بزرگنمايي:

آریا جوان - خراسان / پسرم دانشجوی دکتراست و با دختری که هم دانشگاهی اوست، آشنا شده و تصمیم به ازدواج با یکدیگر دارند. احساس می‌کنم که پسرم هنوز هیچی نشده، زیر بلیت تصمیم گیری‌های آن دختر رفته و بیش از حد، به حرف‌های او گوش می‌دهد. دختر هم خیلی اهل پز و افاده است و خودش را از ما برتر می‌داند در صورتی که این‌گونه نیست. مثلا پدران هر دو خانواده، کارمند هستند و از لحاظ مالی در یک سطح و از لحاظ فرهنگی هم شبیه هستیم. از آینده این ازدواج می‌ترسم. چه کنم؟
مخاطب گرامی، شما باید توجه داشته باشید که یکی از عوامل حائز اهمیت در انتخاب شریک زندگی این است که دو طرف از جنبه‌های مختلف و اساسی شبیه یکدیگر باشند. منظور از جنبه‌های اساسی، وجوه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و تحصیلی است. همان‌طور که شما بیان کردید، خوشبختانه هر دو خانواده در وجوه مختلف از سطح یکسانی برخوردارند. این مسئله باعث می‌شود افراد پس از ازدواج با احتمال کمتری دچار اختلافات بنیادین شوند و خانواده‌ها نیز بتوانند تعاملات مثبت و سازنده‌ای برقرار کنند.
احساسات فرزندتان را درک کنید
برای این که بتوانید فرزند خود را به درستی راهنمایی کنید پیش از هر چیز لازم است ایشان احساس کنند که شما حامی و پشتیبان او هستید. بنابراین شما باید به گونه‌ای رفتار کنید که او متوجه شود احساسات او را درک می‌کنید و تصمیم‌ها و قدرت تشخیص او را به رسمیت می‌شناسید. در این صورت اگر نکته قابل توجهی را درباره انتخاب ایشان به او گوشزد کنید، با تردید کمتری آن را قابل‌تامل خواهد یافت.
مشاوره پیش از ازدواج هم مثمر است
هر انسانی مجموعه‌ای از کاستی‌ها و نقاط قوت است. همان‌طور که فرزند شما در کنار معایب خود نقاط قوتی در موقعیت و شخصیت خود دارد، همسر آینده ایشان نیز بی شک چنین خواهد بود. بنابراین سعی کنید در عین توجه به کاستی‌های شخص مورد علاقه فرزندتان به نقاط قوت شخصیتی و موقعیتی ایشان نیز توجه کنید. توجه به نقاط قوت انسان‌ها منجر می‌شود تا آنان درصدد افزایش آن برآیند و بدین ترتیب وجوه بهتری از شخصیت ایشان متجلی می‌شود. در نهایت برای این که سازگاری فرزندتان و فرد مد نظر ایشان به دقت بررسی شود، توصیه می‌کنم پیش از ازدواج از مشاوره در این زمینه بهره‌مند شوند. یک متخصص با بررسی دقیق شرایط فرزندتان و شخص مورد علاقه ایشان قادر خواهد بود بخش عمده‌ای از مسائل را در نظر بگیرد و درستی این تصمیم را با دقت کافی بررسی کند.
نویسنده : تینا امیری | روان‌شناس‌بالینی از انستیتو روان‌پزشکی