چاپ

آریا جوان -

برای دیدن این کلیپ لطفا امکان استفاده از جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال نمایید،و از مرورگر خود را بروزرسانی نمایید

آخرین خبر / تپه های روبرو به سان زنی آرمیده، از دستان بخشنده اش درخت و رود و چمن سرریز است.
بهار است، مادر زمین گیسوان خود را به شکوفه های بادام و گیلاس و سیب آراسته است
از سر و روی مرتع گله های گوسفند بالا میروند و سگ و چوپان بدنبال آن ها.
این طرف کودک من با اصالت انسان تاب سواری میکند. زمین و آسمان، درخت و رود و گله و چوپان و کودک من؛ همگی در صلح.
دورتر، آدمها از روی پلِ کمربندیِ شهر، با مرکب های آهنین در آمد و شد هستند.
خانه های چیتان پیتان شهر و محله ویلا نشین، با نورپردازی های به سبک آتن، وصله های ناجورند با نمای سنگ های زینتی و نازک کاری از چهار قاره جهان!
دیروز روز جهانی اوتیسم بود
اختلال اوتیسم، اختلالی ناشناخته است اما قدر مسلم در مورد این اختلال این است که اولا نوعی اختلال در ژنتیک و دوم اینکه پدیده زندگی صنعتی‌ست.
دیدگاه من به پدیده اوتیسم شخصیست وهیچ تخصصی در این مورد ندارم. و همینطور رشد سرانه تولد چنین کودکانی را تصمیم یکباره خدا در تغییر خلقت نمیدانم. اوتیسم و تمام اختلالات و بیماری های ژنتیکی را هدیه بشر به بشر میدانم. ما سالهاست رفاه بیشتر و "داشتن" را به "بودن" ترجیح دادیم، میل سیری ناپذیر نوع ما در تصرف زمین و آسمان و صاحب شدن، مارا به نقطه ای که هستیم کشانده.
با تمام پیشرفت علم پزشکی، هر روز ویروس ها قوی تر و اختلالات پیچیده تر میشوند. ما راهی نداریم جز تغییر سبک زندگی.
اگرچه داشتن کودکی که با زمین و آسمان در صلح است و برای والدینش موهبتیست همچون فرصتِ زندگی، رشد و توسعه فردی بهمراه دارد، اما نمیتوان منکر سختی های راه آموزش و درمان برای خانواده و کودکان شد.
عزیزی که این مطلب را میخوانی، اوتیسم درمان قطعی و تشخیص زودهنگام ندارد جز اینکه تصمیم بگیریم سلامت را به آیندگان بازگردانیم.
پس هر بار که خودروی شخصی سوار میشویم، هر بار که پوشاک و وسایل خانه میخریم، هر بار که سفره یکبار مصرف را سخاوتمندانه باز میکنیم، به راهی که تا خانه ما آمده و موجب گرمایش و تولید آلاینده ها و فلزات سنگین در جو زمین شده و مسیری که بعد از ما برای برگشتن به طبیعت خواهد داشت فکر کنیم!
بلند نظر باشیم، به بیش از ساعت و روز و ماه و سال فکر کنیم.
ما برای بقا و حفظ جامعه انسانی راهی جز تغییر نداریم.
خوردن میوه ای از قاره دیگر، پوشیدن لباس و استفاده محصولات با مواد نفتی و سوخت های فسیلی، استفاده غذاهای کنسروی، آماده و صنعتی،مصرف بی رویه داروهای شیمیایی و آنتی بیوتیک و تضعیف ایمنی بدن، همه و همه مارا به سمت زوال تمدن بشر خواهد برد اگر بزودی منجی خودمان نشویم!
اگر به سمت صلح با زمین نرویم نویسنده عاطفه تاجیک