چاپ

آریا جوان - 21 سال پیش در چنین روزی، 5 دسامبر 1998، هِیزِل بیشوپ، مخترع رژ لب بادوام در نزدیکی نیویورک درگذشت. او می‌گفت: «رژ لب من بر لب خودم می‌نشیند نه بر لب دیگری».

هِیزِل بیشوپ Hazel Bishop در شهر هوبوکِن در شرق آمریکا زاده شد.
پدر و مادرش از بازرگانان توانگر محل بودند و شرایط پیشرفت را برای دخترشان که استعداد سرشاری در دانش‌های طبیعی داشت فراهم کردند.
از آنجا که می‌خواست پزشک شود در دانشسرای عالی پزشکی بارنارد نیویورک نام نوشت.
23 ساله بود که تا مرحله لیسانس شیمی پیش رفت ولی بحران شدید اقتصادی در آمریکا مانع ادامه تحصیلش شد.
29 ساله بود که در یک درمانگاه پوست در دانشگاه کلمبیا به کار پرداخت و 36 ساله بود که در چارچوب کمک‌های پشت جبهه جنگ جهانی دوم در بهینه‌سازی سوخت هواپیماهای جنگی آمریکا نقش فعال داشت.
می‌گفت: «پند مادرم همیشه این بود که: برای شرکتها کار نکن، شرکت خودت را بزن».
33 ساله بود که در زمان فراغت به آزمایش‌های شیمیایی برای کشف پالاینده‌ها و آراینده‌ها انجام می‌داد و چند فرآورده مانند دستمال‌های خنک‌کننده با ماده مِنتول تولید کرد ولی نتوانست آنها را به بازار بدهد.
40 ساله بود که پژوهش‌ها و آزمایش‌هایش را بر تولید رژ لبی متمرکز کرد که جای آن روی لباس و فنجان نماند و مثل روژهای تا آن زمان زود پاک نشود.
42 ساله بود که پس از انجام بیش از 300 آزمایش، روغنی از پشم گوسفند به نام "لانولین" گرفت و با آن نخستین رژ لب بی‌خطر بادوام را ساخت و "کمپانی بیشوپ" را گشود و آن محصول را با موفقیت بسیار به بازار عرضه کرد ولی پس از شش سال، اختیار مدیریت و نظارت بر شرکتش را در یک دعوای حقوقی از دست داد.
45 ساله بود که عکس او را روی جلد هفته‌نامه اقتصادی سرشناس "بیزنِس‌ویک" در آمریکا چاپ کردند و او را در کلوپ شیمی‌دانهای بنام آن کشور پذیرفتند.
هرچند او پس از کناره‌گیری از شرکتش چند محصول مصرفی دیگر مانند عطر "پِپفام" و پالاینده‌هایی برای چرم ساخت ولی رفته رفته تنها در زمینه مشاوره املاک فعالیت می‌کرد.
هیزل بیشوپ در 92 سالگی در شهرک رای نزدیک نیویورک درگذشت.