بزرگنمايي:

آریا جوان - صبح نو / شبکه نسیم در این سال ها ثابت کرده که از برنامه‌ها و افراد با استعداد در برنامه‌سازی حمایت و پشتیبانی می‌کند. یکی از برنامه‌هایی که این روزها شاهد پخش آن از شبکه نسیم هستیم مسابقه «آب و آتش» است. این مسابقه شامل دو مرحله آبی و یک مرحله خاکی در کنار دریاچه چیتگر است.مراحلی که هر‌کدام چند مانع بزرگ را در خود جای داده و فضا را برای گذر شرکت‌کنندگان مهیج کرده است. 4‌گروه 4‌نفره، هر شب شرکت‌کنندگان این برنامه تلویزیونی هستند. شرکت‌کنندگانی که جزو 4‌هزار ثبت‌نامی اولیه مسابقه هستند و بعد از گذر از مراحل مختلف تست‌های ورزش و آمادگی جسمانی، حالا مجوز حضور در برنامه را پیدا کرده‌اند.
سال‌هاست که جای چنین برنامه‌هایی در تلویزیون خالی است تا هیجان و اشتیاق مخاطبان را به وجد آورند. نکته بسیار مهم دراین باره این است که اگر مسابقات به خوبی و با ایده‌های درست شکل بگیرند و پاسخگوی نیازهای مخاطب باشند می‌توانند در رقابت با دیگر برنامه‌ها پیروز شوند و می‌توانند مخاطبان را برای ساعاتی سرگرم کنند. در حال حاضر همه شبکه‌های تلویزیونی یا چندین مسابقه را روی آنتن دارند یا مشغول طراحی مسابقات جدید هستند اما شاید خلاقیت و ایده‌های بکر در همه آن‌ها وجود نداشته باشد و میزان رضایت مخاطبان ثمره آن خواهد بود. ساختار کلی مسابقه «آب و آتش» در نوع خود جالب است؛ هر بخش از مسابقه شامل فازهایی است که هرکدام از آن‌ها دارای قوانینی برای شرکت‌کنندگان است.
بخش اول سرسره توپ است که هر‌کدام از شرکت‌کنندگان برای شروع بازی باید در نقطه‌ای خاص قرار بگیرد. در این مرحله توپ‌ها داخل آب ریخته می‌شوند. یک نفر از بالای سرسره پایین می‌آید. این شخص توپ‌ها را جمع کرده به قایقران می‌رساند. شرکت‌کنندگان باید توجه کنند که قایقران اجازه جمع کردن توپ‌ها را ندارد و این کار خطا محسوب می‌شود.قایقران به سمت سکوی فلزی حرکت می‌کند. توپ‌های داخل قایق را درون کیسه توری ریخته با خودش حمل می‌کند. قایقران باید از مانع سازه فلزی عبور کرده، روی نقطه تعیین شده بایستد و توپ‌ها را به درون دروازه معلق وسط آب پرتاب کند. سپس مرحله مشت‌زنی روی صفحه معلق آغاز می‌شود و شرکت‌کنندگان به صورت تک نفر و نوبتی برای هر 4‌نفر اعضای یک گروه باید این بازی را انجام دهند. هر نفر از اعضای گروه روی صفحه معلق که با طناب به سازه فلزی متصل است ایستاده و با اعلام داور تلاش می‌کند تا حریف را که مقابل او ایستاده به داخل آب هدایت کند. در مرحله سوم و چهارم هم هر شرکت‌کننده به صورت مجزا تک‌به‌تک بر صفحه بتنی داخل آب، همراه با پوشش بابل، قرار گرفته و با ضربه زدن به نفر مقابل از تیم حریف تلاش می‌کنند او را به داخل آب پرتاب کنند و در مرحله بعد هرنفر بعد از گذشتن از موانع همراه با گل و لای و با اجرای صحیح قوانین، به انتهای مسیر رسیده، بازی تعیین شده در پایان مسیر را انجام می‌دهد. مسابقه‌هایی از جنس «آب و آتش» برای همه مقاطع سنی و با رویکردهای متفاوت جذابیت دارد تا هیجانات اجتماعی را در مسیری مثبت تخلیه کنند.
