آریا جوان - وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کلوت‌های شهداد را از جاذبه‌های خاص بیابان لوت عنوان کرد و گفت: این چشم‌انداز ماورایی و زیبا، سالانه گردشگران بسیاری را به سمت خود جذب می‌کند.
ایرنا: جغرافیا و اقلیم‌های متنوع ایران باعث شده کشورمان همواره از ظرفیت‌های لازم برای توسعه انواع گردشگری و جذب گردشگران با علایق ویژه برخوردار باشد. در این میان باید از کویرها و بیابان‌ها به عنوان یکی از جاذبه‌های منحصر به فرد و طبیعی ‌ایران یاد کرد.
علی‌اصغر مونسان با اشاره به سالگرد ثبت جهانی بیان لوت (27 تیر 1395) در حساب کاربری خود در اینستاگرام نوشت: بیابان‌های ایران از چشم‌اندازی بی‌بدیل و ظرفیت‌هایی کم‌نظیر، برخوردارند و سالانه هزاران گردشگر داخلی و خارجی از این پهنه سوزان و اسرارآمیز کشورمان بازدید می‌کنند و بیابان لوت یکی از این مناطق مهم و ارزشمند کشورمان به شمار می‌آید که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز ثبت شده است.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بیان کرد: کویر لوت به مثابه مجموعه‌ای بزرگ و دیدنی از پدیده‌های شگفت‌انگیز بیابانی بوده و بازدید یا تحقیق در همین خصوص، تجارب ارزشمندی را در اختیار جهانگردان، منجمان و علاقه‌مندان محیط‌های بیابانی قرار می‌دهد.
«کلوت‌های شهداد یکی از جاذبه‌های خاص بیابان لوت است که چشم‌انداز ماورایی و زیبای آن، سالانه گردشگران بسیاری را به سمت خود جذب می‌کند؛ این کلوت‌ها در طی هزاران سال پدیدار شده‌اند و با توجه به زیبایی خیره‌کننده به عنوان عارضه بزرگ کلوخی، علاقه‌مندان زیادی از سراسر جهان دارند. نکته حائز اهمیت در خصوص کلوت شهداد کرمان که آن را در سراسر جهان بر سرزبان‌ها انداخته است، شهرت این منطقه به عنوان یکی از گرم ترین نقاط کره زمین است.»

گرما در بیابان لوت گرم‌ترین و خشک‌ترین نقطه زمین، به اندازه‌ای است که لاشه حیوانات قبل از تجزیه، خشک می شود بیابان لوت نخستین اثر ثبت جهانی طبیعی ایران
بیابان لوت در عرصه‌ای به وسعت 22 هزار و 780 کیلومتر مربع گسترده است، اما حریم آن 17هزار و 941 کیلومتر مربع محاسبه شده که شامل ریگ یلان (تپه‌های ماسه ای)، کلوت‌ها، نبکاها، رودخانه شور، هامادا (دشت ریگی)، پهنه بازالتی گندم بریان است. اما در این میان کلوت ها در غرب و ریگ یلان در شرق با چشم‌اندازی زیبا و شگفت‌انگیز خودنمایی می‌کنند.
این گستره به عنوان بیست‌وهفتمین بیابان بزرگ جهان و بیست‌ویکمین اثر ثبت شده ملی ایران در فهرست جهانی یونسکو، جزو گرم‌ترین و خشک ترین نقاط کره زمین محسوب می‌شود و گرما چنان است که لاشه حیوانات تجزیه نمی‌شود، قدرت تبخیر آب به گونه ای است که پیش از تجزیه شدن لاشه توسط باکتری‌ها، خشک می‌شود.
پرونده بیابان لوت که با همکاری و هماهنگی بین‌دستگاهی همچون سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری، سازمان حفاظت محیط زیست، موسسه جغرافیایی دانشگاه تهران و سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به عنوان دستگاه متولی آماده شده بود با تایید اکثریت اعضای حاضر در اجلاس به ثبت جهانی رسید.
بیابان لوت و سامانه محیطی آن دارای ارزش‌های بالفعل و بالقوه فراوان با شاخص‌ترین عوارض محیط طبیعی بیابان‌های دنیا نظیر ناحیه کلوت‌ها با داشتن مرتفع‌ترین یاردانگ‌های (شیارهای) دنیا، گرم‌ترین نقطه سطح کره زمین، بلندترین تپه‌های ماسه‌ای و نبکاهای جهان، خندق‌های بزرگ فرسایشی، شبکه‌های هیدرولوژیک، چاله‌های زمین ساختی، پدیده‌های کم‌نظیر نمکی و دشت‌های وسیع ریگی (هامادا)، روستاهای تاریخی و استقرارگاه های انسانی در حاشیه آن با 6 هزار ساکن است.
قرار گرفتن قطب حرارتی زمین در این بیابان و وجود بسیاری از محوطه های پیش از تاریخ و تاریخی در عرصه و حریم اثر، وجود محوطه ها و گورستان های دوره مس سنگی و دژ های تاریخی به همراه قنات‌های زیبا و دیدنی منطقه از دیگر ارزش های ثبت این اثر در فهرست میراث جهانی است.
بیابان لوت دو معیار از معیارهای چهارگانه میراث طبیعی شامل پدیده های طبیعی ویژه مناطقی با زیبایی های طبیعی استثنایی و اهمیت زیبایی شناسانه را دارد و از نمونه‌ های برجسته مراحل عمده تاریخ زمین، فرآیند زمین شناختی مداوم در تکامل عوارض یا عوارض فیزیوگرافیک و ژئومورفیک است.