چاپ

آریا جوان - خبر ورزشی / برانکو پس از وقایع جام جهانی 2006 چهره ای نه چندان محبوب در فوتبال ایران بود که کمتر کسی تصور می کرد روزی دوباره سر از اینجا دربیاورد.
آنهایی که از ماجراهای جام جهانی 2006 آلمانبی خبرند شاید نمی دانند پس از آن اتفاقات تلخ، برانکو ایوانکوویچ سرمربی وقت تیم ملی از آلمان به کرواسی و سال های سال به ایران برنگشت. او در جام جهانی، نظم و انضباط تیم ملی از دستش در رفت و به هیچ وجه موفق در آلمان موفق نبود.
برانکو در آن زمان چهره ای نه چندان محبوب در فوتبال ایران بود که کمتر کسی تصور می کرد روزی دوباره سر از اینجا دربیاورد.
با این همه از آنجا که فوتبال یک ورزش غیر قابل پیش بینی است، برانکو دو مرتبه پس از 2006 به عنوان فرشته نجات در فوتبال ایران معرفی شد.
بار نخست، او برای مربیگری در پرسپولیس بحران زده با نژاد فلاح مدیرعامل وقت پرسپولیس به توافق رسید و چند سال روی نیمکت این تیم نشست. کارنامه ای خوب و قابل توجه هم از برانکو در فوتبال ایران و یک فینال لیگ قهرمانان به جا ماند.
دفعه دوم نیز که ایوانکوویچ کارکرد فرشته نجات را پیدا کرد همین داستان اختلاف فدراسیون فوتبال با ویلموتس است؛ درست نقطه ای که فدراسیون احساس می کند به بن بست رسیده و نیاز به یک مربی خارجی دارد که زیر و بم فوتبال ما را می شناسد.