‌شود که تبعیض علیه یک کشور براساس دلایل سیاسی و غیره ممنوع است و شاهد آن هستیم که این اقدام AFC این شایبه را به طور جدی مطرح می‌کند که چه بسا به دلیل اعمال نفوذ برخی از کشورهای عربی عملا بر مبانی و انگیزه‌های سیاسی، تبعیض سیستماتیکی را به طور گسترده AFC علیه کشور ایران اعمال می کند.
وی در پایان گفت: ماده 4 اساسنامه AFC اعلام کرده که باید اهداف بشر دوستانه، مبنای نقش و فعالیت AFC، برای ارتقای روابط دوستانه فدراسیون‌ها، باشگاه‌ها و مقامات رسمی و بازیکنان باشند. ساده پیداست که این اقدام AFC به طور مشخص برخلاف اهداف و برخلاف تعهدی است که در اساسنامه آن یاد شده و به همین دلیل به نظرمی رسد AFC اگر بخواهد بر موضع پافشاری کند، آبرویی برای خود نخواهد گذاشت و بهتر است با یک رویکرد کاملا موجه و منطقی و مستدل تلاش کند، زمینه میزبانی باشگاه‌های ایرانی را فراهم کند تا بتواند همچنان اعتبار خودش را محفوظ نگه دارد و در غیر این صورت در هر محکمه حقوقی از جمله دادگاه داوری ورزش (CAS) اگر ایران شرکت کند که قطعا باید شرکت کند، حتما پیروز بیرون خواهد آمد.