آریا جوان - آنا / عجایب هفتگانه کهن جهان، شاهدی بر نبوغ و سخت کوشی انسان هاست و هر کدام از عجایب هفتگانه دارای داستانی و ویژگی منحصر به فرد خودش است و یاد آور قدرت و علم انسان‌های باستان است.
1. هرم بزرگ جیزه، مصر

علت شناخته شدن این اثر به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جهان نحوه ساخت و محل قرار گیری آن می‌باشد.
تنها اعجوبه‌ای از عجایب هفتگانه جهان که تابه‌امروز پابرجا بوده است اهرام مصر هستند. این سازه عجیب حدود 2500 سال پیش از میلاد مسیح به دستور خوفو دومین فرعون از سلسه چهارم فرعون‌ها ساخته شده است.
هدف از ساخت این هرم آرامگاهی برای خوفو بوده است چرا که مصریان باستان به زندگی بعد از مرگ معتقد بودند و، چون تمام گنجینه فرعونیان را با خودشان در آرامگاه آن‌ها قرار می‌دادند، درون این هرم‌ها پیچ در پیچ و دارای راهرو‌های باریک و اتاقک‌های مخفی برای جلوگیری از سرقت اشیای مقبره ساخته شده بودند.
خئوپس (خوفو) بزرگترینِ آنهاست و بعد از آن خَفرع (خِفرِن) و مَنقُرع (میسرینوس) دو هرم کوچکتر هستند.
زیربنای هرمِ خئوپس حدود 5 هکتار و در ساختمان بنای آن بیش‌از 2 میلیون بلوک سنگی به‌کار رفته است که وزن هر بلوک بین 2 تا 30 تُن می‌باشد. خئوپس به‌مدت 4000 سال بلندترین سازه‌ی جهان بود و تا قرن نوزده انسان مدرن نتوانسته بود بنایی بلند‌تر از آن را بسازد. برای ساخت این بنای با شکوه حدود 100 هزار نفر به مدت 20 سال مشغول به کار بوده اند، در داخل این هرم سه اتاق مجزا وجود دارد که بزرگ‌ترین آن‌ها در پایین‌ترین طبقه این مجموعه واقع شده است.
جالب است که برای ساخت این اهرام متقارن و شکیل از هیچ گونه ابزار نوین یا تجهیزات نقشه برداری استفاده نشده است و دانشمندان بر این باورند که از کنده‌های درخت به عنوان غلتک برای جا به جایی سنگ‌ها استفاده می‌کردند.
حقایق عجیب هرم بزرگ جیزه
1-برخی از مورخان معتقد اند که این مجموعه توسط موجودات فرازمینی ساخته شده است چرا که ساخت این هرم به دست بشر امکان ناپذیر بوده و اینکه تا شعاع 300 کیلومتری از این هرم هیچ کوه و یا منبعی از جنس سنگ‌های به کار رفته در ساخت هرم وجود ندارد.
2- این هرم از نظر مختصاتی در مرکز کره‌ی زمین واقع شده است.
3-معماری این هرم به گونه‌ای است که داخل آن همیشه هوای تازه و خنک در جریان است.
4-اگر در شب به بالای اهرام ثلاثه مصر بنگرید ستاره‌هایی را خواهید دید که الگو قرار گیری آن‌ها مطابق با موقعیت مکانی هر یک از این اهرام است.
2. باغ‌های معلق بابل

علت قرار گرفتن این باغ‌ها در میان عجایب هفتگانه جهان، معماری منحصر به فرد و نحوه‌ی آبیاری گیاهانش است.
دومین اثر معماری موجود در لیست عجایب هفتگانه جهان، باغ‌های معلق بابل است که متاسفانه محل دقیق آن‌ها مشخص نشده و حتی برخی بر سر اینکه آیا واقعا این باغ‌ها وجود خارجی داشته اند یا نه اختلاف نظر دارند.
