آریا جوان - خراسان / دختری 35 ساله ام. علاقه ای به ازدواج ندارم چون دوست ندارم بچه دار بشوم. راستش از بچه دارشدن وحشت دارم، از بارداری متنفرم. نمی دانم چرا این احساس را دارم ولی چون خواستگارانم دوست دارند که بعد از ازدواج صاحب فرزند شوند، با آن ها به توافق نمی رسم و من هم حاضر نیستم از این شرطم بگذرم. مانده ام چه کنم؟
پاسخ
مسئله بچه دار شدن یک سد برای همه ازدواج‏ ها نیست و از قرن بیستم به ویژه در کشورهای توسعه یافته به عنوان یک سبک زندگی به رسمیت شناخته شده است. مدافعان این سبک زندگی دلایل خاص خودشان را دارند از جمله: انواع علل بچه دار نشدن!
در تضاد بودن نقش های اجتماعی و خانوادگی؛ نگرانی درباره تاثیر حاملگی بر بدن زنان (مثل اضافه وزن، آثار پوستی، افتادگی پوست و افزایش رنگ دانه های پوست صورت)، مشکلات اقتصادی، مشکلات سلامتی که در حال حاضر وجود دارند یا احتمال دارد، ایجاد شوند، از جمله مشکلات ژنتیکی، ترس از کاهش فعالیت جنسی در آینده، آسیب به رابطه و مشکلات متعاقب آن، نداشتن کفایت واقعی یا صرفاً احساس نداشتن کفایت شخصی برای پدر و مادری مسئول بودن، ترس از شرایط بارداری، زایمان و بهبودی، سایر ترس ها مثل احساس گیر افتادن در مخمصه و ترس های مربوط به بچه، اعتقاد به این که فرد با کار در جامعه می تواند سهم بیشتری نسبت به بچه دار شدن برای جامعه و بشریت داشته باشد!
این دیدگاه که تولید فردی شبیه خود، نوعی خودشیفتگی است! این اعتقاد که وقتی بچه های زیادی وجود دارند که نیاز به سرپرستی دارند،
چرا بچه دار شدن؟ ! نگرانی درباره مسائل محیطی مثل آلودگی، افزایش جمعیت، کمبود منابع و تاثیرات منفی بچه دار شدن عمدی بر زندگی سایر بچه هایی که الان زندگی می کنند و حتی برخی اعتقادات مذهب گونه دال بر این که آوردن بچه، ذاتاً گناه است. به این معنا که با این اقدام بچه ها را از رنجش های زندگی در امان می گذاریم! سایر عقاید منفی گرایانه مبنی بر این که اصولاً جهان و فرهنگ انسانی رو به تنزل است و نباید با بچه دار شدن، آن ها را در معرض این مخاطرات قرار دهیم، ترس از نداشتن مهر و غریزۀ پدر و مادر بودن، اعتقاد به این که از من گذشته است که بچه دار شوم، یعنی خیلی جوان نیستم برای این کار! و دلایل بیشتری که می توان در اینجا فهرست کرد؛ بنابراین در این مسئله کافی است فرد هم نظر با خودتان را پیدا کنید که البته ممکن است با توجه به تجربه شما افراد کمی حاضر به این کار باشند یا شما اصلاً آن ها را ندیده باشید. دلیل واقعی شما چیست؟ ولی هدف از آوردن این دلایل این بود که ذهن شما را بیشتر به کار بیندازم تا بتوانید دلایل واقعی خود برای بچه دار نشدن را پیدا کنید. بعد از این که این دلایل را شناختید باید دنبال صحت و سقم دلایل خودتان باشید، یعنی به صورت منطقی و هم با مشورت افراد متخصص اعم از پزشک، روان شناس، ماما و جمع آوری دلایل موافق و مخالف فکرتان برای بچه دار نشدن، درستی و نادرستی آن را بدانید. من نمی دانم و نمی توانم قضاوت کنم. این مسئولیت بر عهده شماست. دلایلی که اینجا اشاره کردم یا دلایل شخصی تر شما مثل تنفر از بارداری ممکن است به صورت منطقی درست یا غلط باشند و حتی ممکن است ترکیبی از درستی و غلطی باشند. پیشنهاد می کنم با مشورت روان شناس بالینی افکار و عقاید خود درباره این مسئله را ارزیابی کنید. گزینه های پیش روی شما در این فرایند که ممکن است چند جلسه هم طول بکشد به دو گزینه می رسید: حالت اول: یا افکار شما غلط و اغراق آمیز است که در آن صورت باید با افکار واقع گرایانه تر و درست تر جایگزین کنید.
حالت دوم: این است که افکارتان درست است و نگرانی هایتان منطقی است؛ اما باعث می شود نتوانید با هیچ کس یا با فرد مورد نظرتان ازدواج کنید؛ در این حالت دوم ما دنبال درستی و نادرستی فکر نیستیم؛ بلکه دنبال این هستیم که بدانیم آیا افکار شما، شما را به خواسته ها و حالات مطلوب برای زندگی خودتان رهنمون می کنند یا خیر؟ پاسخ این پرسش احتمالاً شما را به افکار سازگارانه تر و میدان حل مسئله فرا می خوانند که در آن جا باید برای خودتان کاری بکنید. که باز هم مشورت با افراد صاحب صلاحیت و بررسی دیدگاه های مختلف و حتی کمی بیرون آمدن از دنیای شخصی و دیدن مسئله از زوایای افراد دیگر می تواند کمک کننده باشد. نکته آخر نکته آخر این که مسئله ازدواج مملو از مسائل حل نشدنی است؛ اگر بخواهم به شما رقم بدهم، باید بگویم که طبق تحقیقات جان گاتمن، محقق سرشناس ازدواج، حدود 67 درصد از کل مسائل زوجین حل شدنی نیستند! بنابراین خودتان را در ازدواج برای پذیرش مسائلی بیشتر از تصمیم به بچه دار شدن یا نشدن هم آماده کنید

http://www.javanannews.ir/fa/News/724964/از-بچه-دارشدن-می‌ترسم!