بزرگنمايي:

جوانان نيوز- روانشناسان معتقدند كه افراد در زندگي روزانه خود مرتكب سه اشتباه عمده مي‌شوند كه تاثير زيادي بر فعاليت‌هايشان دارد.

اين سه مشكل عبارتند از اينكه:
1.افراد وقت و زمان خود را هدر مي‌دهند.

2.به مسايل پيش پا افتاده از جمله شايعه بسيار توجه مي‌كنند.

3. در حال زندگي نمي‌كنند و دايما نگران آينده هستند.

ضايع كردن وقت و زمان
آنچه كه شيرازه زندگي انسان‌ها را تشكيل مي‌دهد وقت است و مطمئنا بارها اين ضرب‌المثل را شنيده‌ايد كه «وقت طلاست»؛ با اين تفاوت كه طلا را مي‌توان ذخيره و جمع‌آوري كرد و در صورت از دست دادنش، آن را دوباره به دست آورد. در حالي‌كه اين موضوع براي زمان صدق نمي‌كند. روانشناسان بر اين باورند كه عوامل بسياري باعث تباهي وقت انسان‌ها مي‌شود كه مهم‌ترين آنها عبارت‌اند از: برنامه‌ريزي غلط، در لحظه تغيير دادن كارها و وظايف از قبل برنامه‌ريزي شده، زياده‌روي در تماشاي برنامه‌هاي تلويزيون، نيمه‌كاره گذاشتن كاري و شروع كردن كار ديگر و عدم آمادگي لازم براي انجام كارها. زمان از جمله نعمت‌هاي گران‌بها و ارزشمندي است كه نيازمند برنامه‌ريزي دقيق است كه به آن «مديريت زمان» گفته مي‌شود.

مديريت زمان به معناي مسلط بودن بر زمان است كه وقت را تحت كنترل خود در مي‌آورد. آمادگي بهتر براي روز كاري، تصويري روشن و فراگير از اهداف روزانه، نظم شخصي، كاهش هيجانات و فشارهاي عصبي، كاهش عوامل حواس‌پرتي، تصميم‌گيري براساس اولويت‌ها، پراكندگي كمتر در انرژي، تمركز روي مسايل اساسي از جمله مزاياي مديريت زمان است. البته بايد توجه داشت كه پيش‌فرض مديريت زمان، برنامه‌ريزي است. منظور از برنامه‌ريزي آن است كه فرد برنامه‌هاي روزانه خود را روي كاغذ پياده و از فهرست آن استفاده كند.
متخصصان مديريت زمان اظهار دارند كه برنامه زماني افراد شامل سه دسته است:

الف: 60‌درصد براي برنامه‌ريزي فعاليت‌ها (برنامه روزانه)

ب: 20‌درصد براي فعاليت‌هاي غيرمنتظره (دزدهاي زمان)

ج: 20‌درصد براي فعاليت‌هاي بي‌سابقه و فعاليت‌هاي اجتماعي (زمان خلاق).

آشنايي با مديريت زمان و راهكارهاي آن به افراد فرصت آن را مي‌دهد كه از حداقل زمان، حداكثر استفاده را ببرند.

توجه بيش از اندازه به مسايل پيش پا افتاده از جمله شايعات
تبادل انديشه و افكار، احساسات و اطلاعات اساسي‌ترين عامل ارتباط بين‌فردي و شاخص پويايي حيات اجتماعي انسان است. بدون ترديد در اين ارتباطات اجتماعي بخش قابل توجهي از گفته‌ها و شنيده‌ها و محاورات روزانه را شايعات و مسايل بيهوده تشكيل مي‌دهد كه بخش اعظمي از ساعات روزانه افراد را درگير خود مي‌كند. روانشناسان اين‌گونه مسايل را به بمب ويرانگر تشبيه مي‌كنند كه باعث ايجاد اضطراب در افراد مي‌شود با اين حال نمي‌توان منكر اين قضيه شد كه بخشي از محاورات اجتماعي و گفت‌وگوهاي دوستانه افراد را شايعات و خبرهاي ساختگي تشكيل مي‌دهد. افراد براي اينكه از اين‌گونه مسايل دوري كنند بايد بزرگ‌انديشي را سرلوحه خود قرار دهند؛

محققان معتقدند كه اگر جزو افرادي هستيد كه براي آينده نگرانيد و در ترس به سر مي‌بريد هر صبح كه از خواب بيدار مي‌شويد با خود اين جمله را زمزمه كنيد: «امروز در اختيار من است بايد آن را به خوبي به پايان برسانم.»

نگراني و ترس از آينده
افراد بايد به اين مساله آگاهي داشته باشند كه تمام دارايي‌هايشان در لحظه حال است. ميزان آرامش و كارآيي براساس ميزان توانايي‌هايشان در زيستن در لحظه حال مشخص مي‌شود، صرف‌نظر از آنچه ديروز رخ داده و آنچه كه فردا ممكن است پيش آيد، زمان حال جايي است كه فرد در آن ايستاده و متعلق به آن است.

انسان‌ها به مشكلات گذشته و مسايل آينده اجازه تجمع در زمان حال را مي‌دهند، به اين ترتيب حال را از دست مي‌دهند و شادي‌هاي خود را به تعويق مي‌اندازند و همواره در ترس از آينده به سر مي‌برند. هراس و نگراني از آينده چنان فلج‌كننده است كه انجام هر عمل سازنده‌اي را براي فرد ناممكن مي‌كند. محققان معتقدند كه اگر جزو افرادي هستيد كه براي آينده نگرانيد و در ترس به سر مي‌بريد هر صبح كه از خواب بيدار مي‌شويد با خود اين جمله را زمزمه كنيد: «امروز در اختيار من است بايد آن را به خوبي به پايان برسانم.» نگران فردا نباشيد چراكه فردا همان امروزي است كه از راه رسيد و نگرانش بوديد.