بزرگنمايي:

آریا جوان - ایسنا / بازیکن تیم ملی وضعیت بسکتبال بانوان در سال 98 را خوب ارزیابی کرد اما معتقد است که نیاز به پشتوانه سازی احساس می‌شود.
تنها چند روزی از سال 98 باقی مانده است. ورزش ایران همچون سایر حوزه‌ها در این سال شاهد تلاش ورزشکاران و روزهای تلخ و شیرین بسیاری بود. بسکتبال بانوان نیز که چندین سال است اعزام‌ها برون مرزی خود را آغاز کرده، با انگیزه به دنبال پیشرفت بود.
معصومه اسماعیل‌زاده، ملی‌پوش و بازیکن تیم باشگاهی نامی‌نو اصفهان به لیگ برتر بسکتبال بانوان در سال 98 اشاره کرد و گفت: در فصلی که گذشت سطح بازیکنان جوان خیلی بالاتر آمده بود در واقع هر چه زمان می‌گذرد برنامه‌های تیم‌ها هدفمندتر می‌شود. برخی تیم‌ها در سال‌های قبل صرفا به دنبال حضور در لیگ بودند اما الان هدفمندتر هستند و برنامه‌ریزی‌های بهتری دارند. علاوه بر این بازیکنان هر سال سطح خود را بالاتر می‌برند و تمرین می‌کنند. این موضوع باعث شده بود که لیگ بهتری داشته باشیم. اکثر بازی‌ها با اختلاف کمی تمام می‌شد و این یعنی تیم‌ها و بازیکنان از نظر فنی به هم نزدیک‌تر شده‌اند که به نفع بسکتبالمان است. در کل لیگ 98 خیلی خوب بود.
او در مورد تیم نامی‌نو بیان کرد: تیم ما نسبت به سال قبل دیرتر بسته شد به همین دلیل تنها خانم مژگان خدادای را به عنوان بازیکن غیربومی جذب کردیم و بقیه بازیکنان جوان در رده امید به تیم اضافه شدند با این حال بازهای خوبی از خود نشان دادیم تا جایی که همه تیم‌ها سعی می‌کردند مقابل ما خیلی بهتر بازی کنند. البته در برخی بازی‌ها مقابل تیم‌های باتجربه‌ای چون گرگان و گروه بهمن در برخی پست‌ها دچار مشکل شدیم.
اسماعیل‌زاده در ادامه افزود: گاهی تجربه بازیکنان حریف به تازه نفسی جوان‌ترها می‌چربد و ما هم به این مشکل برخورد کردیم اما قرار گرفتن در رده سوم با وجود بازیکنان جوان و امکاناتمان کار بزرگی بود. به طور کلی بازیکنان جوان در فصلی که گذشت خیلی خوب کار کردند و در بازی مقابل تیم‌های باتجربه‌ سعی می‌کردند بهترین بازی خود را ارائه دهند. توانایی بازیکنان هر سال بالاتر می‌رود و به دنبال پیشرفت هستند که از این موضوع خیلی خوشحال می‌شوم.
ملی‌پوش بسکتبال در مورد مهمترین چالش لیگ بانوان در سالی که گذشت، گفت: به دلیل شیوع کرونا برنامه‌ بازی‌های پایانی لیگ مشخص نبود، فینال هنوز برگزار نشده و معلوم نیست چه زمانی انجام شود. علاوه بر این بین بازی‌های رفت و برگشت رده‌بندی زمان کمی برای ریکاوری داشتیم و این چالش بزرگی بود.
او در مورد انجام تمرینات ورزشی خود در شرایط شیوع کرونا بیان کرد: در خانه هستم و برخی از تمریناتم را در حیاط خانه انجام می‌دهم. سعی می‌کنم تا آمادگی خودم را حفظ کنم چون مشخص نیست که چه زمانی دوره این بیماری تمام می‌شود.
ملی‌پوش بسکتبال بانوان در مورد بهترین و تلخ‌ترین خاطره ورزشی خود در سال 98 گفت: وقتی بازیکنی با تیمی قرارداد می‌بندد، به فینال و قهرمانی فکر می‌کند. تلخ‌ترین خاطره من هم این بود که با وجود تلاشی که کردیم به فینال نرسیدیم اما در رده بندی مقابل پالایش نفت آبادان که تیم خوبی است و مربی باکیفیتی دارد توانستیم از سه بازی دو برد کسب کنیم و سوم شویم که این بهترین خاطره‌ام بود.
او در پاسخ به این سوال که سال 98 برای بسکتبال بانوان چگونه بود، بیان کرد: بازیکنان هم نسل من مثل نسل قبل به مرور ریزش می‌کند و اگر همینگونه جلو برویم شاید بسکتبال در آینده ضعیف شود. هر چند الان رو به جلو حرکت می‌کنیم اما به بازیکن سازی نیاز داریم تا این پیشرفت رو به روز ادامه داشته باشد. علاوه بر این بازی‌های برن مرزی باعث شده که سطح بسکتبال بانوان بلاتر برود و بازیکنان و مربیان به دنبال دانش روز بسکتبال باشند.