بزرگنمايي:

آریا جوان - ایسنا / فوتبال ایران در صورت برگزاری رفت و برگشت مسابقات مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2022 قطر و لزوم استفاده از VAR، یک گام دیگر از کسب میزبانی مسابقات دور خواهد شد و مشخص نیست که فدراسیون فوتبال چه برنامه‌ای برای حل این چالش و چالش‌های قبلی مطرح شده از سوی AFC برای دریافت میزبانی مسابقات بین‌المللی دارد.
تا همین دیروز بود که فوتبال ایران از ناداوری‌ها به ویژه در مقابل برخی تیم های عربی به ستوه آمده و از حق کشی و بریدن سر فوتبال ایران به واسطه لابی برخی عناصر کشورهای عربی دارای نفوذ در کنفدراسیون فوتبال آسیا دم می زد و حالا که از سوی این کنفدراسیون اعلام شده که قرار است در مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2022 قطر از تکنولوژی کمک داور ویدیویی استفاده شود، هاج و واج مانده و نمی داند که خوشحال باشد یا ناراحت!
کنفدراسیون فوتبال آسیا در نامه ای رسمی که تاریخ آن به پنجم مارس (15 اسفند) بر می گردد، اعلام کرد که از سوی ایران، مذاکراتی برای میزبانی مسابقات انتخابی جام جهانی در قاره آسیا انجام شده و دلایل AFC برای ندادن میزبانی به ایران، ارتباطی به عدم انجام تلاش‌های لازم در این‌ رابطه ندارد و مسائل در نظر گرفته شده به ساختارها و شرایط میزبانی بر می‌گردد.
به تازگی اما به همان شرایط برای اعطای میزبانی به کشورها، یک بخش دیگر نیز اضافه شده و قرار است، از تکنولوژی کمک داور ویدیویی در مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2022 قطر اضافه شود و این بدان معناست که فوتبال ایران یک قدم دیگر از اخذ امتیاز میزبانی دور خواهد شد چرا که حتی یک ورزشگاه در فوتبال ایران نیز به سیستم VAR مجهز نیست.
دلایل قبلی AFC برای ندادن میزبانی به ایران
در بخشی از نامه کنفدراسیون فوتبال آسیا به فدراسیون فوتبال ایران به تاریخ پنجم مارس (15 اسفند) آمده بود: ما از ابراز علاقه فدراسیون شما برای میزبانی مسابقات متمرکز در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا 2021 و مسابقات مقدماتی جام جهانی 2022 و جام ملت های آسیا چین 2023 – مسابقات مقدماتی مشترک مرحله 2، مسابقات مرحله انتخابی فوتسال آسیا 2023 و مسابقات جام ملت‌های آسیا زیر 23 سال در سال 2022 و 2024 آگاهی یافتیم.
با این وجود، همانطور که مطلع هستید، مسابقات و رقابت‌های فوق‌الذکر دارای جایگاه جهانی است که ذی‌نفعان مختلف از چندین کشور را شامل می‌شود و با تحریم‌های بین المللی فعلی که جمهوری اسلامی ایران را تحت تاثیر قرار داده، ما چالش‌ها و محدودیت‌های قابل توجهی را در برگزاری و انجام موفق مسابقات مربوطه در ایران برای AFC و ذینفعان‌مان پیش بینی می‌کنیم.
برای این منظور، ما می‌خواهیم با استفاده از این فرصت برخی از نگرانی های خود را در مورد هماهنگی های لجستیکی، تجاری و مالی به توجه شما برسانیم. لطفا توجه داشته باشید که موارد ذیل فقط نمونه هایی هستند و جامع و کامل نیستند.»
در بخش‌های دیگری از این نامه به دلایل و چالش‌های AFC برای خودداری از اعطای میزبانی به ایران پرداخت شده بود که شامل سه چالش لجستیکی، بازرگانی و مالی بود. در رابطه با «چالش های لجستیکی» اعلام شده بود که محدودیت در حمل و نقل کالا، از مقر AFC یا از طرف شرکت‌های بازرگانی همکار AFC، شرکت‌های وابسته بازرگانی، تیم‌های شرکت کننده و ارائه دهندگان خدمات تعیین شده به ایران یا از قلمرو ایران، به دلیل قوانین ملی قابل اجرا و تحریم های بین المللی که بر معاملات مربوط به ج. ا. ایران تاثیر می‌گذارند.
در ادامه این نامه به «چالش های بازرگانی» اشاره و اعلام شده بود که محدودیت در توانایی AFC، شرکای دارای حقوق بازرگانی کنفدراسیون و شرکت‌های وابسته جاری در استفاده کامل از حقوق جاری برای هر مسابقه یا رقابت به دلیل قوانین ملی قابل اجرا و تحریم‌های بین المللی که بر معاملات یا نقل و انتقالاتی که ج. ا. ایران در آن دخیل است، تأثیر می‌گذارد.
عدم توانایی AFC در تعیین (تلویزیون) پخش کننده میزبان یا اعطای حقوق رسانه به طور مستقیم به یک شریک پخش کننده در قلمرو ج. ا. ایران به دلیل عدم توانایی در اعطای حقوق و انجام تعهدات ناشی از هرگونه توافق نامه مربوطه با توجه به تحریم های بین المللی که معاملات یا نقل و انتقالات مربوط به ایران را تحت تاثیر قرار می دهند.
