بزرگنمايي:

آریا جوان - این روزها دیگر شنیدن خبر استعفای سرمربی تیمی برای رسیدن به نیمکت یک تیم دیگر چندان هم برای علاقه‌مندان به فوتبال عجیب نیست. خیلی هم مهم نیست که تیم فعلی آقای سرمربی در شرایط حساسی قرار داشته باشد یا اینکه هواداران آن تیم چشم‌انتظار ثبات روی نیمکت تیم‌شان باشند.
شهروند: این روزها دیگر شنیدن خبر استعفای سرمربی تیمی برای رسیدن به نیمکت یک تیم دیگر چندان هم برای علاقه‌مندان به فوتبال عجیب نیست. خیلی هم مهم نیست که تیم فعلی آقای سرمربی در شرایط حساسی قرار داشته باشد یا اینکه هواداران آن تیم چشم‌انتظار ثبات روی نیمکت تیم‌شان باشند. اتفاقات اینچنینی در روزهای اخیر در لیگ برتر فوتبال ایران در چند مورد رخ داده و سرمربیان به علت انگیزه‌های شخصی خود خیلی راحت تیم‌شان را تغییر می‌دهند. البته درمجموع آمار تغییرات روی نیمکت تیم‌ها در لیگ نوزدهم شدیدا بالاست و دارد به عدد ٤٠ نزدیک می‌شود؛ موضوعی که جدا از کمبود صبر مدیران، به تصمیمات عجیب سرمربیان هم برمی‌گردد.
رکورد عجیب پاشازاده و مهاجری!
روز گذشته مهدی پاشازاده سومین تیم فصل خود را انتخاب کرد. او که فصل را با شهرداری ماهشهر در لیگ دسته دوم آغاز کرده بود، به بهانه شدت‌گرفتن کرونا در خوزستان از این تیم جدا شد. این مربی چند روز قبل هدایت تیم سپیدرود رشت در لیگ دسته اول را قبول کرد، اما بعد از گذشت تنها دو بازی به شکلی عجیب دیروز به‌ عنوان سرمربی تیم شاهین بوشهر انتخاب شد! شاید پاشازاده تنها مربی در جهان باشد که در یک فصل در سه تیم و در سه لیگ مربیگری کرده و از این حیث صاحب رکورد است. از سوی دیگر رضا مهاجری که فصل را با تیم نساجی مازندران آغاز کرده بود، از چند هفته قبل به‌عنوان سرمربی جدید ماشین‌سازی تبریز انتخاب شد، اما بعد از گذشت دو بازی استعفای خود را اعلام کرد. انگیزه مهاجری هم از استعفا داشتن دو پیشنهاد از تیم‌هایی همچون شهر خودرو و گل‌گهر سیرجان بود که احتمالا امروز با یکی از آنها قرارداد امضا می‌کند. درواقع مهاجری با نشستن روی نیمکت شهر خودرو یا گل‌گهر در این فصل در ٢٠‌درصد از تیم‌های لیگ برتری سرمربی بوده است!
لیگ برتر و آماری تأسف‌بار از نیمکت‌ها
شاید باورش سخت باشد اما تا کنون بیش از ٣٥ مربی بین تیم‌های لیگ برتری از ابتدای فصل جابه‌جا شده‌اند. حالا در نظر بگیرید که لیگ نوزدهم فقط با حضور ١٦ تیم برگزار می‌شود و هر تیم از این نقل‌وانتقالات بیش از دو مربی سهم داشته؛ اگر چه برخی از مربیان به صورت تکراری در چند تیم حاضر شده بودند. به نظر می‌رسد در چند روز آینده این آمار با انتخاب سرمربیان تیم‌هایی همچون ماشین‌سازی، شهر خودرو، گل‌گهر سیرجان و پارس‌ جنوبی به عدد ٤٠ هم برسد! این امر احتمالا رکوردی در تاریخ فوتبال ایران خواهد بود. در زمینه تغییر سرمربی ماشین‌سازی تا الان رکورددار بوده که سه مربی داشته و در آستانه انتخاب چهارمین سرمربی در یک فصل است. البته تیم‌هایی همچون ذوب آهن، شهر خودرو، گل‌گهر و تراکتور تا کنون سه مربی در لیگ نوزدهم داشته‌اند.
