بزرگنمايي:

آریا جوان - ایسنا / سرمربی سابق تیم ملوان بندرانزلی در مورد احتمال بازگشت دوباره خود به این تیم گفت: فکر می‌کنم ملوان دیگر به مریم ایراندوست نیاز ندارد.
با شیوع ویروس کرونا، لیگ برتر فوتبال بانوان متوقف شد و تیم‌ها پس از چند ماه استراحت، اکنون منتظر اعلام پایان مسابقات و معرفی قهرمان هستند. در این مدت ورزشکاران مختلف در قرنطینه یا محیط‌های خلوت تمرینات خود را پیگیری کردند. مریم ایراندوست مربی باسابقه فوتبال هم ضمن پیگیری تمرینات ورزشی خود، شرایط متفاوتی را تجربه کرد؛ او که به دلیل ابتلای نصرت ایراندوست(پدرش) به کرونا، به گفته خود روزهای سختی را پشت سر گذاشته اکنون مدتی است که همراه با تعدادی از علاقه‌مندان به فوتبال که عموما آشنایانش هستند در زمین فوتبالی ساحلی بازی می‌کنند.
ایراندوست در مورد شرایط خود پس از شیوع ویروس کرونا به ایسنا گفت: در این مدت با چند نفر از بازیکنان در ارتباط بودم اما ششم اسفند هنگام برگشتن به انزلی با تیم هیات البرز خداحافظی کردم چون می‌دانستم که برگزاری لیگ در این شرایط غیرممکن است. در این مدت درگیر کرونا و داستان‌های دیگری هم شدم با این حال تمریناتم را شخصی دنبال کردم اما فعالیتی در فضای تیمی و مربیگری نداشتم.
50 روز درگیر بیماری پدرم بودیم
در روزهای گذشته خبری مبنی بر ابتلای نصرت ایراندوست، پیشکسوت فوتبال به ویروس کرونا منتشر شد که مریم ایراندوست در این زمینه گفت: متاسفانه پدرم درگیر بیماری کرونا شد اما خوشبختانه اکنون خیلی خوب است. شرایط سختی داشیم و پدرم قبل از اعلام کرونا به این ویروس مبتلا شده بود چون علائم بیماری از 5 اسفند شروع شد در حالی که پدرم از دو اسفند به بعد از خانه بیرون نرفت، به همین دلیل تا حدودی برایمان غیرمنتظره بود. از طرفی این ویروس چند ماه قبل خیلی شناخته شده نبود و فکر می کردیم که سرفه علامت آن است اما از آنجایی که پدرم سرفه و تنگی نفس نداشت حتی پزشکان هم تشخیص آنفولانزا دادند تا اینکه به تدریج بی‌حالی و ضعفش شدید شد و بعد از تشخیص کرونا او را در بیمارستان بستری کردیم. خوشبختانه بدنش به داروها واکنش مثبت نشان داد و اکنون مرخص شده است اما تقریبا 50 روز درگیر کرونا بودیم.
او در این مورد افزود: هر بیماری سختی خود را دارد اما هنور دارویی برای کرونا نیست و هر پزشکی تجویز و تشخیص خود را دارد. با این وجود برخی از مردم خیلی ساده می‌گیرند، ماسک نمی‌زنند و مسائل بهداشتی را رعایت نمی‌کنند. تعجب می‌کنم که چگونه با وجود هشدارهای زیاد سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت ایران، اینگونه رفتار می‌کنند و راحت همه جا می‌روند.
خدا را شکر که عاشق فوتبال هستیم
ایراندوست که این روزها در زمین فوتبالی کنار ساحل همراه با چند نفر دیگر فوتبال بازی ‌می‌کند، در این مورد گفت: خدا را شکر که عاشق فوتبال هستیم و گرنه زندگی در این چند ماه خیلی سخت می‌گذشت. دقیقا 52 روز همراه با راستین (پسر مریم ایراندوست) قرنطینه بودیم، حتی به دیدن خواهرم که همسایه‌ هستیم هم نمی‌رفتیم. شرایط بعد از این مدت بهتر شد، انزلی جز شهرهای سفید قرار گرفت و ما هم کنار ساحل فوتبال بازی کردیم. خوشبختانه خیلی از نظر روحی و روانی به ما کمک می‌کند. البته اوایل با ماسک بازی می‌کردم که نفسم تنگ می‌شد اما یکی از دوستان پزشکم که کنارمان بازی می‌کند، گفت احتیاجی به ماسک در فضای باز نیست.
او در این مورد افزود: سه روز در هفته فوتبال بازی می‌کنیم و جنسیت برایمان اهمیتی ندارد، حتی موقع یارکشی به این توجه نمی‌کنیم که یک تیم چند خانم دارد یا کدام تیم قوی‌تر است چون هدفمان فوتبال است. هر چند با هم کل کل و کری‌خوانی داریم؛ من در یک تیم و آقای عزیز اسپندار(آقای گل دو دوره جام تخت جمشید) در تیم دیگر با هم کری‌خوانی داریم.
