بزرگنمايي:

آریا جوان - از زمانی که اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال به تصویب رسیده، پروژه قهرمان‌سازی از وزیر ورزش کلید خورده است.
روزنامه اعتماد: از زمانی که اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال به تصویب رسیده، پروژه قهرمان‌سازی از وزیر ورزش کلید خورده است. اینکه وزیر ورزش بالاخره پذیرفته در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال حق رای نداشته باشد به عنوان یک نوع از خود گذشتگی تبلیغ می‌شود. از خود گذشتگی برای اینکه فوتبال به مسیرش ادامه دهد. این در حالی است که به نظر می‌رسد سلطانی‌فر بیشتر به خودش لطف کرده تا کارنامه ناامید‌کننده‌اش در دوران حضور در وزارت ورزش با تعلیق فدراسیون فوتبال سیاه‌تر نشود.
روز یکشنبه مهدی علی‌نژاد معاون توسعه قهرمانی وزارت ورزش در گفت‌وگویی با روابط عمومی وزارتخانه در مورد حذف وزیر از مجمع عمومی فدراسیون فوتبال گفت: «باتوجه به فهم بین‌المللی وزیر ورزش و جوانان، ایشان نظر فیفا را به خاطر حفظ منافع ملی پذیرفت که نقش وزارت ورزش در اداره فوتبال به عنوان عضو صاحب رای، کمتر شود.» او در ادامه با بیان اینکه این تصمیم سلطانی‌فر باید در تاریخ فوتبال ثبت شود، اظهار کرد: «ایشان برخلاف بسیاری از مسوولان ورزش در گذشته نقش خود را به خاطر منافع مردم و فوتبال کمرنگ و از منافع خود گذشت.»
معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای یکی دیگر از مناقشات فیفا در‌خصوص اساسنامه فدراسیون فوتبال را تاکید بر غیر‌دولتی بودن این موسسه دانست و توضیح داد: «براساس مصوبه مجلس شورای اسلامی، فدراسیون‌ها نهاد عمومی غیردولتی هستند، بدیهی است مقررات بین‌المللی تا جایی قابل پذیرش است که مغایرتی با قوانین داخلی نداشته باشد، از طرفی سلطانی‌فر جایی که لازم بود از خودگذشتگی کرد.»
حذف شدن حق رای وزیر و معاون وزارت ورزش در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال بدون شک امر مثبتی است. اما اینکه سلطانی‌فر «ازخودگذشتگی» کرده یا باید «اقدامش در تاریخ ثبت شود» جای بحث دارد. نکته مهم دیگر این است که آیا حذف حق رای وزیر به معنای استقلال فدراسیون است یا با توجه به اینکه ایشان همچنان در جلسات مجمع حضور خواهند داشت، تنها شکل اعمال نفوذ تغییر می‌کند؟ در ادامه به این سوالات پاسخ می‌دهیم.
سلطانی‌فر مجبور بود
لازم است در ابتدا این جمله کلیدی را در ذهن داشته باشیم که «در اجبار هیچ فضیلتی نیست.» فیفا مسعود سطانی‌فر را در یک دو راهی سخت قرار داده بود؛ کنار رفتن خودش و معاونش یا تشکیل کمیته انتقالی و تعلیق فدراسیون فوتبال. مسعود سلطانی‌فر باید یکی از این دو راه را انتخاب می‌کرد. بخشی از زمان‌بر شدن تدوین اساسنامه و تاییدش هم به این برمی‌گشت که عده‌ای دنبال راه سوم بودند.
سلطانی‌فر باید انتخاب می‌کرد در تاریخ فوتبال ایران نامش به عنوان شخصی که حضور خودش را بر همه‌چیز ارجح دانست و باعث تعلیق فدراسیون فوتبال و تشکیل کمیته انتقالی شد ثبت شود یا با عدم حضور خودش اجازه دهد فوتبال مثل همه جای دنیا بدون حضور سیاسیون به جلو حرکت کند. طبیعتا در چنین شرایطی و با توجه به حساسیت افکار عمومی نسبت به فوتبال هیچ آدم عاقلی خودش را عامل تعلیق فوتبال نخواهد کرد، مخصوصا اینکه تنها 5 ماه از وزارت سلطانی‌فر مانده و فدراسیون بعدی که از اسفند روی کار می‌آید باید با دولت بعدی کار کند.
تقریبا می‌توان گفت در تمام فدراسیون‌های زیرمجموعه فیفا سیاسیون یعنی افرادی در جایگاه وزارت ورزش در مجمع‌های عمومی فدراسیون فوتبال حضور ندارند. با این حال در کشورهایی که فدراسیون‌ها وابستگی بیشتری به دولت‌ها دارند، دولت‌ها مکانیسمی برای حق نظارت دارند، اما این صرفا حق نظارت است و حق دخالت ندارند؛ به این معنا که نه خبری از حق رای است و نه خبری از اعمال نفوذ.
