چاپ

آریا جوان - خراسان / همان‎طور که لپ‌تاپ و گوشی برای خیلی از ما محدوده‌ای است که دوست نداریم هر تازه‌واردی به آن سرک بکشد، آشپزخانه و اتاق‎خواب هم برای بزرگ ترها یک فضای خاص محسوب می‏‌شود. اتاق‎خواب ممکن است محلی برای لباس‌های دم‎دستی و وسایل اضافه خانه باشد که دم رسیدن مهمان همه چیز توی آن چپانده می شود و معمولا جایی نیست که بشود راحت درش را باز کرد و وارد شد. بعضی‌ها هم هستند که برای‎شان شهرام ‌بهرام ندارد! نه‌تنها بی‌هوا وارد اتاق‎خواب خانه میزبان می‎شوند که خیلی زود هم جو راحتی و خواب می‎گیردشان و روی تخت ولو می‎شوند. علاوه بر اتاق‎خواب، آشپزخانه هم نقطه استراتژیک هر خانه‌ای به حساب می‌آید؛ نقطه‌ای که احتمالا موقعی که مهمان توی خانه است آن‌جا منفجر شده و کلی بریزبپاش دارد. دقیقا برای همین است که اگر با نیت کمک بروید و توی آشپزخانه میزبان بایستید، هی تعارف‎تان می‎کنند که «باور کنین کاری نیست، همه رو خودمون انجام دادیم». این درواقع شکل مودبانه «جان ما برو بشین این‌جا رو شلوغ نکن» است. اگر دقت کرده‌باشید این‎طور وقت‎ها همه مهمان‎ها توی آشپزخانه جمع می‎شوند و می‎خواهند کمک کنند اما جز اِشغال فضای آشپزخانه و گیج‌کردن میزبان کار دیگری نمی‎کنند. آویزان شدن از بالکن برای هواخوری و چک کردن منظره کوچه و ساختمان‎های مقابل هم از آن کارهایی است که معمولا لازم است قبلش با میزبان هماهنگ شود. حالا طوری نشود که با خودتان فکر کنید ای بابا چی میگه این یعنی فقط بریم رو به روی تلویزیون بشینیم و تمام؟ واضح است که نه، فقط کافی است حضور پررنگ‎مان در تمام نقاط خانه میزبان احساس نشود و قبل از ورود به مکان‎هایی مثل آشپزخانه و اتاق خواب به صاحبخانه اطلاع بدهیم.