نبوچادنزار دوم که ما آن را به‌عنوان بخت‌النصر دوم می‌شناسیم، با آمیتیس دختر پادشاه ماد ازدواج کرد. آمیتیس که تا قبل‌ از ازدواج در محیطی خوش‌آب‌وهوا درمیان باغ‌ها و کوهستان‌های زیبا زندگی کرده بود، به‌دلیل آب‌وهوای خشک بابل بیمار شد. پادشاه برای بهبود حال همسرش دستور داد که جایی نزدیک نهر فرات (عراق امروزی) باغ‌های زیبایی را بنا کنند.
این باغ‌ها مجموعه‌ای غنی از گیاهان متعدد در ارتفاع 23 متری از سطح زمین و روی یک محوطه‌ی آجری بزرگ قرار داشتند و طبق نوشته‌های نویسندگانِ بعد از دوران باستان، این باغ‌های دل‌انگیز روی ستون‌های بلندی استوار بوده است؛ به‌طوری‌که مردم می‌توانستند زیر آن‌ها گردش کنند و در صورت وجود، شاهکاری در زمینه علم مهندسی باستان محسوب می‌شوند.
طبق نظریه دانشمندان برای آبیاری این باغ‌ها باید آب را از نهر فرات به این محل انتقال داده باشند یعنی سیستم آبیاری آن‌ها از پمپ، چرخ و مخزن‌های آب تشکیل شده است.
حقایق جالب در رابطه با باغ‌های معلق بابل
1-با توجه به گفته‌ها و روایات موجود این باغ‌ها حدود 30 متر ارتفاع داشته اند.
2-در صورت وجود این مجموعه روزانه بیش از 8 هزار گالن آب برای آبیاری تمامی گیاهان موجود در آن مصرف می‌شده است.
3- درمورد از بین رفتن این باغ‌ها برخی به این معتقد اند که بر اثر جنگ از بین رفته اند و عده‌ای نیز زلزله را عامل اصلی نابودی این باغ‌ها می‌دانند.
3. مجسمه‌ی زئوس در المپیا

علت معرفی این مجسمه به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جهان را می‌توان شیوه ساخت و جنس منحصر به فرد آن دانست.
در اواسط قرن پنجم قبل از میلاد، تندیس زئوس توسط فیدیاس (پیکرتراش آتنی) ساخته شده و در داخل معبد زئوس قرار گرفت. این تندیس شگفت‌انگیز با بالاتنه‌ای عریان، بر تخت چوبی زیبایی نشسته بود و بیش از 13متر ارتفاع داشته و بدنه‌ی آن از عاج فیل و مو‌ها و ریش مجسمه از طلا بود.
در زیر دسته‌های تخت، دو موجود خیالی طراحی شده بود که سر و بالاتنه‌ای زنانه و بدنی به‌شکل شیر و دو بال نیز داشتند.
در افسانه‌ها آمده است که فیدیاس از مجسمه از زئوس می‌خواهد که با نشانه‌ای آن را تأیید کند و می‌گویند همان لحظه نور آذرخشی سراسر پرستشگاه را روشن می‌کند.
بیش‌از هشت قرن مجسمه‌ی زئوس زینت المپیا بود؛ تا این‌که کشیش‌ها در قرن چهارم پس‌ازمیلاد مسیح، امپراتور روم را به بستن پرستشگاه متقاعد کردند و همان موقع، مجسمه به پرستشگاه قسطنطنیه منتقل شد، ولی در سال 462 پس‌ازمیلاد در یک آتش‌سوزی برای همیشه نابود شد.
حقایق جالب تندیس زئوس
1- در دست راست این مجسمه نمادی از پیروزی و در دست چپ آن نیز عصایی سلطنتی به همراه یک عقاب طلایی وجود داشت.
2-تندیس زئوس به علت جنس خاص و منحصر به فردی که داشت همواره به رسیدگی نیاز داشت.
3- بر روی سکه‌های قدیمی بجا مانده از دوران یونان باستان، نقش تندیس زئوس وجود دارد.
