چاپ

آریا جوان - زندگی دختر درخت‎ نشین
٧٩
٠
خراسان / جولیا خیلی زود با طبیعت آشنا و رفیق شد؛ پدرش، مبلغ مذهبی بود، به همین دلیل او و خانواده‌اش مدام درحال سفر بودند؛ از این شهر، به آن شهر، از این روستا به آن روستا. آن‎ها در تمام سال‎های زندگیِ سفری‎شان، در یک کاروان زندگی می‎کردند و به طبیعت خیلی نزدیک بودند چون به دلیل شیوه خاص زیست‎شان فهمیده بودند طبیعت، خانه‎شان است و چاره‎ای ندارند جز احترام به آن. در سفری به جنگل، پروانه‎ای به سوی جولیا می‎آید، روی دستش می‎نشیند و مدت زیادی از او جدا نمی‌شود. این اتفاق برای دخترک، نشانه‎ای می‎شود؛ طبیعت آمده‎ توی دست‌هایش، طبیعت به او اعتماد دارد. از آن به بعد، جولیای 10ساله بیشتر از قبل به حمایت و مراقبت از محیط اطرافش حساس می‎شود. اسمش را هم از «جولیا لوران هیل» به «جولیا باترفلای [به معنی پروانه] هیل» تغییر می‎دهد. مهم‎ترین فعالیت‎های جولیا بعد از جان به دربردن از یک سانحه رانندگی شروع می‎شود. 22سالگی، زمانی است که او از تصادفی سخت زنده بیرون می‎آید و بعدش راه می‎افتد توی جاده‎های کالیفرنیا تا مراقب جنگل‎ها باشد. در یکی از این گشت‎زنی‎ها جولیا تصمیم عجیب و مهمی می‎گیرد؛ او متوجه می‎شود یک شرکت راه‌سازی تصمیم به پاک تراشی (کندن درختان طوری که هیچ ریشه‎ای در زمین باقی نماند) تعدادی از جنگل‎ها کرده‎است. «لونا»، درخت 1500ساله 55متری درمعرض خطر است. جولیا، از درخت بالا می‎رود و آن‎جا می‎ماند تا جلوی ریشه‎کن کردنش را بگیرد؛ این ماندن روی درخت، بیشتر از 700روز طول می‎کشد. در این مدت البته دختر پروانه‎ای تنها نمی‎ماند، گروهی او را حمایت می‎کنند و برایش غذا می‎برند. خودش هم کم‎کم راه‎های زنده ماندن روی درخت و مقاومت برای هدف درست را یاد می‎گیرد. شرکت راه‎سازی بالاخره کم می‎آورد، جولیا هم که دیگر با همراهی رسانه‎ها معروف شده‎است، به کمک مردم پول جمع می‎کند و خسارت شرکت را می‎پردازد.