چاپ

جوانان نيوز- قديم ترها جوانان شبيه پدرها و مادرهايشان مي شدند حتي کمي که سنشان بالاتر مي رفت از نظر ظاهري و پوشش از آنها الگو پذيري مي کردند اما امروز افراد ديگري جايگزين شخصيت والدين شده اند و مي توان گفت به نوعي جوانان ديگر جا پاي پدر و مادر هايشان نمي گذارند. امروز ديگر مانند ديروز نيست که پسران شغل پدر را دنبال کنند.

اختلال در ارتباط کلامي
بعضي از جوانان امروز نه اينکه نمي خواهند، بلکه نمي توانند با والدين خود ارتباط برقرار کنند، در واقع احساس مي کنند فصل مشترکي با يکديگر ندارند. کنار يکديگر هستند اما ارتباطشان متکي بر صميميت و تفاهم نيست. گفتن اين سخنان راحت است اما دور شدن عاطفي، فکري، ارزشي وضعيتي را بوجود مي آورد که حاصل آن عدم ارتباط است، علي الخصوص از نوع ارتباط کلامي، به نوعي در جامعه يکي از راههاي ارتباطي موثر ميان والدين و جوانان از بين رفته است.

ارزش هايي که براي جوانان پوچ است
روزگاري در کنار خانواده زندگي کردند و با خانواده همگام شدند ارزشمند بود اما امروز کنار همسالان بودند و از آنها الگو پذيري کردند، اصل زندگي جوانان شده است. اگر چه ارتباط موثر بين نسل امروز و نسل گذشته يک امتياز محسوب مي شود ولي عدم ايجاد اين ارتباط نشانه هايي از واقعيت هاي تلخي است که در طولاني مدت خانواده را تحت الشعاع قرار مي دهد.سکوت هاي بيش از حد در جمع خانواده، سرگرم شدن با موبايل، عدم توجه به ارزشهاي فرهنگي و .... مجوزي را صادر مي کند که چيزي جزء جدايي از خانواده نيست.

باورهاي جوانان دستخوش تغيير
روزي جوانان با باورها و انديشه هايي که از بزرگانشان مي آموختند ، بارور مي شدند اما امروز همين که به مرحله نوجواني و جواني مي رسند از افکار و ايده هاي بزرگترها فاصله مي گيرند، نه آنها را مي پذيرند و نمي توانند با نيازهايشان انطباق دهند.جواناني که روزي مشارکت اجتماعي، در زندگي پدر و مادرهايشان حرف اول را مي زند و حتي براي وصلت با خانواده اي اين موضوع يکي از موارد تحقيق بود اما امروز حضور جوانان در جامعه کمرنگ شده است و حضور فعال و گسترده در عرصه اجتماعي ديده نمي شود. جامعه نتوانسته است، جذابيت و قابليت هايي فراهم کند که نسل جوان به سوي او گام بردارد و در فعاليت هايي اعم از سياسي، اجتماعي، فرهنگي و ورزشي و.... مشارکت کند. اين امر زنگ خطر براي جامعه اي است که مي خواهد فاصله با جوانان را کم کند.

در اين ميان جامعه شناسان معتقدند، جوانان عقايدي که روزي پدران و مادران به آنها آموخته اند را از دست داده اند و عقايد تازه اي که بتوانند آنان را به کمال نزديک کنند نيافته اند.

بايد بپذيريم خانواده ايراني در عصر حاضر دچار بلوغ شده است، فرآيندي که دردناک است. به نظر مي رسد که جوانان عصر حاضر کوله پشتي ارزشها و فرهنگهايشان را بر زمين گذاشته اند و خود نيز نمي دانند به کجا چنين شتابان قدم برمي دارند اما به راستي در اين ميان چه بايد کرد؟

جوانان حتي اگر هم بخواهند از جامعه و افراد آن فاصله بگيرند در خانواده زندگي مي کنند. اين نکته را نبايد فراموش کرد که در جامعه ايراني کانون مديريت جامعه در مرحله اول خانواده است، پس در اين ميان تمهيدات خانواده نقش خطيري را دارد. جوان به دنبال دوستاني مي گردد که در حياط خلوت زندگي اش بتواند دقايق خوب و بدون دغدغه اي را سپري کند، فراهم کردن محيطي بدون ترديد وخالي از نگراني بر عهده خانواده است. اما در اين ميان نمي توان نقش رسانه هاي جمعي ، شبکه هاي اجتماعي، فضاي مجازي را ناديده گرفت. امروز جوانان در کنار خانواده هستند اما در دنياي مجازي، خانواده ديگري دارند که تاثير پذيري شان از آن بيشتر است.