بزرگنمايي:

آریا جوان - یک استاد دانشگاه گفت: ازدواج، بازسازی و ترمیم رنج های دوران مجردی نیست و افرادی که با انگیزه مرهم گذاشتن روی دردهای گذشته ازدواج می کنند اغلب زندگی مطلوبی ندارند.

فرزاد طباطبایی اظهار داشت: ازدواج بخشی از تکامل آدمی و پذیرفتن نقش همسری است و هدف از ازدواج، عشق ورزی و تجربه ساختن یک زندگی مشترک مملو از محبت و ایثار و گذشت است، درحالی که برخی از افراد، خانواده ای را تشکیل می دهند تا ناکامی های خانواده سابق خود را در روابط جدید بازسازی کنند و دردها و رنج های زندگی سابق خود را ترمیم کرده و مرهمی بر زخم خود گذارند، غافل از آنکه فقط نمک بر زخم خود می پاشند و با بازسازی شرایط گذشته حق زندگی سالم و مملو از عشق را از خود و شریک زندگی خود می گیرند.
وی تصریح کرد: افرادی که با انگیزه بازسازی ناکامی ها و رنج های گذشته وارد زندگی جدید می شوند در واقع به دنبال حل کردن و آشتی دادن خود با دنیای پیرامون خود هستند در حالی که انتخاب مجدد آسیب، همیشه با خود رنج مجدد به همراه می آورد.
طباطبایی با بیان اینکه حق طرف مقابل عشق آمیخته با ناامنی نیست، افزود: افرادی که با ازدواج درصدد ترمیم ناکامی های خود هستند رنجی را مادام با خود یدک می کشند و در همین مسیر، زندگی فرد دیگری که او را عاشقانه دوست دارد، محروم از شادی و سعادتمندی می کند.
این روانشناس ادامه داد: ازدواج با انگیزه بازسازی گذشته باعث نادیده گرفتن اصول اخلاقی و خصوصیات مهم تر طرف مقابل شود، توجه به ترمیم ناکامی های پس از ازدواج بدون در نظر گرفتن معیارهای اخلاقی و تفاهمات باعث می شود اختلافات بعد از ازدواج بروز کند و مشکلات زیادی را به بار آورد.
طباطبایی با بیان اینکه زندگی بدون عشق شاید به جدایی نکشد ولی طلاق عاطفی را به همراه خواهد داشت، افزود: در بسیاری از موارد زن و شوهر به زندگی خود ادامه می دهند اما پس از گذشت سال ها وجود یک خلا عاطفی را به دلیل عدم حضور شخصی که واقعا او را به خاطر خودش دوست داشته باشند حس می کنند، در چنین ازدواج هایی صمیمیت واقعی بسیار کم اتفاق می افتد و هرکدام از طرفین به روند روزمرگی و زندگی بدون عشق ادامه می دهند.
وی گفت: همه انسان ها به طور ذاتی به دنبال سعادت، خوشبختی و رضایتمندی در زندگی هستند اما از آنجایی که برخی از افراد نگرش درستی نسبت زندگی مشترک ندارند باعث می شوند تا علاوه بر زندگی خود، آمال و آرزوهای فرد دیگری را نیز تباه کند، وضعیت زمانی نگران کننده می شود که آنها دارای فرزند شوند و حالا خودخواهی و نگرش غلط یک فرد باعث مختل شدن زندگی یک خانواده و حتی تاثیر بد در یک نسل می شود.
طباطبایی خاطرنشان کرد: در طول زندگی عشق را باید جدی گرفت و تلاش کرد طرف مقابل همواره مهم بماند، حتی گاهی خواسته‌ها و مسائل مربوط به او را در ذهن مرور کرد تا فراموش نشود. عشق با خودمحوری در تضاد است و البته همواره خطر زوال عشق و کشیده‌شدن به سمت خودمحوری وجود دارد. یکی از تهدیدهای جدی عشق، میل به «خویشتن» و بی‌توجهی به «دیگری» است. برای پیشگیری از این خطر، گاهی لازم است آگاهانه هم که شده تلاش کنیم معشوق را جدی بگیریم.