بزرگنمايي:

آریا جوان - رضا میرزایی: انتخاب متن خوب، داشتن نظم و تعهد کاری، از مهمترین فاکتورهای "بازیگر" است.

به گزارش هنرآنلاین ، "بازیگری" تنها یک واژه‌ ساده یا تک‌وجهی نیست. وقتی صحبت از بازیگری و بازیگر خوب می‌کنیم، یعنی شروع یک فرآیند چندوجهی که تنها به درخشش بر روی صحنه تئاتر یا پرده سینما یا قاب تلویزیون اطلاق نمی‌شود؛ بلکه یک بازیگرِ خوب به معنای واقعی کلمه، کار اصلی خود را پیش از عقد قرارداد آغاز می‌کند؛ زمانی که با او برای همکاری در یک پروژه نمایشی یا تصویری تماس گرفته می‌شود و همچنین در مرحله‌ای که متن نمایشنامه یا فیلمنامه به دستش می‌رسد، در واقع کارِ اصلی بازیگر شروع شده است، چرا که "انتخاب بد" همه چیز را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و این شروع یک چرخه معیوب در فرآیند بازیگری‌ست. انتخاب متن خوب، داشتن نظم و تعهد کاری، از مهمترین فاکتورهای "بازیگر" است.
آذر سماواتی جز آن دسته هنرمندانی‌ست که می‌توان به او گفت "بازیگر". وقتی به کارنامه او می‌نگریم، به طور قطع او تمام ویژگی‌هایی که در بالا ارائه نمودم را داراست. آذر سماواتی با درخشش در نمایش‌هایی که از او بر روی صحنه تئاتر دیدم، این مطلب را کاملا عیان می‌کند که همکاری او با گروه‌های معتبر و کارگردانان کاربلد تئاتری و از همه مهم‌تر، نمایشنامه‌های‌ خوبی که او پذیرفته در آن‌ها به ایفای نقش بپردازد، همگی نشان‌دهنده هوش و حرفه‌ای‌گری او در این عرصه است. آذر سماواتی متولد 12 آذر 1365 ساری، ساکن تهران، لیسانس ریاضی‌کاربردی، دانشجوی کارشناسی‌ارشد روانشناسی و یکی از بازیگران خوب تئاتر کشور است. در سال 1379 وی به دلیل علاقه زیادش به تئاتر و بازیگری به واسطه یکی از دوستانش(خانم فروغ قجابگلی)، وارد فضای تئاترِ حرفه‌ای شد و کارش را به عنوان دستیارِ کارگردان در نمایش "شکسته‌بخوان"به کارگردانی آقای علی‌ روئین‌تن آغاز نمود؛ در همین پروژه بود که درست یک هفته قبل از شروع اجراء برای عموم، یکی از بازیگران نمایش (به دلیل مشکلات شخصی)، از گروه جدا می‌شود و تنها کسی که در این فاصله اندک می‌توانست جایگزین شود، کسی نبود جز آذر سماواتی. این نمایش که در سالن قشقایی مجموعه تئاترشهر به روی صحنه رفت، دروازه ورودی آذر سماواتی به دنیای حرفه‌ای بازیگری بود. وقتی نام آذر سماواتی به گوش می‌رسد، واژه "نظم" هم تداعی می‌شود. حضور به موقع در تمرینات، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های خانم سماواتی است که در کنار دانش و قدرت او بر روی صحنه تئاتر، نشان از تعهد او به گروه و مخاطب است. من 5 نمایش از او دیده‌ام؛ قدرت بیان، استفاده از بدن، سکوت‌ها و نگاهش و از همه مهم‌تر رهایی‌در بازیش، ابزاری است که او بر روی صحنه مقتدرانه، تماشاگر را جذب خود می‌کند. تئاتر خوب، بازی خوب، بازیگر خوب، در کنار هم مکمل هستند.
از جمله مهمترین نمایش‌هایی که آذر سماواتی در آن‌ها به ایفای نقش پرداخته است می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: پس از واقعه، نویسنده و کارگردان: حفیظ ا.. رفیعی، کشتار خاموش، نویسنده و کارگردان: نصرا.. قادری، خون رقصه، نویسنده و کارگردان: رضا صابری، رام‌کردن مرد سرکش، نویسنده: نیل سایمون، کارگردان: بهرام تشکر، دشمن مردم، نویسنده: هنریک ایبسن، کارگردان: علی پویان،صبح‌بخیر، نویسنده و کارگردان: سیروس‌همتی.
باتوجه به دقت و وسواس آذر سماواتی در انتخاب آثاری که بازی کرده است و همچنین راحتی در بازی‌هایش، در نهایت به نتیجه‌ای مطلوب ختم شده است. قطعا در سال‌های آینده، نام او بسیار شنیده خواهد شد.
رضا میرزایی
کارشناس تئاتر و آسیب شناس اجتماعی در حوزه هنرهای نمایشی