آریا جوان - چینی‌ها در اولین پرتاب راکت فضایی لانگ‌ما‌رچ 7A با شکستی روبه‌رو شدند که می‌تواند اثرهای درخورتوجهی بر برنامه‌ی فضایی آن‌ها بگذارد.

روز دوشنبه، چینی‌ها اولین‌بار راکت جدیدی از خانواده‌ی لانگ‌ما‌رچ را پرتاب کردند. راکت لانگ‌ما‌رچ 7A که حامل ماهواره‌ای محرمانه بود، نتوانست محموله‌ی خود را به مدار انتقالی زمین‌ثابت برساند. این ماهواره ساعت 17:04 روز دوشنبه (به‌ وقت تهران) از پایگاه فضایی ونچنگ در جزیره‌ی هاینان پرتاب شد. عده‌ی زیادی از کاربران شبکه‌های مجازی نیز فیلم‌ها و تصاویر مختلفی از لحظه‌ی پرتاب این راکت به‌اشتراک گذاشته ‌بودند.

لحظه‌ی پرتاب راکت لانگ‌ما‌ر‌چ 7A مقاله‌ی مرتبط:
عزم چینی‌ها برای رسیدن به مریخ با وجود درگیری با کرونا
شرکت فناوری و علوم فضایی چین معمولا یک ساعت پس از شروع چنین مأموریت‌هایی موفق‌بودن مأموریت را اعلام می‌کند؛ اما این‌بار از اعلام موفقیت پرتاب خبری نبود. درنهایت، یکی از وب‌سایت‌های خبری دولتی چین کمتر از دو ساعت پس از شروع پرتاب، اعلام کرد پرتاب راکت ناموفق بوده است. این وب‌سایت جزئیاتی از مشکلات پیش‌آمده منتشر نکرده و صرفا به این مسئله بسنده کرده است که دراین‌زمینه بررسی‌هایی خواهد شد. این در حالی است که براساس ویدئوهای منتشر‌شده‌ی کاربران مختلف در شبکه‌های اجتماعی، ازجمله شبکه‌ی اجتماعی ویبو، به‌نظر می‌رسد عملکرد نامناسب موتور مرحله‌ی دوم راکت، موسوم به YF-115، دلیل این شکست بوده است. براساس این ویدئوها، حدودا سه دقیقه پس از پرتاب و پس از پایان فعالیت مرحله‌ی اول راکت، موتور مرحله‌ی دوم فعال‌؛ اما پس از مدت کوتاهی دچار انفجار شده‌ است.
ویدئویی از پرتاب راکت لانگ‌ما‌ر‌چ 7A؛ انفجار احتمالی در انتهای ویدئو دیده می‌شود برنامه‌ی پرتاب لانگ‌ما‌رچ 7A در حالی ادامه‌یافته بود که قوانین مربوط به جلوگیری از گسترش ویروس کرونا در پایگاه فضایی ونچنگ به اجرا گذاشته می‌شوند. محوله‌ی نصب‌شده روی این راکت نیز ماهواره‌ای محرمانه بود که از آن صرفا با عنوان «ماهواره‌ی اثباتگر فناوری شماره‌ی 6» یاد می‌شد. مراحل آماده‌سازی راکت هم در‌مقایسه‌با گذشته با پنهان‌کاری بیشتری انجام می‌شدند. برای مثال، برخلاف پرتاب پیشین راکت لانگ‌ما‌رچ 5 که تصاویر پرتاب به‌طور مستقیم برای علاقه‌مندان پخش می‌شد، این‌بار از پخش مستقیم خبری نبود.

لانگ‌ما‌رچ 7A براساس راکت لانگ‌ما‌رچ 7 توسعه یافته که تاکنون دو پرواز را در کارنامه‌ی خود ثبت کرده است. این راکت در آخرین پرواز خود فضاپیمای سوخت‌رسان تیانژو را به آزمایشگاه فضایی تیان‌گونگ 2 رساند. راکت یادشده از سوخت راکت (RP-1) و اکسیژن مایع استفاده می‌کند و قرار است جایگزین راکت‌های قدیمی‌تری شود که از سوخت‌های سمی هایپرگالیک استفاده می‌کنند. حداکثر وزن پرتاب راکت 60٫13 متری لانگ‌ما‌رچ 7A تقریبا 573 تن است و می‌تواند محموله‌ای هفت‌تنی را به مدار انتقالی زمین ثابت برساند. مرحله‌ی اول راکت با قطر 3/35 متر دو موتور YF-100 را در خود جای داده است که از سوخت راکت و اکسیژن مایع استفاده می‌کنند. حول این بخش، چهار بوستر قرار دارند که هرکدام از آن‌ها نیز به موتور YF-100 تجهیز شده‌اند. لانگ‌ما‌ر‌چ 7A یک راکت ماژولار است
برای مرحله‌ی دوم نیز از چهار موتور YF-155 استفاده می‌شود که درمجموع نیرویی معادل 706 کیلونیوتون تولید می‌کنند و این موتور نیز از ترکیب سوخت راکت و اکسیژن مایع استفاده می‌کند. درحالی‌که لانگ‌ما‌رچ 7A مرحله‌ی اول و دوم خود را از لانگ‌ما‌رچ 7 به عاریت گرفته است، مرحله‌ی دوم راکت از راکت لانگ‌ما‌رچ 3B گرفته شده است. این مرحله دو موتور YF-75 با سوخت هیدروژن و اکسیژن مایع دارد و به لانگ‌ما‌رچ 7A اجازه می‌دهد محموله‌های حجیم‌تری به مدار انتقالی زمین‌ثابت برساند.

خانواده‌ی لانگ‌ما‌رچ 7، به‌عنوان راکتی‌هایی ماژولار، بخش‌هایی از خود را با دیگر راکت‌های جدید چینی به‌اشتراک می‌گذارند. اگر دلیل شکست لانگ‌ما‌رچ 7A همانند گمانه‌زنی‌ها در شبکه‌های اجتماعی به عملکرد نامناسب موتور YF-115 در مرحله‌ی دوم مربوط باشد، ممکن است با تأخیر در برنامه‌ی آزمایش راکت‌های لانگ‌ما‌رچ 7 و 6 مواجه شویم که از همین موتور استفاده می‌کنند.