چاپ

آریا جوان - اختلالات جنسی انواع مختلفی دارند و بدون تشخیص دقیق، نباید فردی تحت درمان قرار گیرد و تشخیص دقیق نیز نیازمند استفاده صحیح و مناسب از اقدامات پاراکلینیک است.

وقتی مردی از اختلال نعوظ رنج می‌برد، 3 علت بزرگ می‌تواند داشته باشد:
• علت عضوی: یعنی فرآیند خاصی در بدن مرد سبب اختلال نعوظ شده است؛ به عنوان نمونه، بیماری قند یا دیابت می‌تواند سبب اختلال عروقی و در نتیجه، ناتوانی جنسی مردان شود. یکی از علل شایع اختلال نعوظ مردان، همین بیماری قند است.
• علت عصبی: این گروه از اختلالات نعوظ در مردان که منشا عصبی دارند، در اصطلاح علمی، نوروژنیک نامیده می‌شوند؛ مانند فردی که دچار آسیب نخاعی (مثلا قطع نخاع) شده یا فردی که دچار بیماری ام‌اس است.
• علت روانی: این گروه سوم از اختلالات نعوظ در مردان که منشا روانی دارند، در اصطلاح علمی، سایکوژنیک نامیده می‌شوند؛ مانند بیماری افسردگی که در این افراد، میزان شیوع اختلالات جنسی به‌طور قابل توجهی بیشتر از جمعیت عادی است.
خود علل عضوی یا ارگانیک به 2 دسته بزرگ تقسیم می‌شوند که عبارتند از:
هورمونی (مانند افرادی که بیماری غدد درون‌ریز مثل تیرویید یا هیپوفیز دارند) و عروقی (مانند افرادی که دچار شکستگی لگن همراه با ضایعات عروقی می‌شوند یا افرادی که میزان چربی خون آنها خیلی بالاست).
در نتیجه، اختلالات جنسی انواع مختلفی دارند و بدون تشخیص دقیق، نباید فردی تحت درمان قرار گیرد و تشخیص دقیق نیز نیازمند استفاده صحیح و مناسب از اقدامات پاراکلینیک است.