بزرگنمايي:

آریا جوان - وب‌سایت رسمی "دانشگاه راکفلر" نوشت: التهاب مغز یا انسفالیت(Encephalitis) که به واسطه نوعی کنه منتقل می‌شود، به همان اندازه که به نظر می‌رسد، ناخوشایند است. برخی از افراد پس از گزیده شدن با کنه آلوده، نشانه‌هایی شبیه به آنفلوآنزا را بروز می‌دهند که برطرف می‌شوند اما بیماری عصبی گسترده‌ای را به جا می‌گذارند.
نیش این کنه، به تورم مغز، از دست دادن حافظه و کاهش شناختی می‌انجامد. تعداد بیماران در اروپای مرکزی و روسیه در حال افزایش است و سالانه حدود 10 هزار مورد ابتلا گزارش می‌شود. واکسیناسیون می‌تواند به محافظت در برابر این بیماری کمک کند اما این کار را تنها برای زمان محدودی انجام می‌دهد.
اکنون یک پژوهش جدید، به معرفی پادتن‌هایی می‌پردازد که می‌توانند ویروس منتقل شده به واسطه پشه را خنثی کنند. این پادتن‌های خنثی‌کننده، در پیشگیری از انسفالیت در موش‌ها امیدوارکننده‌ بوده‌اند و شاید بتوانند به تولید واکسن‌های بهتر برای انسان‌ها کمک کنند. نتایج ابتدایی نشان می‌دهند که پادتن‌ها نه تنها انسفالیت پیشگیری می‌کنند، بلکه حتی می‌توانند در درمان این بیماری و ویروس "Powassan" که در آمریکا ظاهر می‌شود، موثر باشند.
"ماریانا آگودلو"(Marianna Agudelo)، پژوهشگر "دانشگاه راکفلر"(Rockefeller University) آمریکا و همکارانش، حدود 800 پادتن به دست آمده از افراد مبتلا به انسفالیت را که بهبود یافته یا برای پیشگیری از عفونت واکسینه شده بودند، مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که قوی‌ترین پادتن، "VH3-48" است و بهترین گزینه برای دفع عفونت‌های آینده به شمار می‌رود. پژوهشگران دریافتند که VH3-48، انواع ویروس‌های انسفالیت را که در آزمایشگاه رشد کرده‌اند و همچنین سایر بیماری‌های ناشی از کنه را خنثی می‌کند.
پژوهشگران در این بررسی نشان دادند که این پادتن‌های قوی، متداول نیستند. در واقع، بیشتر پادتن‌هایی که توسط انسان‌هایی تولید می‌شوند که در معرض ویروس انسفالیت قرار دارند، از کیفیت پایین‌تری برخوردار هستند. به علاوه، بیماران واکسینه شده در این پژوهش، اصلا موفق به تولید VH3-48 نشدند.
آگودلو ادامه داد: انتظار می‌رود که متداول‌ترین پادتن‌ها، بهترین گزینه‌ها باشند اما این چیزی نیست که ما در انسفالیت پیدا کردیم. شاید این موضوع بتواند توضیح دهد که ویروس چگونه سیستم ایمنی بدن را فریب می‌دهد تا پادتن‌های کمتری تولید کند.
کشف VH3-48، امید به تولید واکسن موثرتری برای انسفالیت را افزایش می‌دهد. واکسن‌های کنونی باید در سه دوز و طی سه سال تزریق شوند و فقط حدود پنج سال از فرد واکسینه شده محافظت می‌کنند تا اینکه یک تقویت‌کننده به فرد تزریق شود. شاید واکسن‌های آینده که برای تولید VH3-48 ساخته می‌شوند، قوی‌تر عمل کنند و به تقویت‌کننده‌های کمتری نیاز داشته باشند. ممکن است که این واکسن‌ها، در برابر تعدادی از ویروس‌های ناشی از کنه، اثر محافظتی نشان دهند.
"میشل نوزنزویگ"(Michel Nussenzweig)، از پژوهشگران این پروژه گفت: اکنون که ساختار این پادتن‌ها را در اختیار داریم، می‌دانیم که برای طراحی واکسن‌های موثرتر باید چه چیزی را هدف قرار دهیم. ممکن است که پادتن‌های خنثی‌کننده، نخستین درمان ویژه را برای انسفالیت ارائه دهند. پژوهشگران دریافتند که موش‌های مبتلا به انسفالیت پس از دریافت پادتن بهبود می‌یابند اما باید دید که این یافته‌ها قابل انتقال به انسان نیز هستند یا خیر.
نوزنزویگ افزود: گام بعدی، یک آزمایش بالینی با پادتن‌ها است. شاید بتوانیم در اروپا که موارد ابتلای زیادی را شامل می‌شود، بهبود نشانه‌ها را مورد بررسی قرار دهیم.
این پژوهش، در "Journal of Experimental Medicine" به چاپ رسید.