4. معبد آرتمیس در افسوس

علت قرار گیری این معبد باستانی در میان عجایب هفتگانه جهان قدمت بسیار زیاد و همچنین جلال و شکوه این مجموعه در زمان گذشته است.
معید آرتمیس یا معبد دیانا یکی دیگر از عجایب دنیا است که خرسیفرون معمار و پسرش متاگنس، حدود 500 سال قبل‌ازمیلاد مسیح طراحی کردند. برخی از هنرمندان بسیار مشهور دوران باستان، روی نقش‌ونگار‌های این معبد مرمرین زیبا کار کرده بودند.
بر اساس شواهد موجود این معبد با شکوه در طول سالیان طولانی بار‌ها دچار تخریب شده و مجدداً بازسازی گردیده است.
این معبد درشبی که اسکندر متولد شد یعنی در 21 جولای سال 356 قبل‌از میلاد آتش گرفت و سوخت و حدود 6 سال بعد (350 سال قبل‌ازمیلاد)، کار ساخت معبد دیگری آغاز شد.
این معبد را استراگوتس در سال 262 پس‌ازمیلاد تخریب کرد و به این ترتیب یکی دیگر از عجایب هفتگانه دنیا از بین رفت. در سال 1860 میلادی، باستان‌شناسان بقایای ستون‌های آرتمیس را در اعماق رودخانه‌ی کایستر کشف کردند.
حقایق جالب معبد آرتمیس
1-به عقیده باستان شناسان یکی از باشکوه‌ترین اثر در میان عجایب هفتگانه جهان معبد آرتمیس است.
2- بعضی از بقایای بجا مانده از این معبد در موزه بریتانیا واقع در شهر لندن است.
3- در گذشته‌های دور یکی مهم‌ترین مرکز معنوی و تجاری منطقه بوده است.
5. آرامگاه هالیکارناسوس
آرامگاه هالیکارناسوس به سبب معماری بسیار با شکوه و نحوه ساخت آن به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جهان شناخته شده است.
آرامگاه هالیکارناسوس در واقع مقبره باستانی یکی از فرمانداران هخامنشی است. هنگامی‌که ماسولوس پادشاه کاریا در سال 353 قبل‌ازمیلاد دار فانی را وداع گفت، همسرش بانو آرتمیسیا دستور داد بهترین و ماهرترین معمار‌های جهان باستان برای ساخت مقبره‌ای با شکوه برای این فرماندار گرد هم جمع شوند.
این آرامگاه بنایی عظیم از سنگ مرمر سفید و با ارتفاع 41 متر و دارای طراحی پیچیده‌ای بوده است و از سه طبقه‌ی مستطیلی تشکیل می‌شد.
طراحان این آرامگاه قصد داشته‌اند تا سبک‌های معماری لیسیایی، یونانی و مصری را در این سازه ترکیب کنند. طبقه‌ی زیرین این آرامگاه به‌شکل مستطیل بود و روی آن در طبقه‌ی میانی 36 ستون وجود داشت و سقف آن نیز هرمی‌شکل بود. یک مجسمه‌ی 6 متری از سنگ مرمر همراه با یک ارابه‌ی چهار اسبه روی سقف ساخته بودند که به طور همزمان چهار مجسمه ساز روی آن کار کرده بودند.
این بنای عظیم در قرن سیزدهم به‌دلیل زلزله فروریخت و بقایای آن را بعد‌ها در استحکامات یک قلعه به‌کار بردند. در سال 1846 میلادی، قطعات یکی از کتیبه‌های کناری آرامگاه را از آن جدا کردند و به موزه بریتانیا در لندن بردند.
حقایق جالب در رابطه با آرامگاه هالیکارناسوس
1-دور تا دور آرامگاه هالیکارناسوس مملوء از مجسمه‌های بسیار زیبایی از انسان و حیوان‌های مختلف بوده است.
2-این آرامگاه درواقع آخرین سازه سالم در میان عجایب هفت گانه جهان است، ولی در اثر زلزله‌های متعدد در قرن‌های 14 و 15 میلادی تا حد زیادی تخریب شد.
