چاپ

آریا جوان - تی ان نوشت: محققان مرکز سرطان دانشگاه "کلرادو" در مطالعه اخیرشان درک بهتری از مکانیسمی که توسط آن متاستاز اتفاق می‌افتد به دست آورده‌اند و می‌توانند از این اطلاعات برای توسعه روشی برای کاهش سرعت آن استفاده کنند.
دکتر "هید فورد"(Heide Ford) یکی از محققان این مطالعه گفت: متاستاز مشکل بزرگی است که هیچ کسی به خوبی از عهده آن بر نمی‌آید. مردم نمی‌دانند که چگونه فرآیند متاستاز را مهار کنند و همچنین نمی‌توانند از رشد سلول‌های متاستاتیک در دیگر نقاط بدن جلوگیری کنند و این همان چیزی است که جان بیشتر بیماران سرطانی را می‌گیرد. بسیاری از روش‌ها مانند مصرف داروهایی خاص یا شیمی درمانی در مهار تومور اولیه بسیار خوب عمل می‌کنند اما با متاستاز سلول‌ها، آنها به اندازه کافی تغییر کرده‌اند که توسط این داروها مهار نمی‌شوند.
اتفاقی که فورد و دیگر محققان این مطالعه در حال مطالعه آن هستند، هنگامی رخ می‌دهد که سلول‌هایی به نام "سلول‌های اپیتلیال"(epithelial cells) که به یکدیگر چسبیده و احتمال گسترش آن به سایر قسمت‌های بدن کمتر است، ویژگی‌های همانند ویژگی‌ که در سلول‌های مزانشیمی وجود دارد را به دست می‌آورند و بنابراین بیشتر قابلیت انتقال دارند و بیشتر احتمال حمله به سایر قسمت‌های بدن دارند. از این تحول به عنوان انتقال اپیتلیال به مزانشیمی یاد می‌شود.
فورد افزود: وقتی سلول‌های سرطانی اپیتلیال این خصوصیات سلول‌های مزانشیمی را به دست می‌آورند، توانایی تخریب غشاها را پیدا می‌کنند بنابراین می‌توانند راحت‌تر وارد جریان خون شوند.
در سال 2017، فورد مقاله‌ای را منتشر کرد و در آن گفت، فرآیند متاستاز در مواقعی رخ می‌دهد که سلول‌های اپیتلیالی که خصوصیات سلول‌های مزانشیمی را به دست آورده‌اند، شروع به ارتباط با سلول‌هایی که این خصوصیت را به دست نیاورده‌اند، می‌کنند تا این سلول‌ها نیز به خواص متاستاتیک دست می‌یابند. در مقاله جدیدی که در ماه دسامبر منتشر شد محققان اظهار داشتند که ارتباط توسط پروتئینی به نام VEGF-C انجام می‌شود.
فورد در این باره گفت: VEGF-C توسط سلول‌ها ترشح می‌شود و سپس به گیرنده‌های موجود در سلول‌ها متصل می‌شود و مسیری به نام مسیر سیگنالینگ را فعال می‌کند. این یک مکانیزم سیگنالینگ را روشن می‌کند که در نهایت به فعال شدن پروتئینی به نام GLI منجر می‌شود که این سلول‌ها را تهاجمی و مهاجرتر می‌کند.
در این مقاله محققان نشان دادند که اگر بتوانند از تولید VEGF-C جلوگیری کنند، می‌توانند متاستاز را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. محققان اکنون در مراحل اولیه انجام آزمایشات حیوانی هستند. آنها می‌خواهند دریابند که آیا می‌توانند متاستاز را متوقف کنند یا روند پیشرفت آن را در بیمارانی که روند متاستاز در آنها شروع شده است، کند کنند و از رشد تومور در نقاط دیگر بدن جلوگیری کنند یا خیر.