٤ تیم باثبات، دو مربی باثبات‌تر
در لیگ نوزدهم چهار تیم فولاد خوزستان، سپاهان، نفت مسجدسلیمان و سایپا سرمربیان خود را از ابتدای فصل تغییر ندادند و بعید هم است که در ٦ هفته پایانی این اتفاق بیفتد. به جز این چهار تیم، ١٢ تیم دیگر حداقل دو سرمربی را در این فصل روی نیمکت خود دیده‌اند. البته علاوه بر اینکه چهار تیم نام‌برده‌شده ثبات خوبی روی نیمکت خود به وجود آوردند، باید به دو سرمربی باثبات لیگ برتر در سال‌های اخیر هم اشاره کرد. یکی از آنها امیر قلعه‌نویی است که معمولا با تیمی که لیگ را شروع می‌کند با همان تیم هم به پایان می‌رساند. او در دو فصل اخیر روی نیمکت سپاهان حضور داشته. همچنین مهدی تارتار که دو ‌سال در پارس‌ جنوبی نتایج قابل قبولی گرفت، در لیگ نوزدهم هدایت نفت مسجدسلیمان را برعهده دارد و با وجود داشتن پیشنهاد از تیم‌های دیگر و برخی مشکلات مالی در تیمش تصمیم گرفته در همین تیم تا پایان فصل حضور داشته باشد.
تخفیف بده، سرمربی شو!
بدون شک یکی از انگیزه‌های اصلی یک مربی شاغل در تیم لیگ برتری برای رفتن به تیم دیگر مسائل مالی است. البته اقدام باشگاه‌ها هم که سراغ سرمربی شاغل در تیم دیگری می‌روند نیز در نوع خود قابل تأمل است. با این حال این‌طور که از مذاکرات باشگاه‌ها با گزینه‌های مربیگری به گوش می‌رسد، رقابت بین چند گزینه فقط به مسائل مالی مربوط می‌شود و هر کسی تخفیف بیشتری بدهد، می‌تواند روی نیمکت بنشیند!
کربکندی: رکورد کشورهای عربی را هم زده‌ایم
رسول کربکندی، پیشکسوت فوتبال و سرمربی سابق چند تیم لیگ برتری، درباره تغییرات عجیب و پرتعداد در لیگ نوزدهم به شکلی که برخی مربیان حتی در یک فصل سه تیم داشته‌اند، به «شهروند» می‌گوید: «بدون شک انگیزه اصلی برای مربیان مسائل مالی است. متأسفانه چارچوب‌های اخلاقی و تعهدی شکسته شده و دیگر چیزی به نام تعهد اخلاقی نداریم. البته این موضوع بیشتر از مربیان به مدیران برمی‌گردد که چطور حاضر می‌شوند سراغ مربی‌ای بروند که هدایت تیم دیگری را بر عهده دارد. از نظر من در این کارها دلالان بیش از همه نقش دارند و متأسفانه آن‌قدر پرقدرت شده‌اند که روی مدیران تأثیر مستقیم می‌گذارند.»
او همچنین می‌افزاید: «دلال‌هایی که در طول فصل چند مربی جابه‌جا می‌کنند و یک تیم را از ابتدای فصل می‌بندند، حتی درآمدشان از خود مربیان و بازیکنان هم بیشتر است، اما آنها به هیچ اصولی پایبند نیستند. هر کسی هم که از راه می‌رسد با گذراندن یک آزمون ساده می‌تواند ایجنت رسمی شود. باور کنید اگر مدیران باشگاه‌ها توانایی‌اش را داشتند، قرارداد مربیان را در ابتدای فصل هم ٦ ماهه می‌بستند تا مجبور نشوند در صورت اخراج حق و حقوق کامل مربی را تا پایان فصل بدهند.»
کربکندی در پایان می‌گوید: «اشکال اصلی را به ساختار فوتبال می‌گیرم چون اراده‌ای برای مقابله با فساد وجود ندارد. متأسفانه داخل فوتبال‌مان هیچ خبری نیست و فقط شاهد بازی‌های بی‌کیفیت هستیم، اما آن‌قدر هیاهو زیاد شده که رکورد کشورهای عربی را هم در میزان تغییر مربی زده‌ایم. علاوه بر اینکه می‌دانم مربیان هم تقصیر دارند، اما اشکال اصلی را به مدیران می‌گیرم که بدون تحقیق و اینکه بدانند چه مربی‌ای به درد سبک تیم‌شان می‌خورد، سرمربی انتخاب می‌کنند. مربی هم که وقتی می‌بیند ٥٠‌میلیون بیشتر می‌گیرد، سریع تیم عوض می‌کند. فقط هم یکسری مربی خاصی در لیگ هستند که بین تیم‌ها دور می‌زنند.»