بزرگنمايي:

آریا جوان - داریوش مودبیان گفت: در شرایط فعلی کشور، تلویزیون این امکان را دارد تا نقش فرهنگی خود را ایفا کند و در این راستا از هنرمندان نیز حمایت کند و از این طریق دوباره با تئاتر آشتی کند.

سرویس تئاتر هنرآنلاین : داریوش مودبیان نویسنده، کارگردان، بازیگر و مترجم در گفت‌وگو با هنرآنلاین از انتشار دفاتر نهم، دهم، یازدهم و دوازدهم مجموعه "طنزآوران جهان نمایش" خبر داد و گفت: چهار جلد این مجموعه ماه گذشته توسط نشر گویا به چاپ رسیده و وارد بازار شده است. جلد نهم "طنزآوران جهان نمایش" شامل 3 نمایشنامه از اوژن یونسکو و 3 نمایشنامه از فرناندو آرابال است. همچین جلد دهم به 4 نمایشنامه از مولیر اختصاص دارد در این جلد 4 نمایشنامه "ازدواج اجباری"، "فضل فروش زنان مسخره"، "طبیب اجباری" و "نیرنگ بازی‌های اسکاپن" از کمدی‌های ناب او گردآوری شده است.
او در ادامه افزود: در جلد یازدهم این مجموعه نمایشنامه "سوزنبانان" اثر برایان فیلان که چندین بار تجدید چاپ شده و چند سالی بسیار نایاب شده بود، به چاپ رسیده است. این اثر برتر سال 1363 در تلویزیون با بازی علی نصیریان، اسماعیل محرابی و من، اجرا شده است. جلد دوازدهم "طنزآوران جهان نمایش" به 4 داستان و 4 نمایشنامه از چخوف اختصاص دارد. چخوف این 4 نمایشنامه را با اقتباس از 4 داستان خود نوشته است. در این شماره تحلیلی بر چگونگی اقتباس از داستان به نمایشنامه نیز داشته‌ام.
این کارگردان تئاتر همچنین اضافه کرد: الان مشغول آماده‌سازی دفاتر سیزده تا پانزدهم این مجموعه هستم که تا یک ماه آینده از سوی نشر گویا به چاپ خواهد رسید و مشخصات آن را اعلام خواهم کرد.
این کارگردان تئاتر ضمن اشاره به اینکه اکنون در حال گردآوری یک مجموع از داستان‌های اسلامیر مروژک هستم، تصریح کرد: عنوان این مجموعه از این نویسنده لهستانی "از آزادی تا هرج و مرج" نام دارد و این کتاب شامل 60 داستان کوتاه طنز از مروژک است. این مجموعه نیز تا هفته آینده توسط نشر گویا چاپ و منتشر خواهد شد.
مودبیان در پاسخ به این پرسش که آیا با توجه به بازگشایی سالن‌های نمایش قصد اجرای نمایش جدیدی را دارد؟ تصریح کرد: من معمولاً نمایش‌های خود را در خانه موزه استاد انتظامی که زیر مجموعه سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران است به صحنه می‌آورم و در صورتی‌که این مجموعه بازگشایی شود و با من تماس حاصل کنند، بسته به شرایط این سالن، نمایش خود را به صحنه خواهم آورم. ضمن اینکه هنوز تکلیف اجراهای سالن‌های نمایش دیگر نیز کامل مشخص نیست و زمزمه‌هایی بابت تعطیلی دوباره شنیده می‌شود. نمایش همچون فیلم نیست که امکان آن را داشته باشد که به صحنه آید و دوباره تعطیل شود چراکه هر بار به صحنه می‌آید و متوقف می‌شود دچار آسیب‌های جدی خواهد شد.
او در ادامه افزود: با این وجود در صورتی‌که سالن نمایش خانه موزه استاد انتظامی امکانات مناسب را به منظور اجرا در این شرایط برای مخاطبان فراهم کند و از هر نظر برای هنرمندان و تماشاگران ایمن باشد، نمایش خود را به صحنه خواهم آورد. سالن‌های کوچک نمایش همچون سالن‌هایی چون وحدت و اصلی تئاترشهر نیستند که در این شرایط با اطمینان بتوان در آن‌ها نمایش اجرا کرد. چراکه اغلب سالن‌های کوچک در ورودی و خروجی مجزا ندارند و در شرایط عادی هم این مسئله نامناسب است. همچنین پشت صحنه اکثر سالن‌ها، فضای کوچکی دارند و اکنون که باید فاصله‌گذاری اجتماعی رعایت شود چندان مناسب استفاده نیستند. مسئله دیگر این است که سالن‌های نمایش باید تک اجرایی باشند و پس از اجرای نمایش، سالن به منظور اجرای روز بعد به صورت کامل ضدعفونی و نظافت شود. نکته‌ دیگری که باید رعایت شود این است که نمایش‌های پرپرسوناژ نباید در این شرایط اجرا شوند و باید در انتخاب نمایش به منظور اجرا در این ایام دقت بیشتری شود.
داریوش مودبیان با اشاره به اینکه در این شرایط باید را‌ه‌هایی پیدا شود که آثار نمایشی تصویربرداری شده و همچون گذشته از تلویزیون پخش شوند، گفت: البته همه نمایش‌ها مناسب ضبط تلویزیونی نیستند و برخی امکان نمایش تلویزیونی دارند. وظیفه داریم تا پیشنهادات خود را به مدیران صدا و سیما ارائه دهیم و اعلام آمادگی کنیم و آن‌ها باید راه‌ها را بررسی کنند و تصمیم‌گیری لازم را انجام دهند. در این شرایط تلویزیون این امکان را دارد تا نقش فرهنگی خود را ایفا کند و در این راستا از هنرمندان نیز حمایت کند و از این طریق دوباره با تئاتر آشتی کند.
او در ادامه اضافه کرد: در گذشته تئاترهایی از طریق تلویزیون ضبط و پخش شده است که بارها و بارها پخش شده‌اند و حتی برخی از آن‌ها توسط شبکه‌های خارجی با زبان‌ها و گویش‌های مختلف پخش شده است و این تئاترها همچون برخی از سریال‌ها تنها یک بار مصرف نبوده‌اند.
این پژوهشگر در پایان صحبت‌هایش تصریح کرد: این روزها شهرداری نیز با انعقاد قرارداد یکساله با گروه‌های نمایشی و در اختیار قرار دادن فرهنگسراهای خود که اکنون در آن‌ها بسته است، می‌تواند از هنرمندان تئاتر حمایت کند. بازپس‌دهی فرهنگی که این اقدام در بردارد، بسیار بیشتر از حمایت مالی است که شهرداری به این منظور می‌کند. ما با کمبود مدیریت فرهنگی مناسب با برنامه‌ریزی صحیح برای تماشاخانه‌ها روبرو هستیم.