بزرگنمايي:

آریا جوان - تسنیم / "میانبر" مدتی در آنتنِ شبکه 5 سیما جا خوش کرده اما به دلیل نگاه کلیشه‌ای به سوژه‌ها، کاستی‌ در ساختار هنری و کارگردانی و شخصیت‌هایی که از تیپ فراتر نرفتند در سرگرم‌کردن و شادی‌بخشی حداقلی مخاطب، عاجز است.
بعد از کش و قوس‌ و خالی بودن جای سریال ایرانی روی آنتن شبکه 5 سیما، "میانبر" سریال نوروزی این شبکه تلویزیونی شد. البته این سریال با مشارکت سیمای استان‌ها با موضوع انتخاب به بهانه انتخابات پخش خودش را از شبکه 5 آغاز کرد. با اضافه کردن بازیگران جدید و داستان‌ها و ماجراهای جدید آپارتمان‌نشینی در کلان شهرها به خصوص تهران و مشکلات اغلب ساکنان و همسایه‌ها، وارد رقابت و ماراتن نوروزی شد.
"میانبر" تنورِ بی‌رمق سریال‌های نوروزی تلویزیون را داغ نکرد اما مثلِ برخی از مجموعه‌های دیگر نوروزی، با حاشیه همراه شد؛ از رسانه‌ای شدن اشتباهِ نام کارگردانش و حاشیه‌های مجازی "امیر نوری". حاشیه‌هایی که محمد صالحیان تهیه‌کننده سریال را به واکنش واداشت و گفت: "متأسفانه اشتباهی رخ داد که دوستان و همکاران مطبوعاتی مرتکب شدند و نمی‌دانم از کجا راه پیدا کرد؛ واقعیت ماجرا این است که ما از ابتدا نام یزدان فتوحی را به عنوان کارگردان اعلام کردیم. در وهله بعدی اتمام قرارداد "امیر نوری" مصادف شد با حاشیه‌هایی که در فضای مجازی پدید آوردند. و طبیعی است برای فصل دوم از بازیگران جدید بهره می‌بریم. امیدواریم شاهد چنین اشتباهاتی نباشیم و بازیگران ما به لحظه دچار چنین رفتارهایی نشوند.
داستانِ "میانبر" در آپارتمانی چند واحدی می‌گذرد که ساکنان آن با مشکلاتی مواجه می‌شوند و با انتخاب مدیر ساختمان ماجراهایی اتفاق می‌افتد. سریالی که در شرایط کرونا به فیلمبرداری‌اش ادامه می‌دهد؛ گرچه بازیگرانی مثل "سیاوش چراغی‌پور" در این راستا کنار رفتند اما تهیه‌کننده سریال به جهت داستان‌ها و روایت‌های جدید، به دنبال بازیگران جدید رفت. بازیگرانی همچون "رضا شفیعی‌جم" به کار اضافه شدند اما مذاکرات برای اضافه شدن بازیگران دیگری چون یوسف تیموری، مهران غفوریان و حتی حمید لولایی ادامه دارد.
سریال‌هایی مثل "خانه سبز"، "همسران"، "زیر آسمان شهر" با موضوع آپارتمان‌نشینی ساخته شده‌اند و جزو سریال‌های ماندگار تلویزیون‌اند. البته در ادامه سیما به سراغ سریال‌های آپارتمانی دیگری همچون "هیئت مدیره" و مجموعه‌هایی از این دست رفت اما یکی پس از دیگری تکرار شدند تا به "میانبر" رسید. مدیر ساختمان اولین بخش جدید سریال‌های آپارتمانی است که عمدتاً به این موضوع پرداخته‌اند. در این میان "میانبر" برای فرار از این تکرار به سراغ موضوع "کرونا" و برخی از موضوع‌های به روز اجتماعی هم رفته است.
در قسمت‌های نوروزی، شاهد ورود فردی چینی به قصه بودیم که می‌گفتند حامل ویروس کرونا است و در آخر مشخص شد اشتباه فکر می‌کردند. همچنین پا را فراتر گذاشته و با شخصیتی به نام "میلانی" - اشکان اشتیاق- به سراغ آموزش مجازی در شرایط کرونایی رفته است. او با کمک چند نفر از دوستان خود شبکه آموزش مجازی راه‌اندازی کرده و در این مسیر تعدادی از اهالی ساختمان نیز درگیر این شبکه می‌شوند.