تعداد کشورهایی که سیاسیون در فوتبالش دخالت می‌کنند بسیار محدود است و آنها هم باید به زودی تغییرات جدیدی اعمال کنند. باتوجه به توضیحات بالا می‌توان با قاطعیت گفت که مسعود سلطانی‌فر از خودگذشتگی نکرده، در واقع او وظیفه‌اش را در قبال فوتبال ایران انجام داد آن‌هم جلوگیری از تعلیق فوتبال ایران بود. این جزو وظایف ذاتی مدیران ارشد ورزش کشور است که اجازه ندهند فوتبال یا هر ورزش دیگری تعلیق شود. پس حالا که ایشان وظیفه‌شان را انجام داده چرا باید در این راه منتی بر سر اهالی فوتبال باشد؟
نفوذ افتخاری
مساله بعدی در مورد حذف حق رای وزیر و معاونش این است که مسعود سلطانی‌فر همچنان عضو افتخاری مجمع است. عضو افتخاری مجمع حق رای ندارد اما می‌تواند دستور جلسات را داشته باشد و در جلسات حاضر شود. تا پیش از این سلطانی‌فر و علی‌نژاد دو حق رای داشتند و بودن‌شان در جلسات باعث می‌شد افرادی که وابستگی بیشتری به وزارت دارند در مجمع شانس بیشتری داشته باشند و فوتبال از مسیر فوتبالی بودن خارج شود و به سمت رعایت مصالح سیاسی برود.
باید بدانیم صرف حضور وزیر ورزش باعث می‌شود یک لابی قدرتمند در مجمع به وجود بیاید. این تاثیر حضور حتی حالا که وزیر ورزش حق رای ندارد هم پابرجاست. با این وجود فوتبالی‌ها بین لابی به اضافه دو رای و لابی خالی قطعا گزینه دوم را مناسب‌تر می‌دانند. البته همان‌طورکه گفته شد وزیر ورزش قطعا در ادامه دنبال تاثیرگذاری خودش در روند فدراسیون فوتبال خواهد بود.
در مجمع هنوز نمایندگان باشگاه‌ها حضور دارند و مدیران سرخابی که منصوب مستقیم وزیر ورزش هستند دو حق رای دارند. اینکه دو باشگاه بزرگ که فصل قبل اول و دوم شدند و روی سایر باشگاه‌ها می‌توانند تاثیر بگذارند، مستقیما به گزینه‌های وزارت ورزش در انتخابات فدراسیون رای می‌دهند نشان‌دهنده این است که برای جدایی کامل فدراسیون فوتبال از وزارت ورزش راه زیادی باقی مانده است.
برای استقلال پول لازم است
فوتبال ما آن‌قدری درآمد ندارد که بتواند مستقل باشد. اینکه تصور کنیم فدراسیون فوتبال می‌تواند استقلال صد‌در‌صدی داشته باشد چندان منطقی نیست. در عمل هم چنین چیزی رخ نمی‌دهد، اما اینکه مسعود سلطانی‌فر با دو حق رای کنار رفته و اعضای بیشتری از خانواده فوتبال در مجمع حاضر هستند، می‌تواند یک نقطه مثبت باشد. در ادامه بهتر است که فدراسیون فوتبال به دنبال تامین منابع مالی خودش از طریق درآمدزایی و نه از طریق استقراض و بودجه باشد.
تا زمانی که این وضعیت وجود داشته باشد نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که سیاسیون دست از سر فوتبال بردارند. هر کسی بخواهد سیاسیون را از فدراسیون فوتبال به‌طور کامل حذف کند بدون شک برای تامین منابع مالی به مشکل خواهد خورد، به همین دلیل است که حذف وزیر ورزش به‌طور کامل از فوتبال در عمل اتفاق نمی‌افتد. برای حل مشکلات مالی فدراسیون فوتبال همان‌طورکه در گفت‌وگو با «مجید جلالی» مطرح شد نیاز به بازنگری قوانین و اصلاح برخی دیدگاه‌ها داریم.
شاید اگر روزی حق پخش تلویزیونی به باشگاه‌های ایرانی داده شود، باشگاه‌ها بتوانند از طریق محصولات با برند خودشان درآمد مشخص داشته باشند و سرخابی‌ها خصوصی شوند اتفاقات بهتری هم رقم بخورد. فعلا در بسیاری از امور در نقطه شروع هستیم و باید ببینیم در ادامه چه اتفاقی می‌افتد.