بزرگنمايي:

آریا جوان - دختری که موفق شد متن یکی از کتاب های درسی را به نفع محیط زیست تغییر دهد
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6017331
k ١.٤
١
خراسان / گفت وگو با نوجوان مازندرانی که موفق شد متن یکی از کتاب های درسی را به نفع محیط زیست تغییر دهد
در یکی از کتاب‎های درسی‌اش به جمله عجیبی برمی‎خورد: «آب‌بندان‌ها با ذخیره آب و تغذیه سفره‌های زیرزمینی، برای فعالیت‌های کشاورزی و دامداری، صید و شکار پرندگان مهاجر مورد استفاده قرار می‌گیرند». کلی سوال توی ذهنش می‌آید؛ چرا باید در کتاب درسی‌مان درباره شکار و صید بخوانیم؟ چرا باید با شکار و صید پرندگان مثل یک موضوع عادی مواجه شویم؟ مگر شکار کار اشتباهی نیست؟ پس چرا کنار بقیه شغل‎های معمولی مثل دامداری و کشاورزی، از آن حرف می‎زنند؟ «نوا سلیمانی»، دانش‎آموز رشته تجربی در مدرسه فرزانگان آمل، از کنار این سوال‎ها به‎راحتی عبور نمی‎کند. حتما شما هم این روزها این خبر را شنیده‎اید؛ «موافقت آموزش‌وپرورش با درخواست دانش‌آموز مازندرانی ‌برای تغییر متون درسی بر پایه حفظ محیط‌زیست». نوا همان دانش‎آموزی است که آن سوال‎ها در ذهنش جرقه زد و حالا همه درباره‎اش حرف می‎زنند. این دانش‎آموز 16ساله، به‎جای این‎که فقط افسوس بخورد، دست‌به‎کار شده؛ به سازمان محیط‎زیست رفته و بعد از کلی پیگیری و پافشاری روی حرفش، توانسته است موافقت مسئولان برای تغییر آن جمله ضدمحیط‌زیستی در کتاب درسی را جلب کند. با نوا بیشتر آشنا شوید.
ماجرای این تغییر در کتاب درسی از کجا شروع شد؟
سر کلاس وقتی معلم‎مان عبارت صید پرندگان مهاجر را از روی کتاب خواند، خیلی تعجب کردم. مطمئن نبودم که غلط است، چون بعضی وقت‎ها کلمه‎ها توی کتاب معنی‎شان همان چیزی نیست که به‎نظر می‎رسد. وقتی رفتم خانه، به مادرم گفتم. با چندنفر تماس گرفتیم و وقتی اطمینان یافتم که برداشتم درست بوده‎است، پیگیری‎هایم را شروع کردم. یک هفته مانده‎بود به امتحانات ترم که به اداره محیط‎زیست استان مازندران مراجعه کردم و این موضوع را به رئیس کل این اداره آقای ابراهیمی کارنامی گفتم. ایشان خیلی با من همکاری کردند. موضوع را در جلسه تشکل‎های مازندران، مطرح کردیم. بعد یک جلسه با آموزش‎وپرورش استان گذاشتند و درنهایت این اشتباه را پذیرفتند. قول دادنداین جمله در چاپ جدید جغرافیای استان‎شناسی مازندران عوض شود.
چطور این جمله برای تو مهم شد؟
من با اصل پنجم قانون اساسی که می‎گوید حفظ محیط‎زیست وظیفه همگانی و امری ضروری است، آشنایی داشتم. به محیط‎زیست علاقه دارم و مطالعات کمی هم در این زمینه دارم، به همین دلیل برایم سوال پیش آمد که چطور این جمله در کتابی چاپ شده‎ که آموزش‎وپرورش استان مازندران، استان سبز کشور، به آن مجوز داده‎است.
احتمالا حرف‎هایی شبیه این به گوشت نخورده که تغییر یک جمله در کتاب درسی، چه اهمیتی دارد؟
آن جمله غلط قرار است سال آینده، این‎‏طوری اصلاح شود؛ «آب‎بندان‎ها در فصل سرد، فرصت پرنده‎نگری را ایجاد می‎کنند». در این مدت از خیلی‎ها شنیدم که این جمله خیلی هم مهم نیست. حرف‎شان درست است چون مشکل واقعی این طوری حل نمی‎شود. در همین ماه، تعداد زیادی پرنده مهاجر در میانکاله استان گلستان به دلایل نامعلومی ازبین رفتند. وقتی چنین چیزهایی را می‎‌بینیم و می‎شنویم یعنی مشکل اصلی حل نشده‎است اما اگر از سن کم به محیط‎زیست توجه و حساسیت نداشته‎باشیم، در سنین بالاتر هم نداریم. حالا توجه دوستان من به این موضوع جلب شده‎است. اگر دانش‎آموزها اهمیت محیط‎زیست را یادنگیرند، خواسته نابه‎جایی است که وقتی بزرگ شدند آینده‎ای زیبا و سرسبز برای کشورشان بسازند.
علاقه تو به محیط‎‏زیست از کجا می‎آید؟
ما در کشوری زندگی می‎کنیم که ازلحاظ گونه‎های گیاهی و جانوری خیلی غنی است و فکر می‎کنم علاقه به محیط‎زیست در همه‎مان وجود دارد. برای من یکی از دلایلی که باعث شد به این علاقه ام توجه کنم
مادرم بود. دلیل دومش زندگی در استان مازندران است. مازندران جنگل‎های هیرکانی دارد، دریای خزر دارد، کوه‎های البرز دارد و همه این‎ها فوق‎العاده‎اند. برای مثال در همین جنگل‎های هیرکانی گونه‎های گیاهی و جانوری،‎ اکوسیستمی تشکیل داده‎اند که در جهان بی‎نظیر است. به این جنگل‎ها فسیل زنده هم می‎گویند چون از دوره سوم زمین‎شناسی تا الان سالم مانده‎اند. از طرفی در شهر ما، کوه زباله‎ای وجود دارد به اسم عمارت که سال‎های‎ سال است زباله‎های آمل و شهرهای اطراف در آن دپو می‎شود. آبی که خیلی از شهرها و روستاهای اطراف می‎نوشند، به این دلیل آلوده شده‎است. غیر از این، دو گونه گیاهی و جانوری مازندران یعنی «شمشاد» و «مرال»و همچنین گوزن قرمز درخطرند. وقتی این زیبایی‎ها و مشکلات را درکنار هم می‎بینم، نمی‎توانم بی‎تفاوت باشم.
دغدغه این روزهایت چیست؟
ژئوپارک قشم به‎ دلیل پرورش میگویی که در آن انجام می‎شود در خطر خروج از ثبت یونسکو است. به‎قول آقای ابراهیمی کارنامی چیزی تا خفگی مازندران نمانده ‎است چون کلی برج‎ در حاشیه ساحل خزر احداث شده ‎است. در این سال‎‎ها دیگر اثری از پلنگ ایرانی دیده نمی‎شود و ببر مازندران در خطر انقراض است. وقتی یک حیوان منقرض می‎شود، پرونده‎اش بسته می‎شود. از این نوع پرونده‎های بسته‎شده در ایران‎ زیاد داریم. از آن طرف، کلی بیماری سخت و لاعلاج داریم که خیلی‎های‎شان به‎ دلیل آسیب‎هایی است که به محیط‎زیست وارد کرده‎و درواقع خودمان را به‎خطر انداخته‎ایم.