بازیگران طنز با سابقه‌ای در این مهمانی آپارتمانی سریال "میانبر" مثل "غلامرضا نیکخواه" حضور دارند اما آنچنان که باید و شاید نتوانسته‌اند مخاطب را سرگرم خود کنند. قاعدتاً نمی‌توانند آن مسیری را بروند که "خانه سبز" و "زیر آسمان شهر" رفتند و مخاطب منتظر فازهای بعدی آن سریال‌ها بودند؛ چون مثلاً در "خانه سبز" تلویزیون هر قسمت داستان و محتوایی داشت و حرف‌های مهمی را می‌زد و در "زیر آسمان شهر" با چاشنی طنز گفتنی‌های بسیار برای مخاطبین داشت اما "میانبر" هنوز به آن جایگاه نرسیده است.
تلویزیون در نوروز 1399 با 4 سریال در خدمت مخاطب خانه‌نشینی است که این روزها به دلیل شیوع بیماری کرونا بیشتر اوقات خودش را در خانه سِیر می‌کند. سریال‌هایی که با توجه به مناسبت نوروز قرار بوده طنزش بیشتر از رئال باشد. مجموعه تلویزیونی "میانبر" ساخته یزدان فتوحی یکی از این 4 سریالی است که ضعف‌های فراوان مضمونی، محتوایی و ساختاری دارد و از سایر سریال‌های نوروزی ضعیف‌تر و عقب‌تر است.
"میانبر" درامی اجتماعی و آپارتمانی است که در موضوع و پرداخت داستانی و هنری هیچ حرفی برای گفتن ندارد. توجه به مناسبات زندگی آدم‌ها و موضوع‌های متنوع که می‌توانند از زوایای نوآوری و خلاقیت در داستان‌سازی و ساختار درام و پردازش تصویری در این سریال جایگاهی مناسب داشته باشند.
به دلیل نگاه کلیشه‌ای به سوژه‌ها و کاراکترها ابتر مانده و نتوانسته مخاطب را سرگرم و با خودش همراه کند. تنوع و تعدد آدم‌های سریال و درگیر شدن آنها با مشکلات داخلی و خانوادگی و در امتداد آن مسائل آپارتمانی در روابط با همسایه‌ها و رویدادهای اجتماعی می‌توانست "میانبر" را از کسالت و بی‌رونقی نجات دهد اما اینگونه نشده و تماشاگر در جریان تماشایش صرفاً یکسری حرف‌ها، رفتارها و ماجراهای تکراری را مشاهده می‌کند.
فاجعه‌بارتر اینکه "میانبر" ناموفق در درام‌سازی بنا داشته طنز هم باشد اما طنازی‌های آنها در حد لودگی آدم‌ها مانده و هیچ‌کدام از شخصیت‌ها نتوانستند از تیپ‌‌سازی فراتر بروند و بازی‌های خوبی را به نمایش نگذاشته‌اند. دلیل و ضرورت ساخت چنین سریال‌هایی که دچار کاستی‌های فراوان در سوژه، داستان‌سرایی، ساختار هنری،کارگردانی و همچنین فارغ از نگاه تحلیلی و قابل تأمل اجتماعی‌اند، مشخص نیست!
"میانبر" افزون بر اشکال‌های فیلمنامه‌نویسی و عدم جذابیت‌های تصویری و بصری در سرگرم‌سازی و شادی‌بخشی حداقلی مخاطب هم عاجز است. این سریال با بضاعت کنونی در حد یک فیلم تلویزیونی ظرفیت دارد و نتیجه طویل کردن آن فقط هدر دادن بودجه و خسته کردن مخاطب است.
این سریال تلویزیونی تا ماه رمضان و حتی به قولِ تهیه‌کننده "میانبر" نوروزی حتی امکان روی آنتن ماندن در ایام ماه مبارک رمضان را هم دارد؛ باید دید یزدان فتوحی (کارگردان) و بازیگرانش مخاطب را تا آن روز با چه ترفند، داستان و ماجراهای، مخاطب را همراه خواهند کرد.