3- تاثیر گذاری این بنا به حدی بود که کلمه مقبره (mausoleum) از نام این آرامگاه گرفته شد.
6. غول رودس

غول رودس یکی از آثار کلاسیک موجود در میان عجایب هفتگانه جهان است که در ورودی بندرگاه رودس قرار داشت و نمادی از اتحاد مردم این منطقه به شمار می‌آمد. این مجسمه عظیم‌الجثه‌ی از هلیوس (خدای خورشید) بود که چارز در قرن سوم قبل‌ازمیلاد آن را ساخت.
جنس این مجسمه از مس، آهن و سنگ مرمر بوده است و ساخت این مجسمه‌ی عظیم بیش‌از 12 سال طول کشید. این مجسمه30 متر و نیم ارتفاع داشت و در سال 280 قبل‌ازمیلاد تکمیل شد و به‌مدت 65 سال روی پای خود ایستاده بود تا این که بر اثر زلزله نابود شد و هرگز بازسازی نشد.
حکومت مقدونیه در اوایل قرن چهارم قبل‌ازمیلاد، شهر رودس را محاصره کرد. براساسِ افسانه‌ها، رودیان ابزار و تجهیزات به جا مانده از مقدونی‌ها را برای هزینه بازسازی مجسمه فروختند.
صد‌ها سال بعد و با حمله اعراب به رودس، بقایای مجسمه را به‌عنوان فلز قراضه به یک تاجر فروختند. به‌همین‌دلیل، باستان‌شناسان درباره‌ی شکل مجسمه و محل دقیق استقرار آن چیز زیادی نمی‌دانند.
بیشتر باستان شناسان بر این عقیده اند که این مجسمه شبیه خدای خورشید بوده است که در یک دستش مشعل و در دست دیگرش نیزه یا کمان داشته است. در مورد محل قرارگیری آن نیز برخی می‌گویند هر یک از پا‌های مجسمه در یک‌سوی بندر قرار داشته و از هم باز بوده است، اما دانشمندان امروزی بر این باور اند که هر دو پای مجسمه باید در یک طرف بندر بوده باشد، چون درغیر این‌صورت نمی‌توانست وزن مجسمه را تحمل کند.
7. فانوس دریایی اسکندریه

فانوس اسکندریه در واقع اولین فانوس دریایی دنیا بود که در شهر اسکندریه واقع در کشور مصر قرار داشت.
این فانوس دریایی را سوستراتوس (معمار یونانی) در سال 290 پیش از میلاد آغاز و پس از 12 سال یعنی در سال 278 پیش از میلاد مسیح به پایان رساند. فانوس اسکندریه که بیش از 120 متر ارتفاع داشت و در دوره‌ی سلطنت بطلمیوس دوم، کشتی‌های رود نیل را برای عبورومرور از بندر شلوغ شهر هدایت می‌کرد.
فانوس دریایی اسکندریه، به‌تدریج و براثرِ زلزله‌های متعدد از سال 956 تا 1323 میلادی به‌کلی فروریخت و فقط بخشی از بقایای آن دراعماقِ رود نیل کشف شده است. باستان شناسان از روی سکه‌های ضرب شده قدیمی پی به نقش فانوس دریایی بردند. این فانوس دریایی دارای سه سطح بوده که سطح پایین آن به شکل مربع، سطح میانی به شکل هشت ضلعی و سطح بالایی آن به شکل استوانه بود. در نوک این برج یک مجسمه 16 فوتی قرار داشت که احتمالا مربوط به بطلمیوس دوم یا اسکندر بوده است.
حقایق جالب فانوس دریایی
برای ساخت این سازه مبلغ بسیاری صرف شده است که این نرخ معادل 3 میلیون دلار آمریکا می‌باشد.
این فانوس به طور کامل از بین رفت، ولی تکه سنگ‌هایی از آن در دریای مدیترانه کشف شد.