در رابطه با «چالش های مالی» نیز کنفدراسیون فوتبال آسیا در نامه خود اعلام کرده بود که عدم توانایی AFC، شرکای دارای حقوق بازرگانی AFC، شرکت های وابسته جاری، تیم‌های شرکت کننده و ارائه دهندگان خدمات تعیین شده برای انجام هرگونه نقل و انتقال مالی، مستقیم یا غیرمستقیم، به نفع هر شخص یا نهادی در ایران یا از ایران، محدودیت‌های فعالیت‌های درآمدزایی AFC برای شرکای دارای حقوق جاری AFC، شرکت های وابسته جاری و سایر ارائه دهندگان خدمات از جمله چالش های موجود در این بخش است.
کار ایران برای کسب میزبانی؛ هر روز سخت‌تر از دیروز!
واگذاری میزبانی مرحله دوم انتخابی جام جهانی به بحرین و مسابقات مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا به کشورهایی مانند عربستان، امارات و هند، موجی از انتقادها را از فدراسیون فوتبال و مسوولان ورزش به دنبال داشت و در همان زمان نیز رئیس جدید فدراسیون فوتبال هم این موضوع را مربوط به اهمال‌کاری مدیران گذشته دانست و خودش را از حاشیه‌های این موضوع کنار کشید، با این وجود اما راهی برای فرار وی از واقعیت در آینده نیست و مسوولان جدید فدراسیون نمی توانند از بار سنگین مسوولیت های خود در آینده ای نه چندان دور فرار کنند.
کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) به تازگی اعلام کرده است، در دور پایانی مرحله انتخابی جام جهانی 2022 که 12 تیم قاره کهن در آن حضور خواهند دارند، از فناوری کمک‌داور ویدئویی (VAR) استفاده خواهد شد؛ مسابقاتی که قرار است از ماه سپتامبر (شهریور) آغاز شوند و چهار نماینده مستقیم در کنار یک تیم برای حضور در پلی‌آف آسیا در جام‌جهانی قطر را معرفی کند. استفاده از این فناوری برای اولین بار از مرحله یک‌چهارم نهایی به بعد مسابقات جام ملت‌های آسیا 2019 امارات صورت گرفت و همچنین فصل گذشته از مسابقات مرحله یک‌چهارم نهایی به بعد لیگ قهرمانان آسیا از VAR استفاده شد.
توهم توطئه، بهترین انتخاب برای فرار از واقعیت!
نکته بسیار مهمی که در نامه کنفدراسیون فوتبال آسیا به فدراسیون فوتبال ایران وجود داشت به بخش پایانی آن باز می گشت، جایی که عنوان شده بود: «با توجه به مطالب فوق، شما متوجه خواهید شد که درجه‌ای از خطر برای AFC وجود دارد و ما می‌خواهیم تأکید کنیم که حل این موارد از اهمیت فوق العاده‌ای برخوردار است تا AFC بتواند با موفقیت برگزاری و انجام مسابقات و رقابت های مربوطه را در قلمرو ایران را بررسی و در نظر بگیرد.»
سوال اساسی از مسوولان قبلی و فعلی فوتبال و ورزش کشور ایران است که چرا در صدد حل دغدغه های مطرح شده از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا و فدراسیون جهانی فوتبال برای کسب میزبانی رقابت های انتخابی جام جهانی و مسابقات لیگ قهرمانان فوتبال آسیا بر نمی آییم؟
کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کرده که در مرحله نهایی انتخابی از VAR استفاده خواهد شد که این خبر خوبی برای همه تیم ها است تا بازی ها با کمترین اشتباه داوری برگزار شود. اما واکنش فوتبال ایران به این مسئله چیست؟ آیا باز هم قصد داریم از توطئه حرف بزنیم؟ آیا کسی نخواهد پذیرفت که فوتبال ایران باید از حداقل ساختار لازم برای میزبانی مسابقات بین المللی برخوردار باشد؟
وظیفه مسوولان فدراسیون فوتبال و ورزش کشور حل این چالش ها است و دیگر زمانی برای فرار از واقعیت باقی نمانده و یکی پس از دیگری در حال از دست رفتن امتیازات برای فوتبال کشور هستیم.
به این ترتیب، در صورت عدم برگزاری مسابقات به صورت متمرکز و تصمیم به برگزاری رقابت‌ها در زمین تیم‌های میزبان از سوی فیفا و ای اف سی، فدراسیون فوتبال ایران برای کسب میزبانی حداقل کاری که باید انجام دهد تجهیز ورزشگاه آزادی به استفاده از سیستم کمک داور ویدیویی VAR است، هرچند کماکان چالش های مطرح شده از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا پابرجا است و مشخص نیست فدراسیون فوتبال چه برنامه ای برای حل این مسائل دارد و تا کنون چه اقداماتی در این راستا انجام داده است. هرچند نباید از این نکته غافل ماند که برخی چالش های موجود که منجر به سلب میزبانی از فوتبال ایران شده فراتر از اختیارات فدراسیون فوتبال بوده و به مسائل ناشی از تحریم باز می گردد.