يک دکتراي فيزيولوژي ورزشي معتقد است که فلات به معناي محدوديت در سازگاري‌ها نسبت به تمرين، در بين ورزشکاران عادي امري غير معمول است.
ولي‌پور بيان کرد: در بين ورزشکاراني که سال‌هاي زيادي تمرينات ورزشي انجام مي‌دهند گرفتاري به فلات امکان‌پذير است. زماني که يک ورزشکار براي مدت طولاني يک تمرين ورزشي را انجام مي‌دهد چون بدن او به اين حرکت عادت مي‌کند بعد از مدتي هيچ تغييري در حجم و قدرت عضله وي ديده نخواهد شد.
ولي‌پور اضافه کرد: فلات يا سقف ژنتيکي در تمرينات ورزشي به معناي ايجاد محدوديت در سازگاري‌ها نسبت به يک تمرين است.
اين عضو هيأت علمي دانشگاه ادامه داد: کسي که براي اولين بار شروع به انجام تمرينات ورزشي مي‌کند با سازگاري بالايي قدرت و حجم عضله او افزايش مي‌يابد اما به مرور زمان و با تکرار همين حرکت، سرعت سازگاري عضله نسبت به آن تمرين کاهش مي‌يابد.
اين مدرس دانشگاه تصريح کرد: فلات در تمرين به ژنتيک بدن بستگي دارد و با انجام طولاني مدت يک تمرين در يک مدت زماني خاص عضله هيچ افزايش حجمي کسب نمي‌کند. در واقع فلات در اکثر مواقع زماني اتفاق مي‌افتد که بدن به فشارهايي که در تمرينات با وزنه بر بدن اعمال مي‌شود، عادت کند.
ولي‌پور گفت: بعد از ايجاد فلات، ورزشکاران بايد پيگير حفظ حجم و قدرت شوند و تمرينات خود را براي نگهداري حجم عضله خود شروع کنند.
اين دکتراي فيزيولوژي ورزشي بيان کرد: بروز فلات در بين ورزشکاران عادي معمول نيست.