«آب و آتش» جزو مسابقه‌هایی است که با گسترش و پرداخت بهتر می‌تواند بیشتر دیده و مورد استقبال گروه بیشتری از جوانان باشد. چه بهتر که باگسترش آن شاهد اجرای چنین مسابقاتی در همه شهرهای کشور باشیم.
مسابقات تلویزیونی هر‌کدام ساختار مخصوص به خود را دارند و مخاطبان بر‌اساس سلیقه خود هر کدام را انتخاب می‌کنند. اما چند اصل در همگی یا بیشتر آن‌ها واحد است که بدان اشاره می‌کنیم.خلاقیت، هر‌کدام از برنامه‌های تلویزیون با محوریت مسابقه و سرگرمی اگر درونمایه‌ای جدید برا ارائه داشته باشند بی‌شک مخاطب از آن‌ها استقبال می‌کند. نوآوری حرف اول را دراین بین می زند.مسأله دیگر جایزه مسابقه است، هر چقدر که جایزه بیشتر باشد هیجان مسابقه بیشتر می‌شود. این هیجان هم شرکت‌کننده و هم بیننده تلویزیونی را درگیر می‌کند. بنابراین میزان و حجم و ارزش جایزه با جذابیت یک مسابقه نسبت مستقیم دارد.
یکی دیگر از مؤلفه‌های دیده شدن مسابقات تلویزیونی آگاهی‌بخشی به مخاطب درباره هر موضوعی است. مخاطب اگر احساس کند مسابقه‌ای سطح علم و دانش در هر زمینه‌ای را بالا می‌برد تا جایی که بتواند مخاطب آن می‌شود. و در آخر حضور مجری که حکم هدایتگر اصلی شرکت‌کنندگان را در مسابقات دارد بسیار با اهمیت است. مجری نه تنها باید سکان برنامه و هدایت مسیر آن را در دست داشته باشد بلکه با حرکات و توانایی خود هیجان و صمیمیت برنامه را به مخاطبان انتقال دهد که متاسفانه در بسیاری از مسابقات این موضوع مورد اهمیت قرار نگرفته و بیشتر از هر چیز به فیزیک مجری دقت می‌شود تا قدرت کلام او.مسابقاتی مانند «آب و آتش» در کشورهای مختلف ساخته شده و مخاطبان خود را دارد. به نظر می‌رسد این برنامه با ساختاری ایرانی و موقعیت‌ها و ابزاری در دست توانسته خود را تجهیز کرده و رو به جلو حرکت کند.
به جرأت می‌توان گفت مسابقات اینچنینی مخاطبان بسیاری دارند زیرا هیجان و شادی مسأله‌ای است که هر فردی از تجربه کردن یا دیدن آن لذت می‌برد.این مسابقه می‌تواند جزو برنامه‌های خوب و جذاب سیما باشد اگر با سرو شکلی پررنگ و بازی با نورپردازی و ساختاری ویژه بعد از این به راه خود ادامه دهد. طراحی در نامگذاری آن که از دو عنصر متضاد «آب» و «آتش» انتخاب شده خود می‌تواند بیانگر نوعی چالش و هیجان در مسابقه باشد. شور و هیجان در مسابقه «آب و آتش» سبب ترغیب جوانان به ورزش می‌شود. این مسابقه دارای شاخص‌های نشاط و نوآوری است و همین موارد به جذاب بودن آن کمک کرده و سطح هیجانش را بالا برده است. رسانه ملی یعنی رسانه‌ای که متعلق به یک قشر خاص نباشد و وقتی در مسابقه‌ای فرصت حضور به جوانان داده می‌شود، آن‌ها به این رسانه امیدوارتر می‌شوند.
مجری نه تنها باید سکان برنامه و هدایت مسیر آن را در دست داشته باشد بلکه با حرکات و توانایی خود هیجان و صمیمیت برنامه را به مخاطبان انتقال دهد که متاسفانه در بسیاری از مسابقات این موضوع مورد اهمیت قرار نگرفته و بیشتر از هر چیز به فیزیک مجری دقت می‌شود تا قدرت کلام او.
زهرا سادات مصطفوی