چاپ

آریا جوان - راسخون / پس از پیروزی چشمگیر رزمندگان سلحشور اسلام در عملیات حماسه‏آفرین خیبر، رژیم بعث عراق به دلیل نگرانی از نتایج عملیات، برای نخستین بار، از نوعی سلاح‏های شیمیایی با نام گاز خردَل استفاده کرد. هرچند عراق پیش از این در عملیات والفجر 2 در منطقه حاج عمران، به صورت محدود از سلاح‏های شیمیایی استفاده کرده بود، ولی آنچه که در عملیات خیبر صورت گرفت، بسیار گسترده و فاجعه‏آمیز بود. به کارگیری سلاح‏های شیمیایی ازیک سو نشان دهنده ضعف دفاعی و نومیدی و درماندگی ارتش عراق بود و از سوی دیگر این مسأله را روشن می‏کرد که عراق با ایجاد زیر ساخت‏های جدید در زمینه تولید سلاح‏های شیمیایی با کمک برخی کشورهای غربی و شرقی، استراتژی جدیدی را برای مقابله با تهاجمات پی در پی و گسترده به ایران برگزیده است. در پی این بمباران شیمیایی، ایران به سازمان ملل متحد شکایت کرد و پس از بازدید هیئت اعزامی سازمان ملل از مصدومین حادثه، شورای امنیت در واکنش به این اقدام عراق، در تاریخ یازدهم فروردین 1363 برابر با 30 مارس 1982 م، با صدور بیانیه‏ای، استفاده از گازهای سمی را محکوم کرد، اما مسؤولیت استفاده از آن را به هیچ یک از طرفین نسبت نداد. صدور بیانیه به جای قطعنامه، بنابر تحلیل منابع دیپلماتیک، به دلیل اجتناب از مباحث شدید و اشاره به هر یک از دو طرف جنگ بوده است. در هرصورت، این نخستین اقدام سازمان ملل بود که گر چه به سود ایران نبود ولی به زیان ایران نیز تنظیم نشده بود