بزرگنمايي:

ممکن است، يک نفر با ديدن مادربزرگش شادي را تجربه مي کند. يک نفر ديگر با سفر رفتن دنبال شادي مي گردد و ديگري با دانه دادن به پرنده ها شاد مي شود. آدم هاي شاد همين طوري و خود به خود شاد نيستند. آن ها مدام دنبال شادي هستند. آن ها اول خودشان را مي شناسند و اينکه مي دانند چه چيزي باعث شادي شان مي شود.

چند سالتان است؟ فکر مي کنيد چند سال ديگر زندگي مي کنيد؟ در اين چند سال که براي خودتان متصور هستيد، قصد داريد چه جوري زندگي مي کنيد؟ حالتان خوب است؟ شاد هستيد؟ از آينده چه تصوري داريد؟ کجا هستيد؟ آدم شادي هستيد يا يک گوشه نشسته ايد و زانوي غم بغل کرده ايد؟ آدم هاي شاد، آدم هاي بخشنده و فعال هستند و کساني که سهمشان را در جامعه به خوبي مي پردازند.

-در همين الان زندگي مي کنند
آدم هاي شاد براي فردا زندگي نمي کنند و در غصه اتفاقي که ديروز افتاده نمي مانند. هر روز براي آن ها يک موقعيت جديد و يک شانس جديد است. آن ها در لحظه و حال زندگي مي کنند. آن ها از هر لحظه و دقيقه و ثانيه زندگي استفاده مي کنند.

-هميشه مي گويند بله
آدم هاي شاد هميشه سر ربانشان «بله» است. بيشتر از آنکه بگويند «نه»، مي گويند «بله». البته آن ها هيچ شرمي از گفتن «نه» و دادن جواب منفي ندارند. آن ها موقعيت را مي سنجند و اگر کاري واقعا از دستشان بربيايد، جوابشان هميشه بله است. آن ها از «نه» گفتن، زماني که توانايي انجام کاري را دارند، ابا مي کنند.

-هميشه احترام مي گذارند
آدم هاي شاد هميشه مودب هستند. هميشه نوبت را رعايت مي کند و با آدم ها همان طور برخورد مي کنند که دوست دارند همان رفتار هم با خودشان شود.

-آن ها زمان را در دست دارند
آدم هاي شاد دنبال کارهاي غيرضروري در زندگي نمي روند. کارهاي بيهوده اي که آن ها را از مسيري که از قبل تعيين کرده بودند، دور مي کند. آن ها از قبل برنامه ريزي دارند و زندگي شان را روي آن پي مي ريزند و جلو مي روند.

-از چيزهاي کوچک لذت مي برند
آدم هاي شاد عاشق جزييات هستند. مثلا وقتي کنار جاده رانندگي مي کنند، براي بوييدن گلي از ماشين پياده مي شوند. وقتي از کوه بالا مي روند با آدم هاي غريبه حرف مي زنند و هم قدم مي شوند. آدم هاي شاد از جزييات زندگي شان نمي برند تا به کارهاي مهم برسند. آن ها مرحله به مرحله از همه چيز لذت مي برند.

-خودشان را دوست دارند
آدم هاي شاد مستقل هستند و به اين موضوع رسيده اند که اول بايد نيازهاي خودشان را برآورده کنند و بعد نيازهاي ديگران را. آن ها معتقدند تا خودت را دوست نداشته باشي، نمي تواني به درک دوست داشتن ديگران برسي. آن ها براي خودشان وقتي مي گذارند و به اين نتيجه رسيده اند که اولين کسي که مي تواند آن ها را شاد کند، خودشان هستند.


آدم هاي شاد براي فردا زندگي نمي کنند

اشتباهاتي که جلوي حال خوب را مي گيرد
اتصال و تعلق خاطر داشتن براي يک زندگي سالم و شاد ضروري است. اما چه چيزهايي شادي را از ما مي گيرد؟

-نشستن در تمام روز
کساني که تمام روز رو به روي تلويزيون يا مانيتور کامپيوتر مي نشينند. نشستن جلوي تلويزيون براي ساعت هاي طولاني يا کارکردن با کامپيوتر هيچ فرقي با هم ندارند و هر دو مي توانند باعث ابتلا به بيماري هاي قلبي و عروقي و مرگ زودرس شوند.

-نداشتن اعتقاد ديني و ايمان
تحقيقات پزشکي نشان داده است که اثرات درماني که دين و معنويت در بدن دارد کاملا انکارپذير است. افراد باايمان و اعتقاد قوي کمتر دچار استرس و اضطراب و دل شوره و البته نااميدي مي شوند. مذهب باعث به وجودآمدن حس نوع دوستي و جامعه دوستي در فرد مي شود. تحقيقات نشان داده است که همه ما به يک حس تعلق معنوي احتياج داريم.
محققان معتقدند افراد داراي اعتقاد قوي و با ايمان از بقيه کساني که خود را بدون دين معرفي مي کنند، شادتر و سالم تر هستند. آن ها با ايمان قوي اي که دارند هر اندوه و غمي را گذرا و زودگذر مي دانند و معتقدند پايان هر شب سيه، سپيد است.

-ناديده گرفتن توانايي ها و خلاقيت ها
مطالعات نشان مي دهد، خلاقيت در بيماران مبتلا به ايدز، روند بهبود آن ها بهتر مي کند؛ يعني هرچه در زندگي ايده هاي بيشتري دارند، سلامتي شان هم بالاتر مي رود. همچنين نقاشي کردن بيماري هايي که به افسردگي مبتلا هستند به روند بهبودي آن ها کمک زيادي مي کند.

-خانه نشيني مطلق
سفر کردن به اين معني نيست که دور دنيا را بگرديد يا با هواپيماي شخصي به جزيره اختصاصي تان برويد. گاهي سفر کردن يعني گردش در دشت و دمن نزديک خانه تان هم مي شود. پياده روي و کوهنوردي و ورزش در پارک به بهبود توانايي تعامل با ديگران، اعتماد به نفس و حتي کم کردن وزن و سلامتي و شادي هم کمک مي کند.

-ماندن در کاري که دوست نداريد
تحقيقات نشان داده افرادي که کارشان را دوست دارند و در محل کار استرس کمتري از طرف رئيس و مسئول مستقيم و همکارانشان دريافت مي کنند زندگي شادتر و البته بدن سالم تري دارند و البته کساني که با رغبت کمتري به محل کار مي روند و روزشان را با استرس مي گذرانند، احتمال اينکه مرگ زودرسي هم داشته باشند، بيشتر است.

-غذا خوردن تنهايي
تحقيقات نشان داده زماني که مردم به تنهايي غذا مي خورند، کمتر به سالم بودن غذا فکر مي کنند و بيشتر غذاهاي سيرکننده و ناسالم مي خورند. آن ها معتقدند آدم هاي تنها بيشتر به اين فکر مي کنند که غذايي بخورند تا سير شوند و هيچ وقت به اين موضوع فکر نمي کنند که غذايي بخورند که شاد و سالم شوند.
به طور کلي، شما مي توانيد کنترل زندگي تان را در دست بگيريد و شرايط را عوض کنيد. ماندن و سوختن باعث مي شود ريسک بيماري هاي رواني و افسردگي بالا برود و البته شادي براي هميشه از زندگي تان رخت بر مي بندد و مي رود به جايي که ممکن است ديگر هيچ وقت دستتان به آن نرسد.