بزرگنمايي:

آریا جوان - وقتی که انسان با گزش مارهای سمی مواجه می‌شود، اغلب تنها راه نجات، تزریق پادزهر است، اما فرآیند تولید پادزهر، هزینه بر و وقت‌گیر است و تزریق آن حتماً باید توسط متخصصان در مراکز درمانی انجام شود.

اگرچه پادزهر در مقابل گزش مار مطمئناً زندگی افراد را نجات می‌دهد، اما تولید آن گران و وقت‌گیر است و باید توسط پزشکان متخصص و آموزش دیده انجام شود. با این حال، اکنون یک نوع جدید و ارزان قیمت از آن تولید شده است که می تواند بلافاصله پس از گزش توسط خود فرد استفاده شود.
پادزهر به طور سنتی با اولین زهرگیری از دندان‌های مار اسیر شده تولید می‌شود، سپس مقدار کمی از آن زهر را به حیواناتی مانند اسب تزریق می‌کنند. این موجودات با تولید پادتن‌ها یا آنتی بادی های خنثی کننده زهر به سم واکنش می‌دهند و سپس این پادتن‌ها از خون آنها برداشته، خالص می‌شود و سپس در پادزهر استفاده می‌شود.
اما این کار یک فرآیند طولانی است. به علاوه، کسانی که سم را استخراج می‌کنند با خطر گزیدگی توسط مارها تهدید می‌شوند. علاوه بر این، پادزهر حتما باید به صورت وریدی و به طور معمول در یک بیمارستان یا کلینیک تزریق شود.
متأسفانه درصد زیادی از گزیده شدن توسط مارهای سمی در مناطق کشاورزی و دوردست و در کشورهای در حال توسعه رخ می‌دهد، جایی که امکانات بهداشتی و درمانی معمولا کم است. علاوه بر این، زهر مارهای خاصی برای برخی پادزهرها لازم است.
این مطالعه به رهبری پروفسور "برایان لوزه" توسط دانشمندان دانشگاه "کپنهاگ" به جای استفاده از زهر مستقیم مارها به یک پپتید روی آورده که تولید آن آسان است. این ماده خاص با یک سم کشنده که "ماده موثره" در سم تقریباً 75 درصد از مارهای سمی است، پیوند یافته و آن را خنثی می‌کند.
آزمایشات آزمایشگاهی در حال حاضر نشان داده است که این ماده در برابر زهر مار کبرا موثر بوده و ممکن است در بسیاری از انواع دیگر نیز موثر باشد.
"لوزه" می‌گوید: اگر این ماده در آینده به یک محصول تبدیل شود، قابل حمل در جیب افراد است و هر کسی در هر کجا می‌تواند از آن به سادگی استفاده کند.
وی افزود: ایده این است که بتوان آن را با استفاده از یک واحد تزریق اتوماتیک، دقیقاً مانند سرنگ‌های انسولینی که بیماران دیابتی از آن استفاده می‌کنند، تزریق کرد. یعنی بتوان آن را مستقیماً به عضله یا پوست در محل گزش تزریق کرد.
این پادزهر مبتنی بر پپتید اکنون توسط شرکت "Serpentides" که از دل دانشگاه کپنهاگ بیرون آمده، در حال تجاری سازی است.
این مطالعه که با مشارکت محققان دانشگاه فنی دانمارک و دانشگاه مونستر انجام شده در مجله Medicinal Chemistry منتشر شده است.