چاپ

آریا جوان - زمانی که بعد از کش و قوس های فراوان بالاخره با تصویب نمایندگان مجلس و شورای نگهبان سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری نام وزارت بر خود گرفت و قرار بود با تغییر ساختاری به اصلاح مشکلات موجود و توسعه گردشگری میراث فرهنگی و صنایع دستی به پردازد، کسی گمان نمی برد که این وزارت جدید هنوز سر بر نیاورده و دارای ساختاری جدید نشده با هیولایی به نام کرونا که صنعت گردشگری کشور و جهان را در آستانه فرو پاشی قرار داده روبرو شود.
خبرنیوز فرشید فیروزان: نحوه مواجه با صدماتی که این بحران به صنعت گردشگری وارد آورده است و چگونگی رهبری صنعت گردشگری کشور برای عبور از این بحران و رسیدن به رشد اقتصادی مناسب، تشکیل ساختا ر جدید وزارت میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی را در شرایط کنونی دارای اهمیت بسیار خواهد کرد.
این ساختار چگونه باید باشد که علاوه بر حل مشکلات گذشته درون سازمانی و برون سازمانی خود، قابلیت مقابله با شرایط کرونایی و پساکرونایی و بحران هایی از این گونه را در آینده داشته باشد؟ و توانایی مطرح نمودن صنعت گردشگری به عنوان یک صنعت درآمد زا همچون صنعت نفت را در عرصه اقتصادی کشور داشته باشد.
وزارت تازه تاسیس نقش فرماندهی در رهبری صنعت گردشگری کشور برای عبور از این بحران و رسیدن به رشد اقتصادی مطلوب را خواهدداشت. پس باید دارای ساختار و تشکیلات سازمانی با اعتباراتی متناسب جهت روبروشدن با بحران کرونا و عواقب اقتصادی آن و حجم فعالیت های مربوطه باشد، چون در غیر این صورت فقط با تغییر نام سازمان به وزارت و جابجایی نام چند پست سازمانی و ادغام چند دفتر و اداره کل تاثیری در تغییر روش وزارت و توسعه گردشگری کشور و مبارزه با بحران پیشرو نخواهد داشت.
شاید یکی از پیشنهادهای مناسب ممکن، تفکیک سه سازمان تخصصی میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی به صورت ادارات کل با مدیران مستقل دراستان ها و زیر نظر وزارت باشد. این ساختار یا هر ساختار پیشنهادی دیگری که در نهایت به تایید سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب مجلس شورای اسلامی برسد، باید قادر باشد نسبت به حل مشکلات موجود در سه حوزه میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی به مراتب قدرتمندتر و تخصصی تر از زمانی که نام سازمان برخود داشت اقدام نماید.
لازم است ساختار جدید دارای تشکیلات سازمانی با قابلیت دانش محوری، مدیر پروری و مبتنی برنیازهای واقعی و کاربردی حوزه های تخصصی گردشگری و میراث فرهنگی و صنایع دستی باشد. از این رو توجه بیشتر و ارتقا ساختار های آموزشی و پژوهشی، فرهنگ سازی عمومی، روابط عمومی، تشکل های مردم نهاد، سرمایه گذاری داخلی و خارجی، ساماندهی ساختاری جهت استفاده منسجم و بهینه از فضای مجازی، ایجاد ساختار ارزیابی عملکرد مدیران وزارت و ادارات کل جهت پاسخگو نمودن ایشان در برابر تصمیمات مدیریتی اخذ شده در حوزه مربوطه، ضرورت دارد.
با تشکیل وزارتخانه جدید قطعا به تنهایی همه مشکلات گذشته و پیشرو صنعت گردشگری کشور حل نخواهد شد. با توجه به اینکه وظایف دستگاه های دیگر اجرایی و بخش خصوصی فعال در صنعت گردشگری به طور مستقیم و غیر مستقیم مرتبط با گردشگری می باشد، از این رو لازم است وزارت جدید دارای ساختاری تعاملگرا با سازمان ها و دستگاهای اجرایی و بخش خصوصی برای حل مشکلات مرتبط باصنعت گردشگری در سراسر کشور باشد.
امید است در این روزگار کرونا زده با درک شرایط بحرانی موجود در صنعت گردشگری واهمیت و جودصنعت دوم(یا حتی جایگزین) در کنار صنعت نفت، توسط مجلس شورای اسلامی، سازمان اموراداری و استخدامی، سازمان مدیریت و برنامه ریزی و دیگر نهادها و سازمان های مرتبط در طراحی، تایید و تصویب ساختار سازمانی، وزارتخانه ای با اعتبارات متناسب با حجم فعالیت ها و شرایط موجود و ساختاری دانش محور ،متخصص و مدیر پرور و خلاق به ساختار اداری کشور اضافه شود که قادر به حل مشکلات صنعت گردشگری و پاسخگویی به ذینفعان این صنعت باشد. در غیر اینصورت، حکایت زیبای مولانا به ذهن می آید، با شیر بی یال و دم و سر و اشکم نمی توان انتظار حل مشکلات پیشرو توسعه صنعت گردشگری و عبور از بحرا ن کرونا در این بخش با اهمیت از اقتصاد کشور را داشت.