به نقل از ساینس‌دیلی، یکی از پژوهشگران "موسسه سرطان دانا فاربر"(Dana-Farber Cancer Institute) با گزارش فاز سوم از یک آزمایش بالینی گفت: بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته کلیه که یک داروی هدفمند ترکیب شده با عامل ایمنی‌درمانی را دریافت کردند، نسبت به بیمارانی که با داروی استاندارد تحت درمان قرار گرفته بودند، بقای طولانی‌تری داشتند.

در مقاله این پژوهش آمده است: میزان بقا نشان می‌دهد که یک مهارکننده ایمنی به همراه یک داروی مهارکننده کیناز، در درمان بیماران مبتلا به "کارسینوم سلول کلیوی"(Renal cell carcinoma) پیشرفته، اهمیت دارد.

نتایج فاز سوم پژوهش نشان داد که ترکیب تشکیل شده از داروی موسوم به "لنواتینیب"(Lenvatinib) که مهارکننده کیناز است و پروتئین‌هایی را که در تشکیل رگ‌های خونی تامین‌کننده تومور نقش دارند، هدف قرار می‌دهد، با داروی موسوم به "پمبرولیزومب"(Pembrolizumab) که به سیستم ایمنی در حمله به سرطان کمک می‌کند، مزایای قابل توجهی دارد. گروه دیگری از بیماران، ترکیبی از لنواتینیب و داروی موسوم به "اورولیمس"(Everolimus) که پروتئین "mTOR" را هدف قرار می‌دهد، دریافت کردند.

داروی مورد مقایسه، "سانی‌تینیب"(Sunitinib) بود که چندین کیناز را هدف قرار می‌دهد و درمان استانداردی برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته کلیه محسوب می‌شود. گزینه‌های استاندارد مراقبت در حال حاضر درمان با مهارکننده‌ها را در بر می‌گیرد. ترکیب مهارکننده‌ها در مقایسه با سانی‌تینیب، نتایج بهتری را برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته کلیه به همراه داشته است.

نتایج این پژوهش نشان داد کسانی که ترکیب لنواتینیب و پمبرولیزومب را دریافت می‌کنند، نه تنها بقای عمر بیشتری دارند، بلکه پیشروی بیماری در آنها دیده نمی‌شود و میزان واکنش آنها بالاتر است. پژوهشگران در این آزمایش، ترکیب لنواتینیب و اورولیمس را نیز بررسی کردند.

نکته مهم در آزمایش‌ ابتدایی، بقای بدون پیشروی بیماری بود. ثابت شد که هر دو ترکیب نسبت به سانی‌تینیب برتری دارند. بقای حاصل از این ترکیبات، به طور میانگین در لنواتینیب/ پمبرولیزومب، 23/9 ماه، در سانی‌تینیب، 9/2 ماه و در لنواتینیب/ اورولیمس، 14/7 ماه بود.

"تونی چوئری"(Toni Choueiri)، از پژوهشگران این پروژه گفت: میزان واکنش‌ها و واکنش‌های کامل و بقای بدون پیشروی بیماری، طولانی‌ترین موردی بود که تا به امروز در ترکیب فاز سوم یک مهارکننده "فاکتور رشد اندوتلیال عروقی"(VEGF) و یک مهارکننده ایمنی دیده‌ایم. این آزمایش، آخرین مورد از آزمایش‌های بالینی است که برای مقایسه ایمنی‌درمانی و ترکیب دارویی هدفمند با سانی‌تینیب آغاز شده است.

وی افزود: سانی‌تینیب، به عنوان داروی مقایسه‌ای در آزمایش‌های دیگر به کار نخواهد رفت زیرا این ترکیبات در افراد مبتلا به سرطان کلیه پیشرفته اثبات شده‌اند.