ملوان بخشی از وجودم است
سرمربی سابق ملوان بندرانزلی که در نیم فصل دوم لیگ 98 هدایت هیات فوتبال البرز را بر عهده گرفت در مورد شرایط این دو تیم گفت: ملوان داستان متفاوتی دارد و نمی‌توانم هیچ تیمی را با آن مقایسه کنم. تیم شهرم و بخشی از وجودم است و هدفم از رفتن، کمک به آن بود چون تا زمانی که مریم ایراندوست می‌ماند کسی کمک نمی کرد و همه انتظار داشتند که ایراندوست به تنهایی اسپانسر جذب کند و تیم را بپرخاند اما رفتنم باعث شد تا نگاه‌ها به سمت تیم بیاید و دست به دست هم به تیم کمک کنند. هیات البرز با اینکه ساختار باشگاه را نداشت اما شرایط لازم برای تیم را فراهم کرده بود. از نیم فصل دوم به این تیم رفتم و فقط در چند باز حضور داشتم و بازیکنان در مورد عملکرد هیات و تیم بهتر نظر می‌دهند.
سال بد فوتبال بانوان
این مربی وضعیت لیگ سال 98 را نسبت به فصل قبل ضعیف‌تر دانست و گفت: یکی از سال‌های بد فوتبال زنان ایران را سپری کردیم. نمی‌دانم کمیته داوران به دنبال چه بازخوردی بود که داوران الیت و ملی را خانه نشین کرد و به بهانه جوان‌گرایی قضاوت لیگ را به داوران دیگر داد؟ قضاوت دیدار تیم ما با آویسا خوزستان را به یک داور 38 ساله فوتسال داده بودند که حتی نمی‌دانست آفساید چیست. علاوه بر این بازی دیگرمان را به داوری داده بودند که 15 هفته قضاوت نکرده بود، در حالی که رفابت سختی داشتیم و کنترل بازی از دستش خارج شد. همه مربیان به تدریج اعتراض کردند. این نکته منفی لیگ بود که خیلی به تیم‌ها ضرر زد تا جایی که هیات البرز 6 امتیاز قطعی را به خاطر این تصمیم‌گیری‌ها از دست داد. فکر می‌کنم تصمیم‌گیری در مورد فوتبال بانوان با انتخابات فدراسیون حرفه‌ای‌تر شود. همانگونه که روی فوتبال مردان حساس هستند و همه چیز را از لبه تیغ می‌گذرانند، باید برای فوتبال بانوان هم این حساسیت‌ها و تصمیم‌گیری‌های درست وجود داشته باشد.
ملوان دیگر به مریم ایراندوست نیاز ندارد
ایراندوست در پاسخ به این سوال که فصل آینده به ملوان برمی‌گردد؟ بیان کرد: روزی که تصمیم گرفتم از ملوان بروم به برگشتن، فکر نکردم. کادر فعلی برای همین شهر هستند و به تیم کمک می‌کنند. علاوه براین شاکله قبلی تیم هنوز هم بازی می‌کنند و فکر می‌کنم ملوان دیگر به مریم ایراندوست نیازی ندارد.
نباید به زنان به عنوان جنس دوم نگاه شود
زنان ایران در بازی ایران و هنگ کنگ که قرار بود هفتم فرودین ماه 99 در ورزشگاه آزادی برگزار شود، شانس این را داشتند که برای دومین بار حضور در ورزشگاه را تجربه کنند اما به دلیل شیوع کرونا لغو شد. ایراندوست در این مورد گفت: کرونا با ورود زنان به ورزشگاه مشکل داشت و در حالی که ما برای برابری و حضور در ورزشگاه تلاش می‌کردیم، بازی لغو شد اما جدا از لغو فوتبال، اکنون نمی‌دانیم وضعیت چگونه است. امیدوارم شرایط به گونه‌ای پیش برود که اهمیت ورود زنان به ورزشگاه فراموش نشود. شاید برخی فکر کنند چه معنی دارد که یک خانم دو ساعت به ورزشگاه برود اما این باور اهمیت دارد که به زنان به چشم جنس دوم نگاه نشود و تبعیض وجود نداشته باشد. قطعا انرژی زنان برای خانواده، جامعه و محیط‌های دیگر شرایط بهتری را فراهم می‌کند و همین موضوع ساده ورود به ورزشگاه می‌تواند بر آن تاثیر بگذارد.
این مربی فوتبال در پایان گفت: از شما و سایر همکاران رسانه تشکر می‌کنم چون ورزش زنان برای دیده شدن جز شما، چیزی ندارد. تلویزیون نداریم و تنها چیزی که اسپانسرها را دلخوش می‌کند وجود شما است که ورزش زنان را به مردم نشان می‌دهیم.