بزرگنمايي:

آریا جوان - بارش‌های محدود در دوبی و دمای بالای هوا منجر به خشکسالی در این شهر توریستی شده است و حالا هواپیماهای بدون سرنشین به مبارزه با این معضل کمک می‌کنند.
تغییرات اقلیمی و بحران آب و هوا طوری که تاکنون هرگز اینطور نبوده در حال گرم کردن کره زمین هستند و ساکنان مناطق مختلف کره زمین در حال تجربه دماهای بی‌سابقه‌ای هستند.
امارات متحده عربی اغلب شاهد دمای بالای هوا به همراه بارندگی بسیار کم است و به طور متوسط سالیانه کمتر از چهار اینچ باران در این شهر می‌بارد و منجر به خشکسالی می‌شود.
اکنون هواپیماهای بدون سرنشین کنترل کننده هوا می‌توانند به مقابله با این کمبود مرگبار آب کمک کنند.
امارات متحده عربی 15 میلیون دلار در 9 پروژه مختلف تقویت بارندگی و بارور کردن ابرها سرمایه‌گذاری کرده است که یکی از آنها توسعه و به کارگیری هواپیماهای بدون سرنشین کنترل کننده باران است که توسط دانشگاه "ردینگ" مهندسی شده است.
این هواپیماهای بدون سرنشین خودشان باران ایجاد نمی‌کنند، بلکه به شروع تولید باران از طریق بارورسازی ابرها کمک می‌کنند. آنها ابرها را با یک بار الکتریکی باردار می‌کنند و متعاقباً قطرات آب داخل آنها باردار می‌شوند.
از ابتدای سال 2021 کشور امارات 126 نمونه باروری ابرها را انجام داده است.
"کری نیکول" یکی از محققان اصلی این پروژه توضیح داد: آنچه که ما در تلاش هستیم انجام دهیم این است که قطرات داخل ابرها را به اندازه کافی بزرگ کنیم تا وقتی که از ابر می‌ریزند، تا رسیدن به سطح زمین زنده بمانند.
این روش با موفقیت باران را بر فراز شهر دوبی ایجاد کرده و حتی منجر به اعلام اخطارهای ایمنی برای رانندگان برای رانندگی در جاده‌های لغزنده شده است.
البته همه معتقد نیستند که این روش برای مقابله با الگوهای طبیعی آب و هوا فکر خوبی است. برخی از کارشناسان استدلال می‌کنند که روش باروری ابرها منجر به طغیان‌ها و سیلاب‌های خطرناک می‌شود.
"سفیان فرح" کارشناس هواشناسی و کارشناس باروری ابرها از امارات با این نظر موافق نیست و می‌گوید: ما فقط میزان باران را افزایش می‌دهیم. ما سیل ایجاد نمی‌کنیم و حتی از بارور کردن برخی ابرها چشم‌پوشی می‌کنیم، زیرا نفوذ پهپادها به آنها بسیار خطرناک است.
اما باز هم این روش می‌تواند خطرات احتمالی دیگری را به همراه داشته باشد. امارات متحده عربی و سایر کشورهای جهان علاوه بر باروری ابر با بارهای الکتریکی از مواد شیمیایی نیز برای تولید باران استفاده می‌کنند. به عنوان مثال پروفسور "لیندا زو" با استفاده از بلورهای نمکی که در نانوذرات دی اکسید تیتانیوم پوشانده شده‌اند، ماده جدید هواپخش را برای استفاده در باروری ابرها تولید کرده است و این ماده اکنون در حال آزمایش در ایالات متحده است.
در حالی که دانشمندان نسبت به تأثیر این ماده بر بارندگی خوش‌بین هستند، نانوذرات دی اکسید تیتانیوم توسط آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان سازمان بهداشت جهانی به عنوان مواد سرطان‌زای احتمالی برای انسان طبقه‌بندی شده‌اند.
در هر حال احتمالاً شاهد راه‌حل‌های نوین مهندسی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیم خواهیم بود و پهپادها یا هواپیماهای بدون سرنشین نقش مهمی در این مسیر ایفا خواهند کرد.