بزرگنمايي:

آریا جوان - مهر / این گزاره که «مستند برای مخاطبان تلویزیون تنها یادآور راز بقا است!» از آن گزاره‌های کنایی است که تا همین یک دهه پیش‌تر به‌صورت جدی جای خالی مستندهای سیاسی و اجتماعی روز در قاب جادویی تلویزیون را موردانتقاد قرار می‌داد. گزاره‌ای که نمی‌شد آن را نادیده گرفت و خوشبختانه چند سالی می‌شود که هر از گاهی مصادیقی برای تردید در صحت آن یافت می‌شود!
«رویای آجری» یکی از همین مصادیق است. مجموعه مستندی با سوژه داغ و حساس بازخوانی سیاست‌گذاری در حوزه مسکن طی 6 دهه گذشته از دوران پهلوی تا سال‌های پس از انقلاب، که از شبکه مستند سیما روی آنتن رفت و اتفاقاً بازتاب بسیاری ویژه‌ای هم در محافل رسانه‌ای پیدا کرد.
مستند «رویای آجری» روایتی متفاوت از تاریخچه سیاستگذاری مسکن در 60 سال اخیر کشور است و تحولات این حوزه را از دوره دکتر مصدق تا امروز به تصویر می‌کشد. در این فیلم مستند ضمن استفاده از تصاویر آرشیوی، بسیاری از بازیگران اصلی حوزه مسکن و افراد تاثیرگذار که نقشی در تحولات آن در ده‌های اخیر داشته‌اند در برابر دوربین قرار گرفته و روایتگر اتفاقاتی می‌شوند که بر این کالای مورد نیاز مردم گذشته است.
داود مرادیان این مجموعه مستند را کارگردانی کرده و تلاش کرده با استفاده از بریده ویدئوهای دیده نشده و همچنین گفتگو با صاحب‌نظران و مدیران مرتبط با حوزه مسکن در دوره‌های مختلف، روایتی صریح از آنچه بر این بازار آشفته طی 6 دهه گذشته رفته است، ارائه کند.
جالب اینکه این روایت صریح در هفته گذشته برخی گروه‌های سیاسی را برآشفت و دامنه اعتراض به روایت ارائه شده در این مستند به نامه‌نگاری رسمی به رئیس سازمان صداوسیما و انعکاس گسترده آن در مطبوعات نیز کشیده شد.
مستند «رویای آجری» بار دیگر ثابت کرد، مخاطبان رسانه ملی، صرفاً دل‌بسته مجموعه‌های نمایشی و چشم به راه سرگرمی نیستند و انتخاب یک سوژه درست و به‌روز می‌تواند در قالب یک مستند نیز باب یک گفتگوی رسانه‌ای فراگیر را در کشور باز کند. کاش تلویزیون قدر این فرصت را بداند؛ فرصتی که با زمینه‌سازی برای استمرار گفتگوی نقادانه و حتی برگزاری مناظره درباره آنچه در قالب این مستند روایت شده می‌تواند بیش‌ازپیش صورت ایده‌آل به خود بگیرد