بزرگنمايي:

آریا جوان - استقلال سه سال بعد از باخت در فینال آسیا برابر جوبیلو ایواتا، این بار در شرایطی عجیب به حریف کره‌ای باخت تا ستاره سوم از دست برود.
ورزش سه نوشت: این روز‌ها که شیوع کرونا و ندیدن فوتبال در قرنطینه‌های خانگی به یکی از چالش‌های اصلی جامعه فوتبال در جهان تبدیل شده است، مرور گذشته‌های دور و نزدیک روز‌هایی تلخ و شیرین را به یاد اهالی فوتبال می‌آورد که هر کدام دنیایی از شاید و کاش با خود به همراه دارد. فوتبالی باید باشی تا با خاطره‌هایش همذات‌پنداری کنی و در ذهنت تجسم کنی اگر این ضربه محکم‌تر بود یا تکل به موقع زده بود یا داور اگر درست می‌دید و اگر‌های متعدد دیگر "چه می‌شد".
فوتبالی باید باشی و خودت را بگذاری جای یک هوادار استقلال و بگویی اگر چهارشنبه 14 فروردین 1381 باران نمی‌آمد یا چمن الان ورزشگاه آزادی را داشتیم و با کاور از آن نگهداری می‌کردیم الان ستاره سوم هم می‌توانست روی پیراهن تیم نقش ببندد.
استقلال که جام باشگاه‌های آسیا را در سال 81 -80 با کامبک فراموش نشدنی برابر الاتحادعربستان آغاز کرده بود و در مرحله گروهی برای تعیین 4 تیم نیمه نهایی در امارات توانسته بود به عنوان صدرنشین به همراه نسف قارشی ازبکستان به مرحله نیمه نهایی برسد، میزبان مرحله نیمه نهایی و فینالی شد که دو تیم سامسونگ و آنیانگ از نمایندگان شرق آسیا بودند.
برنامه‌ریزان کنفدراسیون فوتبال آسیا تاریخ مرحله نیمه نهایی را 14 فروردین اعلام کردند. بعداز آن هم در روز قبل از بازی خبر‌های زیادی در مطبوعات منتشر شد که کره ای‌ها اعتقاد دارند بازی زیر باران شدید برگزار خواهد شد و هر دو نماینده کره از چند روز قبل زمین تمرین خود را به آب بسته اند.
جالب این که سیزدهم نوروز تهران تا ظهر هوای خوبی داشت، اما از عصر، بارانی سیل آسا باریدن گرفت. این باران به تناوب و به شدت به باریدن ادامه داد تا زمان آغاز بازی که ورزشگاه آزادی را تبدیل به دریاچه کند. توان مدیریتی کم، کنترل موضوع بدون دوراندیشی مناسب و چمن نامناسب آن روز‌های ورزشگاه آزادی، شرایط برگزاری یک مسابقه مطلوب از دو تیم را گرفت. بازی باید برگزار می‌شد. وسایل سنتی مثل سطل، آبکش دستی، حوله بزرگ و ... نیز نتوانست آب جمع شده در چمن ورزشگاه که همزمان بارش شدید باران را هم تحمل می‌کرد، جمع کند.
استقلال و آنیانگ در زمینی که توپ در آن حرکت نمی‌کرد و بازیکنان توان دادن پاس یک متری هم نداشتند و تنها حدود 30هزارنفر در دو طبقه ورزشگاه بازی را تماشا می‌کردند به مصاف هم رفتند. تنها راه انتقال توپ پله کردن و ضربه زدن به آن بود که بازی فیزیکی دو تیم به جهت عدم جابجائی زیاد توپ این شرایط را هم از بازیکنان گرفته بود.
در این بازی عجیب استقلال در نیمه اول صاحب ضربه پنالتی شد. محمد نوازی که همیشه پنالتی هایش را محکم به گوشه بالای سمت راست دروازه می‌زد چاشنی ضربه را زیاد کرد تا توپ از بالای تیر افقی به بیرون رود. بازی در نیمه اول بدون رد و بدل شدن گلی به اتمام رسید.
در آغاز نیمه دوم مارکوس دنر برزیلی گل اول را به استقلال زد. دقایقی بعد سانتر نوازی و ضربه سر فراز فاطمی و دخالت دین محمدی با ضربه تمام کننده یدالله اکبری در شش قدم تبدیل به گل استقلال شد. آبی‌ها که بازی را به تساوی کشیده بودند در دقیقه 72مغلوب کار تیمی حریف با ضربه تمام کننده سانتوس دیگر یار برزیلی آنیانگ که این روز‌ها به اف سی سئول تغییر نام داده شدند تا در روزی که باران و ورزشگاه آزادی را قوی‌تر از حریف خود می‌دیدند به دیدار رده بندی بروند و با پیروزی 5 بر 2 برابر نسف قارشی به مقام سومی آسیا بسنده کنند.
در نهایت باران رحمت الهی، سبب خیر برای فوتبال ایران شد تا مسئولین به مدت یک سال روی زیرساخت‌های چمن ورزشگاه آزادی کار کنند و استاندارد چمن این ورزشگاه خاطره ساز را به استاندارد‌های روز ورزشگاه‌های جهان نزدیک کنند.